Η «παράσταση» του γυναικείου οργασμού

«Ο άνδρας πρέπει πάντα να κορυφώνει την γυναίκα»: ένα διαχρονικό, κοινωνικό στερεότυπο που έχει γεννήσει μύθους και παραπληροφόρηση σχετικά με την γυναικεία ηδονή και κορύφωση.

Γράφει ο Θάνος Ασκητής

Μια προσδοκία πώς η γυναίκα «πρέπει» να έρχεται πάντα σε οργασμό ή ακόμη να κορυφώνει ταυτόχρονα με τον παρτενέρ της- προσδοκίες που κουβαλούν άγχος, προσδοκίες που βάζουν τον πήχη της αμοιβαίας απόλαυσης τόσο ψηλά που είναι σχεδόν αδύνατον για ένα ζευγάρι να τον φτάσει. Δεν είναι τυχαίο ότι η επίτευξη του οργασμού της γυναίκας αποτελεί την υπέρτατη ναρκισσιστική επιβεβαίωση του ανδρικού «εγώ» και προβάλλεται έτσι από φίλους, γνωστούς, οικογένεια και φυσικά τα ΜΜΕ και τις ταινίες.

Η γυναίκα από την πλευρά της, στέκεται μπροστά σε αυτή την βαθιά ανάγκη του άνδρα και προσπαθεί να την ικανοποιήσει. Όμως συχνά, αυτή της η στάση την οδηγεί στην προσποίηση οργασμού προκειμένου να ικανοποιήσει το σύντροφό της ή/και να αποφύγει μετά την επαφή αυτές τις ερωτήσεις ανασφάλειας που ακολουθούν μέσα από ένα βλέμμα αγωνίας.

Ειδικά τα τελευταία χρόνια, με την ευρεία χρήση του διαδικτύου η οποία έχει συσχετιστεί με σημαντική αύξηση στην παρακολούθηση πορνό ταινιών, ο νεαρός άνδρας και η νεαρή γυναίκα γίνονται αποδέκτες πολλών μύθων που αφορούν τη σεξουαλική τους λειτουργία. Ένας από τους σεξουαλικούς μύθους που η βιομηχανία του πορνό συνεχίζει να ενισχύει, είναι ότι ο μοναδικός υπεύθυνος για τον οργασμό της γυναίκας είναι ο άνδρας και φυσικά ότι «αν ο άνδρας είναι ικανός εραστής, την φτάνει πάντα σε οργασμό».

Αλήθεια έχετε δει ποτέ κάποια ταινία πορνό όπου η γυναίκα δεν φτάνει σε έναν ή και περισσότερους οργασμούς; Η γυναίκα, βομβαρδισμένη από τα ερεθίσματα αυτά που αφορούν τη δική της κορύφωση φτάνει σε ένα σημείο όπου αμφισβητεί τον ίδιο της τον εαυτό.

Αναρωτιέται μήπως τελικά δεν είναι φυσιολογικό να μη κορυφώνει κάθε φορά ενώ προσπαθεί να δίνει κάθε φορά μια πειστική «παράσταση οργασμού» που θα κάνει την ίδια να αισθανθεί «ερωτική γυναίκα» και το σύντροφό της να αισθανθεί ο «τέλειος εραστής».

Είναι αλήθεια πώς η σημαντικότητά του οργασμού αναγκάζει τη γυναίκα να καθηλώνεται αγχωτικά στην αναζήτησή του, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις να παγιδεύεται μοιραία, όταν πιστεύει ότι όλη της η σεξουαλική συμπεριφορά είναι η οργασμική της κορύφωση.

«Κοιτώντας» τον άνδρα αναγνωρίζουμε τη δική του αγωνία να αντιληφθεί εάν πράγματι η σύντροφός του κορυφώνει ή αν προσποιείται τον οργασμό της. Είναι αλήθεια πώς ο οργασμός της γυναίκας δεν είναι τόσο ευδιάκριτος κι έτσι η προσποίησή του είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή από τον άνδρα.

Το πραγματικό όμως ερώτημα δεν είναι «πώς θα καταλάβω αν προσποιείται;» αλλά «γιατί να χρειάζεται να προσποιηθεί η γυναίκα»; Και «γιατί ο άνδρας αγωνιά στην προσπάθειά του να την κορυφώσει;»

Αν κατορθώσουμε να ξεφύγουμε από τους μύθους και τα στερεότυπα, τότε μπορούμε να δούμε καθαρά ότι ο οργασμός της γυναίκας σε κάθε σεξουαλική επαφή δεν είναι υποχρεωτικός. Μάλιστα, οτιδήποτε είναι υποχρεωτικό στη σεξουαλική μας συνεύρεση «σκοτώνει» την ηδονή και την ευχαρίστηση.

Η γυναίκα που μπαίνει στη διαδικασία του να υποκριθεί οργασμό, αυτομάτως χάνει τη δυνατότητά της να βιώσει την ηδονή της σεξουαλικής της επαφής, αφού έχει φύγει από τον ρόλο της ερωμένης και έχει μπει στο ρόλο της ηθοποιού. Μάλιστα, μπροστά στην ανάγκη της να είναι επιθυμητή και να ικανοποιήσει τον σύντροφό της, αναπτύσσει ένα άγχος αυτοπαρατήρησης κάτι που μπορεί να την οδηγήσει σε αναστολή του οργασμού.

Οδηγούμενη από αυτό το άγχος υποδύεται ρόλους ψεύτικου σεξουαλικού ερεθισμού και υποκρίνεται οργασμικές κορυφώσεις. Ουσιαστικά, εκείνη την στιγμή, η γυναίκα «απέχει» από την ερωτική πράξη ως πρωταγωνίστρια της σκηνής και συμμετέχει σε αυτή μέσα από έναν άλλο ρόλο που σκοπό έχει να ευχαριστήσει τον σύντροφό και να του προσφέρει τον οργασμό. Όμως με τον τρόπο αυτό χάνει την δυνατότητα να αφεθεί ολοκληρωτικά στην ερωτική πράξη και να απολαύσει την σεξουαλική επαφή, αφού ενώ προσποιείται οργασμό απομακρύνεται από τη στιγμή και από την πραγματική βίωση του οργασμού της.

Η γυναίκα μπορεί και απολαμβάνει το σεξ κατά τη διάρκεια της επαφής χωρίς απαραίτητα να κορυφώσει. Οι περισσότερες γυναίκες δηλώνουν απόλυτα ικανοποιημένες αν κορυφώνουν τις μισές περίπου φορές που έρχονται σε σεξουαλική συνεύρεση, χωρίς αυτό να αποτελεί κανόνα.

Η συναισθηματική, ψυχική και σωματική ηδονή που μοιράζεται με τον σύντροφό της είναι περισσότερο πολύτιμη από ότι το αντανακλαστικό του οργασμού της. Άλλωστε το σεξ, πάνω από όλα είναι επικοινωνία και μοίρασμα. Δεν ήταν ποτέ και ούτε θα γίνει ένα «στείρο πρέπει ανταλλαγής οργασμών».