Πάει ένας βραδύγλωσσος για να πιάσει δουλειά ως πλασιέ βιβλίων. Το αφεντικό είναι σίγουρο πως δεν έχει το λέγειν για να τα καταφέρει αλλά δεν θέλει να τον απογοητεύσει. Έτσι του λέει πως θα να τον δοκιμάσει. Του δίνει λοιπόν τρία βιβλία και του ζητάει να τα έχει πουλήσει μέσα σε μία εβδομάδα.
Τέσσερις μέρες μετά επιστρέφει ο τύπος και λέει «Τ…τ…τ.. τα που… που… πούλησα».
Τρελαίνεται το αφεντικό και του βάζει νέα δοκιμασία. Δέκα βιβλία μέσα σε μία εβδομάδα.
Πέντε μέρες μετά ο τύπος επιστρέφει και ξαναλέει: «Τ…τ…τ.. τα που… που… πούλησα».
Αφηνιάζει το αφεντικό. Τέτοιες επιδόσεις δεν είχε ούτε ο καλύτερος πλασιέ του. Αλλά επειδή δεν συμπαθεί τον βραδύγλωσσο του αναθέτει να πουλήσει 20 βιβλία σε τρεις μέρες.
Λίγα λεπτά πριν εκπνεύσει η προθεσμία, ο τύπος πάει το αφεντικό και λέει κλασσικά «Τ…τ…τ.. τα που… που… πούλησα».
Τι να κάνει και το αφεντικό; Πλέον δεν είχε λόγο να μην τον προσλάβει. Οπότε γυρίζει και του λέει: «Οκ θα σε πάρω, θέλω όμως να μου πεις ένα πράγμα. Τι τους λες και τους πείθεις να αγοράσουν; Έχεις σπάσει κάθε ρεκόρ».
Και ο βραδύγλωσσος: «Που… που… πουλάω βι…βι…βιβλία. Θα τα αγ… αγ… αγ… αγοράσετε ή να σας τα δια… δια… διαβάσω;»
