Η Ελλάδα έχει να δώσει πολλά σε όρους φυσικού κάλλους, κάτι που γνωρίζουν τόσο οι ντόπιοι όσο και οι ξένοι.
Κι ενώ την τιμητική τους έχουν αναγκαστικά τα περίφημα νησιά των Κυκλάδων και τα στολίδια του Ιονίου, ούτε η εξωτική Κρήτη ούτε τα Δωδεκάνησα έχουν να ζηλέψουν τίποτα σε όρους δέους και μαγείας.
Στα ελληνικά νησιά φωλιάζουν από τροπικά σκηνικά και τιρκουάζ νερά μέχρι κατάφυτες ακτές και σεληνιακά τοπία. Αλλά και το πιο βαθύ μπλε του κόσμου.
Κρυστάλλινες θάλασσες, παραμυθένια ακρογιάλια και εντυπωσιακά φυσικά τοπία βρίσκεις όμως και στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Από παρθένους και ανέγγιχτους παραδείσους μέχρι οργανωμένες πλαζ με όλες τις ανέσεις θα βρεις σε κάθε σπιθαμή της ελληνικής ακτογραμμής. Κάθε τόπος έχει άλλωστε τις δικές του ομορφιές.
Η χώρα μας συγκινεί με τα φυσικά της θέλγητρα και μαγνητίζει το βλέμμα, καλύπτοντας όποια ανάγκη, επιθυμία ή όνειρο κι αν έχει κάποιος.
Πλάι λοιπόν στα τουριστικά μεγαθήρια του τόπου μας, το Ναυάγιο της Ζακύνθου, τον Μύρτο της Κεφαλονιάς, το Πόρτο Κατσίκι της Λευκάδας, τον Μπάλο και το Ελαφονήσι των Χανίων, το Σαρακήνικο της Μήλου, τον Σίμο της Ελαφόνησου και την Πρέβελη του Ρεθύμνου, θα πρέπει αναγκαστικά να προσθέσουμε κι αυτά…
Το καμάρι της μεσσηνιακής γης λίγες συστάσεις χρειάζεται. Μια από τις ωραιότερες παραλίες της χώρας μας συγκινεί με το χαρακτηριστικό σχήμα της, μισοφέγγαρο ή ωμέγα, όπως θέλει το δισεπίλυτο δίλημμα, αλλά και τα πρόδηλα κάλλη της.
Αυτός ο εκπληκτικός κολπίσκος με την ψιλή άμμο χωρίζεται από τη διπλανή λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας με μια σειρά αμμόλοφων, συνθέτοντας ένα τόσο ιδιόμορφο τοπίο που έχει περιληφθεί στο προστατευόμενο δίκτυο Natura 2000 λόγω του ξεχωριστού φυσικού του κάλλους.
Η ομορφιά της μυθικής Βοϊδοκοιλιάς έχει υπερβεί τα ελληνικά όρια. Τα καταγάλανα και πεντακάθαρα νερά της και η λευκή της άμμος σε ταξιδεύουν σε μέρη εξωτικά χωρίς να φύγεις ποτέ από την Πελοπόννησο…
Τοπίο δουλεμένο αριστοτεχνικά από τη Μητέρα Φύση, σκηνικό εξωτικό και γερές δόσεις ομορφιάς, αυτά προσφέρει η περιβόητη πηλιορείτικη παραλία, πριν σε μαγέψει με την άγρια εικόνα της.
Η καταπράσινη φύση που περιβάλλει την παραλία κάνει τη θέα από ψηλά μαγευτική, την ίδια ώρα που ευθύνεται και για το γαλαζοπράσινο των πεντακάθαρων νερών. Ο επίγειος παράδεισος της Μαγνησίας με τον πελώριο βράχο που χωρίζει στα δυο την παραλία προσφέρει ακόμα και 14 αναρριχητικές διαδρομές στα βράχια της…
Άλλο ένα μεθυστικό διαμαντάκι της ηπειρωτικής Ελλάδας κρύβεται αυτή τη φορά στη Θεσπρωτία. Η εξωτική αυτή παραλία ανήκει επισήμως σε νησί, το Μουρτεμένο, μόνο που στο νησί περνάς με τα πόδια, περπατώντας απλώς μέσα στη θάλασσα! Το νερό δεν θα περάσει το γόνατό σου ποτέ.
Γαλαζοπράσινα νερά, άμμος και βότσαλο, αλλά και ένα καταπράσινο τοπίο να ανοίγεται ολόγυρα. Εδώ πας με αμάξι αλλά είσαι σε νησί…
Μια από τις εντυπωσιακότερες παραλίες της Ηπείρου είναι ο αμμουδερός Βάλτος. Τον συναντά κανείς πίσω από το Ενετικό Κάστρο της Πάργας και τον βλέπει να εκτείνεται ως και τους πρόποδες του μοναστηριού των Βλαχερνών.
Βαθιά και καθαρά νερά σε καλούν να κολυμπήσεις. Αλλά και ένα τοπίο που τα έχει πραγματικά όλα, από κάστρο και βράχια μέχρι λιμανάκι και μοναστήρι. Κι όλα αυτά να τυλίγονται μέσα στο πράσινο του ελαιώνα που αγγίζει τις παρυφές της αμμουδιάς.
Η Βουρβουρού έχει τον τρόπο της με τις παραλίες, κάνοντάς τες ακαταμάχητες στους λουόμενους. Εδώ θα συναντήσουμε και το Καρύδι, μια πλαζ με γαλαζοπράσινα νερά και πεύκα που φτάνουν ως την παραλία, προσφέροντας τη δροσερή σκιά τους στους παραθεριστές.
