Θεωρείται δεδομένο ότι το Ισραήλ θα απαντήσει στην επίθεση του Ιράν, γι΄ αυτό και το πολεμικό του συμβούλιο συνεδριάζει καθημερινά, με πληροφορίες να αναφέρουν ότι πέντε προτάσεις έχουν πέσει στο τραπέζι.

Η τελική απόφαση δεν έχει παρθεί, γιατί κάθε σχέδιο έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, ενώ πρέπει να συνυπολογιστεί και η αντίδραση ή υποστήριξη των συμμάχων του Τελ Αβίβ, που δεν επιδιώκουν περαιτέρω κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, η πολιτική στήριξη που αναζητάει η εβραϊκή κυβέρνηση, που βρίσκεται σε δυσμένεια από τους ίδιους τους Ισραηλινούς, δυσκολεύει την κατάσταση.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «New York Times», οι Αμερικανοί διαμηνύουν ότι δεν υποστηρίζουν ένα μεγάλο χτύπημα, την ώρα που ο Νετανιάχου ανεβάζει τους τόνους και θέλει η Τεχεράνη να πληρώσει με «οποιοδήποτε κόστος».

Οι ισραηλινοί αξιωματούχοι φέρεται να εξετάζουν πέντε επιλογές, λοιπόν, με ορισμένες να υπόσχονται σύντομα αποτέλεσμα και άλλες σε βάθος χρόνου.

Πολιτική, οικονομική ή γεωστρατηγική επιλογή;

Αρχικά, εξετάζεται το σχέδιο κυβερνοεπίθεσης στην υποδομή του Ιράν, ειδικά σε ό,τι αφορά το πυρηνικό πρόγραμμα ή την ανάπτυξη drones, αφού πέρα από το Ισραήλ και την Τουρκία στη Μέση Ανατολή, η Τεχεράνη διεκδικεί μερίδιο της πίτας στη συγκεκριμένη βιομηχανία. Ωστόσο, μια τέτοια επιλογή μπορεί να εκθέσει τις δυνατότητες του Ισραήλ στον κυβερνοχώρο, ενώ δεν αποτελεί άμεση απάντηση στην επίθεση του Ιράν.

Έτσι, τίθεται στο τραπέζι το χτύπημα σε ιρανικό στόχο, όπως μια βάση του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης, σε μια ξένη χώρα, όπως η Συρία ή ο Λίβανος. Και πάλι όμως, προκύπτει ζήτημα ασυμμετρίας, σε σχέση με την επίθεση που εξαπέλυσε η Τεχεράνη.

Εξετάζονται, λοιπόν, και μικρές επιθέσεις στο εσωτερικό του Ιράν, όπως στοχευμένες δολοφονίες στρατηγών από τη Μοσάντ, κάτι που συμβαίνει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, το εβραϊκό κράτος ποτέ δεν αναλαμβάνει (και ούτε μπορεί επίσημα) την ευθύνη, οπότε τα οφέλη θα γίνουν γνωστά μόνο πίσω από κλειστές πόρτες.

Σκληροπυρηνικές φωνές στο πολεμικό συμβούλιο (συμπεριλαμβανομένων των ακροδεξιών εταίρων του Νετανιάχου στην κυβέρνηση) στηρίζουν μια μεγάλη επίθεση σε συμβολικό ή και όχι στόχο μέσα στο Ιράν. Τέτοια κίνηση θα έφερνε πολιτικά οφέλη, αλλά θα μπορούσε να θέσει τη χώρα σε πόλεμο και δεν στηρίζεται αυτή η επιλογή από τη Δύση, ειδικά τις ΗΠΑ, που διαφωνούν έντονα.

Τελευταία επιλογή με βάση τους «New York Times» είναι το Ισραήλ να μην αντιδράσει καθόλου και να αφήσει ΗΠΑ-ΕΕ να επιβάλλουν σκληρές οικονομικές κυρώσεις στο Ιράν. Τα οφέλη θα γίνουν αντιληπτά μόνο σε βάθος χρόνου και μπορεί η τωρινή ισραηλινή κυβέρνηση να μην ωφεληθεί, αλλά θεωρείται δεδομένο πως θα αποδυναμώσει το Ιράν.

Συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια είχαν χαλαρώσει οι δυτικές κυρώσεις στο Ιράν και η Τεχεράνη ευελπιστούσε να ανοίξει την οικονομία της, που μέχρι στιγμής βασιζόταν στην εσωτερική κατανάλωση, ειδικά σε ό,τι αφορά την τεχνολογική εξέλιξη.

Χαρακτηριστικά, οποιεσδήποτε ενστάσεις υπήρξαν για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, το τελευταίο χρονικό διάστημα, διατυπώθηκαν μόνο από τις ΗΠΑ και έφεραν σε δύσκολη θέση την Ουάσιγκτον, επειδή οι Ευρωπαίοι ήθελαν να χαλαρώσουν οι περιορισμοί και να ξεκινήσει το εμπόριο με το Ιράν.

Το οικονομικό χτύπημα, λοιπόν, φέρεται να είναι πιο αποτελεσματικό έναντι των όπλων με βάση αναλυτές, αλλά τον τελευταίο λόγο έχει το ισραηλινό πολεμικό συμβούλιο, που είναι έντονα διαιρεμένο όσον αφορά τη στρατηγική που θα ακολουθήσει.