Κάλγκαρι, Καναδάς. Η Christianne Boudreau όταν τελείωνε τη δουλειά της ως λογίστρια, όταν δεν καλούσε τους γείτονες για φαγητό και όταν δεν πήγαινε στις προπονήσεις ποδοσφαίρου, περνούσε το χρόνο της βλέποντας στην οθόνη του υπολογιστή της βίντεο για το ισλαμικό κράτος. Καθόταν στο άδειο δωμάτιο που κάποτε ανήκε στον μεγαλύτερό της γιο, τον Damian και έβλεπε εκτελέσεις και τα όσα φρικιαστικά πράττουν οι τζιχαντιστές. Η ίδια όμως, δεν έβλεπε τις πράξεις βίας, απλά παρακολουθούσε τα πρόσωπα πίσω από τις κουκούλες, σε μια προσπάθεια να εντοπίσει τον γιο της.
Κοπεγχάγη, Δανία. Η Karolina Dam τρέμει από το φόβο της. Ο γιος της Lukas βρίσκεται στη Συρία για επτά μήνες. Πριν από τρεις ημέρες, έμαθε ότι τραυματίστηκε έξω από το Χαλέπι αλλά ήταν πεπεισμένη ότι ήταν νεκρός. Εκείνο το βράδυ καθόταν μόνη και νευρικά, άρχισε να εισπνέει από τη συσκευή οξυγόνου. Δεν άντεξε άλλο και έστειλε στο Viber ένα μήνυμα. «Lukas», έγραψε απλά «σ’ αγαπώ τόσο πολύ, λατρεμένε μου γιε. Μου λείπεις και θέλω να σε αγκαλιάσω και να σε μυρίσω. Να κρατήσω τα μαλακά σου χέρια μέσα στα δικά μου και να σου χαμογελάσω». Δεν έλαβε καμία απάντηση. Ένα μήνα αργότερα, κάποιος της απάντησε. Δεν ήταν ο Lukas: «Τι λες για τα δικά μου χέρια χεχε». Η Dam δεν είχε ιδέα ποιος μπορούσε να είναι, ποιος είχε πρόσβαση στο κινητό του γιου της. Προσπαθώντας να μείνει ψύχραιμη, απάντησε: «Και τα δικά σου, γλυκέ μου, αλλά πιο πολύ του Lukas». Το άγνωστο άτομο, απάντησε: «Μπορείς να αντέξεις κάποια νέα;»
«Ναι, γλυκέ μου», έγραψε εκείνη. «Ο γιος σας έχει γίνει κομματάκια», ήταν η απάντηση.
Νορβηγία. Η Torill, ζήτησε να μη γραφεί το επίθετό της, έμαθε για το θάνατο του γιου της Thom Alexander, από τον υπεύθυνο στρατολόγησης που είχε στείλει το γιο της στην Συρία για να πολεμήσει. Ήθελε αποδείξεις, οπότε οι κόρες της Sabeen και Sara (ότι τα αληθινά τους ονόματα) ήρθαν σε επαφή με τον υπεύθυνο στρατολόγησης στον σιδηροδρομικό σταθμό του Όσλο. Κοίταζε ορισμένες φωτογραφίες στο ipad όταν έφτασε σε μια με τον Alexander ο οποίος ήταν νεκρός με μια σφαίρα στο κεφάλι και τον βολβό του ενός ματιού του να κρέμεται. Όταν η Torill έμαθε τα συνταρακτικά νέα, απλά ξάπλωσε. Με το ζόρι μετακινούνταν για τουλάχιστον μια εβδομάδα. Όταν τελικά βρήκε τη δύναμη να κάνει ένα μπάνιο, έβγαλε τα ρούχα της και είδε την αντανάκλασή του εαυτού της στον καθρέφτη. Ανακάλυψε ότι έμοιαζε ακριβώς με ένα σπασμένο βάζο.
Βρυξέλλες. Η Saliha Ben Ali, μια μοντέρνα κόρη μεταναστών από το Μαρόκο και την Τυνησία, παρακολουθούσε ένα ανθρωπιστικό συνέδριο όταν άρχισε να αισθάνεται έντονους πόνους στο στομάχι. Είχε να νιώσει έτσι, χρόνια. «Ήταν σαν αν ήσουν έγκυος και το μωρό έπρεπε να γεννηθεί», λέει η ίδια. Την ίδια ημέρα, επέστρεψε σπίτι της και έκλεγε όλο το βράδυ. Τρεις ημέρες μετά, ο άντρας της έλαβε ένα τηλεφώνημα από τη Συρία. Ένας άντρας του είπε ότι ο 19χρονος γιος του Sabri, αγαπούσε τη ρέγκε μουσική και του άρεσε να μιλάει με τη μητέρα του για ότι συνέβαινε στον κόσμο, ήταν νεκρός την ίδια ημέρα που αρρώστησε η Ben Ali. Συνειδητοποίησε ότι εκείνοι οι πόνοι στο στομάχι, ήταν το σώμα της που της έλεγε ότι το παιδί της είχε πεθάνει.
Η huffingtonpost, παρουσιάζει την ιστορία τεσσάρων γυναικών, μεταξύ χιλιάδων άλλων, που έχουν χάσει το παιδί τους από την ISIS. Από την έναρξη του πολέμου, γράφει το εκτεταμένο δημοσίευμα, τουλάχιστον 20.000 ξένοι υπήκοοι ταξίδεψαν στη Συρία και το Ιράκ και εντάχθηκαν στις τάξεις τους ισλαμικού κράτους. Πάνω από 3000, προέρχονται από τις χώρες του δυτικού κόσμου.
