Την ώρα που διαβάζετε αυτό το κείμενο, χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν σε ολόκληρο τον κόσμο λόγω της… ατυχίας που είχαν να γεννηθούν σε παραδείσους ξεχασμένους και αφημένους στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Και αν αυτό σας φαντάζει πολύ μελό για να είναι αληθινό, έστω και μια ματιά στους μη έχοντες του πλανήτη ίσως σας κάνει να αναθεωρήσετε και να επαναπροσδιορίσετε τις λέξεις «ανθρωπιά», «αλληλεγγύη» και «συμπόνια».

Το 2015, αλλά και εδώ και πάρα πολλά χρόνια, η φτώχεια είναι η καθημερινή, φρικτή πραγματικότητα εκατομμυρίων ανθρώπων στον κόσμο. Ακόμα και εκεί, όπου δεν υπάρχει κανένα πλάνο για το μέλλον, κανένα σχέδιο για ανάπτυξη και η παραμικρή ελπίδα για αλλαγή, υπάρχουν άνθρωποι που χαίρονται, πονάνε, γελούν, κάνουν οικογένειες, εργάζονται και χτίζουν κοινωνίες μακριά από τον σύγχρονο πολιτισμό και τις πολυτέλειές του.

Στο τραγικό αυτό… Top 10 όπως είναι αναμενόμενο πρωταγωνιστεί η Αφρική, η ταλαιπωρημένη μαύρη ήπειρος στην οποία η ζωή συνεχίζεται παρά το θολό και αβέβαιο μέλλον των κατοίκων της…

Αφγανιστάν – Ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα: 1.072 δολάρια

Το Αφγανιστάν εκτός από μια φτωχή χώρα, θεωρείται και ένας από τους πιο επικίνδυνους προορισμούς στον πλανήτη. Η διαφθορά, η κατάχρηση εξουσίας και η ατιμωρησία αποτελούν ένα δραματικό συνδυασμό και επιδεινώνουν τη φτώχεια και τις δυσκολίες στο Αφγανιστάν, συνθήκες που επηρεάζουν το συντριπτικό ποσοστό του πληθυσμού.

Το Αφγανιστάν λειτουργεί ως έδρα των Ταλιμπάν, γεγονός που καθιστά καθιστούν δυσκολότερο το έργο της ανοικοδόμησής του, παρά το γεγονός ότι το διάστημα 2002 – 2009 στη χώρα 35 δαπανήθηκαν 35 δισεκατομμύρια δολάρια.

Μαδαγασκάρη – Ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα: 972 δολάρια

Με έκταση περίπου όση αυτή της Γαλλίας, η πρώην νησιωτική γαλλική αποικία, η Μαδαγασκάρη, στα νοτιανατολικά της Αφρικής, αποτελεί έναν επίγειο παράδεισο με ένα μοναδικό οικοσύστημα. Οι ταραχές, η βία και η οικονομική κρίση όμως έχει οδηγήσει τα εκατομμύρια των κατοίκων της στη φτώχεια και την ανέχεια και τους τοποθέτησε στο νούμερο 9 της λίστας με τους φτωχότερους του πλανήτη.

Το 1980 η Μαδαγασκάρη κάλεσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όταν δεν κατάφερε να αποπληρώσει τα χρέη της. Διαθέτει τεράστιο φυσικό πλούτο, διαμάντια, ζαφείρια και άλλους πολύτιμους λίθους…

Μαλάουι – Ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα: 893 δολάρια

Περισσότεροι από τους 15 εκατομμύρια κατοίκους του Μαλάουι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρόκειται για μια αγροτική χώρα, γνωστή για τα τεράστια ποσοστά στο AIDS, το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής αλλά και την υψηλή παιδική θνησιμότητα. Η έλλειψη οικονομικής ενίσχυσης και εξωτερικής βοήθειας στη χώρα έχει συμβάλλει στην αύξηση της διαφθοράς και των κακών συνθηκών υγιεινής που αποτελούν σκληρή πραγματικότητα για τους κατοίκους.

Νίγηρας – Ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα: 853 δολάρια

Ξηρασία, λιμός, ανυπαρξία εκπαίδευσης και περίθαλψης, επισιτιστική κρίση και απόλυτη φτώχεια είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι του Νίγηρα.

Το πραξικόπημα του 2010 κράτησε πίσω τη χώρα σε υποδομές, ενώ όπως και σε άλλες αφρικανικές χώρες, στον Νίγηρα υπάρχουν τρόφιμα αλλά ο λαός δεν έχει χρήματα για να τα αγοράσει. Το ΔΝΤ ως προϋπόθεση για ένα νέο πακέτο βοήθειας στη χώρα επέβαλε την επιβολή ΦΠΑ 19% (!) στο αλεύρι, το γάλα και τη ζάχαρη.

