Από τη στιγμή που ένας άνθρωπος πάθει καρδιοαναπνευστική ανακοπή, ακολουθεί ένα κρίσιμο διάστημα δέκα λεπτών. Απολύτως καθοριστικό για την υπόλοιπη ζωή του – την ποιότητά της ή ακόμα και την ύπαρξή της. Στα πρώτα τέσσερα λεπτά, ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να μείνει χωρίς οξυγόνο. Στη συνέχεια όμως, η στέρηση οξυγόνου αρχίζει να γίνεται επιζήμια, προκαλώντας από βλάβες μη αναστρέψιμες μέχρι και θάνατο, όσο ο χρόνος αυξάνεται και πλησιάζει ή αγγίζει το δεκάλεπτο. Σε αυτά τα κρίσιμα τέσσερα λεπτά, ένας άλλος άνθρωπος που γνωρίζει πώς να κάνει Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση, μπορεί να σώσει μία ζωή και να κερδίσει τον πολύτιμο και τόσο απαραίτητο χρόνο μέχρι να φτάσει το ΕΚΑΒ. Το να γνωρίζει κανείς βασικές οδηγίες Πρώτων Βοηθειών επαφίεται στη διάθεση του να μάθει ή όχι. Όμως, «όλος ο ενήλικος πληθυσμός θα έπρεπε να εκπαιδευτεί» τονίζει στο newsbeast.gr ο διευθυντής της ΜΕΘ στο νοσοκομείο Παίδων Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού και πρόεδρος του σωματείου ΠΝΟΗ Ιωάννης Παπαδάτος. «Σκεφτείτε, στην Αμερική, περίπου εβδομήντα εκατομμύρια άνθρωποι, από τα τριακόσια του πληθυσμού, γνωρίζουν τι θα κάνουν σε μία περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Όταν συμβεί ένα ατύχημα, ποιος μπορεί να βοηθήσει; Αυτός που είναι δίπλα στο θύμα, αυτός μπορεί να προλάβει να δράσει στα τέσσερα λεπτά. Δεν είναι μόνο ένα τροχαίο, ή μία πτώση, κάποιος άγνωστος στον δρόμο. Μπορεί να είναι στο σπίτι, το παιδί μου, ο γονιός μου».
– Είστε διευθυντής στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στο Νοσοκομείο Παίδων Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού. Υπάρχουν περιστατικά που δεν θα βλέπατε, εάν οι γονείς είχαν βασικές γνώσεις Πρώτων Βοηθειών; Η πρόληψη είναι το καλύτερο, προφανώς. Αλλά αν τύχει κάτι πρέπει να ξέρει κανείς να βοηθήσει κι όχι να το αφήσει στην τύχη του ή να αρχίσει φωνές και πανικό μέχρι να έρθει κάποιος που μπορεί να ξέρει. Μας έρχονται περιστατικά από τροχαία, επειδή πολλοί είναι χωρίς ζώνη. Τα πιο πολλά παιδιά που έχουν ποδήλατο δεν φορούν κράνος. Το να σπάσω ένα πόδι ή ένα χέρι, αυτό διορθώνεται. Αν σπάσω όμως το κεφάλι μου, τότε είναι δύσκολα τα πράγματα. Σε μας έρχονται οι βαριές κακώσεις, που απειλούν τη ζωή του παιδιού. Έχει πολλή μεγάλη σημασία να είναι ενήμεροι οι γονείς για να μπορούν να βοηθήσουν το παιδί μέχρι να φτάσει στο νοσοκομείο, και να μην περάσουν τα 4 λεπτά, που αντέχει ο εγκέφαλός μας χωρίς οξυγόνο. Έτσι κερδίζουμε χρόνο, μέχρι να έρθει το ΕΚΑΒ ή μέχρι να φτάσουμε στο νοσοκομείο.
– Αν δίνατε μόνο πέντε συμβουλές σε αυτό το σεμινάριο, ποιες θα ήταν; Τι θα θέλατε οπωσδήποτε να γνωρίζουν οι άνθρωποι φεύγοντας από εδώ; Μία. Να ξέρουν καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, ΚΑΡΠΑ. Αυτό είναι και το κυριότερο, γιατί έτσι πεθαίνεις. Για τα άλλα όλα, έχεις τον καιρό να τηλεφωνήσεις, να ρωτήσεις, να καλέσεις βοήθεια. Αυτό όμως πρέπει να το ξέρουν όλοι. Και προσκαλούμε τον κόσμο να απευθυνθεί στην ΠΝΟΗ και σε όποια ομάδα εκπαιδεύει σε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση για να μάθουν όλοι σωστά να βοηθούν.