Οι βραχώδεις σχηματισμοί έχουν δημιουργήσει έναν μικρό κολπίσκο με διαυγή νερά και λευκή άμμο, δίνοντας μια εξωτική αύρα στην παραλία. Με το γαλάζιο της θάλασσας μπροστά και το πράσινο του βουνού πίσω, σε κέρδισε από την πρώτη στιγμή…
Για να φτάσεις στο δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας δεν χρειάζεσαι καράβι. Αν κατευθυνθείς μάλιστα στα νότια, θα δεις κάποια στιγμή την παραλία του Αγίου Δημητρίου (ή Σχοινοδαύλεια). Και θα κολλήσεις! Ένα φαράγγι κι ένα ποταμάκι να καταλήγουν σε μια παραλία σχεδόν τροπική.
Το βαθύ γαλάζιο του Αιγαίου κλέβει εδώ την παράσταση. Το ρέμα θα σε οδηγήσει στον μικρό αυτό παράδεισο, ακολουθώντας κατά πόδας το μονοπάτι. Εδώ έχεις για ομπρέλα τους βράχους, που υποχωρούν για να αποκαλυφθεί το λευκό βότσαλο και η ακόμα λευκότερη άμμος.
Εκεί που τα νερά του Σαρωνικού μπλέκονται με αυτά του Κορινθιακού, εκεί κρύβεται μια εμπειρία σωστή μυσταγωγία. Γιατί παραλίες σαν το Ηραίο δεν υπάρχουν και πολλές στον κόσμο. Μετά την καταπράσινη Περαχώρα λοιπόν και κοντά στον φάρο του ακρωτηρίου Μαλαγκάβι, ένας αρχαίος ναός σε περιμένει για τις πιο συναρπαστικές βουτιές.
Μετά τη λίμνη Βουλιαγμένης και το πευκοδάσος, θα καταλήξεις σε ένα ακρωτήρι αρχαιολογικό χώρο. Εδώ το παρελθόν συναντά το παρόν αυτού του τόπου και ο λουόμενος ταξιδεύει νοερά σε εποχές μακρινές, κάνοντας ουσιαστικά το μπάνιο του μέσα στα ερείπια του ναού. Άντε να το ξαναβρείς αυτό…
Σε αυτή την παραλία συνδυάζονται αρμονικά όλα τα χαρακτηριστικά που την αναδεικνύουν σε μια από τις πιο ξεχωριστές παραλίες της Ελλάδας. Η ατελείωτη αμμουδιά έχει από τη μία πλευρά τη θάλασσα κι από την άλλη το τεράστιο δάσος, που με τα 20.000 στρέμματά του αγκαλιάζει το μήκος της παραλίας.
Αιωνόβιες κουκουναριές, λιμνοθάλασσες, σπάνια πουλιά και απίστευτους φυσικούς θησαυρούς κρύβει το Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς, εκεί στο βορειοδυτικό άκρο της Πελοποννήσου. Όσο πιο κοντά θα φτάσει ποτέ η Ελλάδα σε αφρικανική σαβάνα, το πευκόδασος καταλήγει στις αμμοθίνες της Καλογριάς. Τέτοιο τοπίο δεν θα ξαναβρείς στον ελλαδικό χώρο…
Η μυστηριώδης πινακίδα «Ιδιοκτησία Κ.Α.Π.Ε.» του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας σε εισάγει σε ένα κανονικό νησιώτικο σκηνικό εντός Αττικής. Καλά κρυμμένος παράδεισος της αττικής γης άλλοτε, η παραλία των Λεγρενών είναι σήμερα δημοφιλέστατη, μεταφέροντάς σε στα κυκλαδονήσια χωρίς να μπεις ποτέ στο καράβι.
Μόλις κατέβεις τα πλακόστρωτα σκαλιά της παραλίας του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, αμέσως μετά τον οικισμό του Χάρακα, αφήνεις πίσω σου το Λεκανοπέδιο. Εκεί σε περιμένουν βραχώδεις όγκοι, ψιλό χαλικάκι, γαλαζοπράσινα κρυστάλλινα νερά και ένας αληθινός παράδεισος που μοιάζει παρθένος. Κι όμως είναι δίπλα στην τσιμεντούπολη.
Οι Θεσσαλονικείς το λένε πάντα, σαν τη Χαλκιδική δεν έχει. Και πράγματι δεν έχει, με τη φυσική της ομορφιά να μοιάζει ανεξάντλητη. Αν δεν πας όμως στον Αρμενιστή, πιθανότατα δεν θα καταλάβεις ποτέ γιατί πουθενά δεν είναι σαν τη Χαλκιδική.
Από τις ωραιότερες παραλίες στο δεύτερο πόδι, η μεγάλη και εξωτική αυτή πλαζ προσφέρεται για κάθε είδους αναψυχή, διαθέτοντας ταυτοχρόνως και ένα κάμπινγκ-θρύλο.
Εντυπωσιακός με τα γαλαζοπράσινα νερά του, ο Αρμενιστής είναι λιγότερο μια παραλία και περισσότερο μια εμπειρία. Την οποία εξασφαλίζει το πολύχρωμο αυτό μελίσσι εθνών, φυλών και τάξεων που σπεύδουν εκεί για να ζήσουν το διαφορετικό…