Κεντροαφρικανική Δημοκρατία – Ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα: 828 δολάρια

Στην καρδιά της μαύρης ηπείρου υπάρχει μια χώρα με πληθυσμό 4,6 εκατομμύρια κατοίκους που έχει έναν άγνωστο, υπερπολύτιμο ορυκτό πλούτου. Η γη της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας κρύβει πετρέλαιο, ουράνιο, διαμάντια και χρυσό, όμως ο εμφύλιος και η διαφθορά την οδηγούν ψηλά στη λίστα.



Ερυθραία – Ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα: 792 δολάρια

Η πρώην αποικία της Ιταλίας και μετέπειτα της Βρετανίας έχει προσδόκιμο ζωής τα 56 χρόνια, ενώ ο αναλφαβητισμός στις γυναίκες φτάνει στο 47,6%. Αν και αναπτυσσόμενη οικονομία το ΑΕΠ της στηρίζεται κυρίως σε εμβάσματα από το εξωτερικό.

Αντιμέτωπη με υψηλά επίπεδα υποσιτισμού, μείωση της φυτικής παραγωγής, οι κάτοικοι της Ερυθραίας έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες όπως η υγειονομική περίθαλψη, ενώ τεράστιες είναι οι ελλείψεις σε πόσιμο νερό.

Από 1993 είναι ανεξάρτητο κράτος, μετά από ένα δημοψήφισμα υπό την εποπτεία του ΟΗΕ.

Λιβερία – Ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα: 716 δολάρια

Με όνομα βαρύ σαν την ιστορία που την ακολουθεί καθώς σημαίνει «ελευθερία», η Λιβερία δημιουργήθηκε από απελευθερωμένους σκλάβους, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εκεί το 1822 και ίδρυσαν κράτος το 1847 με την υποστήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Από το 1989, η Λιβερία έχει ζήσει δύο εμφυλίους πολέμους το διάστημα 1989-1996 και το 1999-2003. Ως αποτέλεσμα η οικονομία ισοπεδώθηκε, κύματα προσφύγων κατευθύνθηκαν σε άλλες αφρικανικές χώρες και σήμερα η Λιβερία είναι στις πέντε πρώτες θέσεις με τις φτωχότερες χώρες του κόσμου.

Μπουρούντι – Ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα: 648 δολάρια

Το αιματοβαμμένο Μπουρούντι ζει μέχρι και σήμερα τη φτώχεια, τον πόνο και τη δυστυχία. Ορφανά, άνθρωποι ταλαιπωρημένοι και άρρωστοι συνθέτουν το σκηνικό στα μικρά χωριά της χώρας, έτσι ακριβώς όπως το άφησε η γενοκτονία του 1994. Μέσα σε μόλις δύο τρεις μέρες σφαγιάστηκαν περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι στη Ρουάντα και στο Μπουρούντι.

Η χώρα παραμένει από τις πλέον πτωχές παγκοσμίως, παρότι παράγει Παράγονται καφέ, τσάι, βαμβάκι, αραβόσιτο, σόργο, και μπανάνες. Πλήττεται από το AIDS, την έλλειψη εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων, τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία ζει κάτω τα όρια της φτώχειας.

Ζιμπάμπουε – Ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα: 589 δολάρια

Μόνο το 2008 το κρούσμα χολέρας που χτύπησε τη χώρα στέρησε τη ζωή σε περισσότερες από 3.000 ζωές. Από το 1987 Πρόεδρος της Ζιμπάμπουε είναι ο Ρόμπερτ Μουγκάμπε, η κυβέρνηση του οποίου έχει επανειλημμένα καταγγελθεί για παραβίαση της ανθρώπινης ζωής.

Αντιμέτωπη με ασύλληπτα προβλήματα ανάπτυξης, η Ζιμπάμπουε είναι ένα καζάνι που βράζει με κρισιμότερο «αγκάθι» τον υψηλότερο στον κόσμο πληθωρισμό!



Η φτωχότερη χώρα του κόσμου

Δημοκρατία του Κονγκό – Ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα: 394 δολάρια

Η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα της Αφρικής είναι και η φτωχότερη χώρα του πλανήτη. Το Κονγκό χαρακτηρίζουν η διαφθορά και οι μεγαλύτερες παραβιάσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Χωρίς αντίκρισμα φαίνεται να είναι η προσπάθεια του Κονγκό να ανακάμψει έπειτα από δεκαετίες δικτατορίας και δύο πολέμους που άφησαν εκατομμύρια νεκρούς και έκαναν συντρίμμια τις υποδομές. Τα παιδιά δεν πηγαίνουν στο σχολείο λόγω των συρράξεων, καθώς η βία συνεχίζεται με αιματηρές επιθέσεις από αντάρτες.



Διαβάστε όλα τα θέματα της ενότητας Weekend του newsbeast.gr