Υπάρχει κάτι που μοιάζει να είναι ένας ανατριχιαστικός λαϊκός μύθος ο οποίος λέει πως αυτός που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία είναι αναγκασμένος να ζει μέσα στον πόνο και την θλίψη, ως αντιστάθμισμα. Ίσως αυτό να είναι μια υπερβολή. Ίσως πάλι να εμπεριέχει και μια μεγάλη δόση αλήθειας καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που άνθρωποι διάσημοι, για τους οποίους ο κόσμους θεωρούσε πως ζουν μια παραμυθένια ζωή, ερχόταν ένα τραγικό τέλος για να αποδείξει πως όλο αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια φανταχτερή βιτρίνα.
Άνθρωποι στους οποίους η τύχη (και η ικανότητα) έδωσε τα πάντα απλόχερα και τελικά τα πήρε πίσω με τόκο δυσβάστακτο. Απάνθρωπο.
Μια τέτοια περίπτωση θα μπορούσε να θεωρηθεί η «Παναγιά του τραγουδιού» η οποία στην καριέρα της κατέκτησε τα πάντα. Η μοίρα, ωστόσο, την οδήγησε να ανέβει τον δικό της Γολγοθά επιφυλάσσοντάς της ένα τραγικό τέλος.
Η Δαλιδά δεν άντεξε τον πόνο και τη θλίψη, παρά το γεγονός πως έζησε μια ζωή φανταχτερή και γεμάτη επιτυχία. Την τελεία αποφάσισε να την βάλει η ίδια, μη μπορώντας να αντέξει άλλο τον πόνο. Ευαίσθητο και ευάλωτο πλάσμα δεν μπόρεσε ποτέ να τα βρει με τη ζωή.
Η γέννηση ενός αστεριού
Η Γιολάντα Κριστίνα Τζιλιότι γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου στις 17 Ιανουαρίου 1933. Ο πατέρας της, Πιέτρο Τζιλιότι, ήταν βιολιστής στην όπερα της Αιγυπτιακής πρωτεύουσας και έτσι η μικρή μεγάλωσε μέσα στον κόσμο της μουσικής και του θεάματος.
Τα σχολικά της χρόνια ήταν δύσκολα εξαιτίας μιας μόλυνσης στα μάτια που έπαθε όταν ήταν μόλις 2 ετών και την ανάγκασε να φορέσει γυαλιά με μεγάλους φακούς, γεγονός που την κατέστησε αντικείμενο χλευασμού από τους υπόλοιπους μαθητές. Εκείνη αντί να το βάλει κάτω, θύμωσε, πέταξε τα γυαλιά και -ας μην έβλεπε καλά- τράβηξε τον δικό της δρόμο.
Στα 18 της χρόνια κάνει τα πρώτα της δειλά βήματα ως μοντέλο σε οίκο μόδας. Το 1955, μάλιστα, στέφεται Μις Αίγυπτος στα καλλιστεία. Γρήγορα, ωστόσο, καταλαβαίνει πως ο χώρος της μόδας είναι εξαιρετικά μικρός για να καλύψει τις φιλοδοξίες της.
Έτσι την ίδια χρονιά που κατέκτησε τον τίτλο ομορφιάς αποφασίζει να κάνει το μεγάλο άλμα. Με την προτροπή του πρώτου της ατζέντη (ο οποίος και την «βάπτισε» Δαλιδά) και παρά τις αντιρρήσεις των γονιών της, φεύγει από την Αίγυπτο με προορισμό το Παρίσι όπου ήθελε να κάνει καριέρα στον κινηματογράφο.
Ανήσυχο πνεύμα, ωστόσο, εγκαταλείπει και αυτή την προσπάθεια και στρέφεται στον τραγούδι. Μια κίνηση που λίγο καιρό αργότερα αποδείχθηκε πέρα για πέρα σωστή.
Το 1956 κυκλοφορεί το τραγούδι «Βambino» το οποίο εντελώς ανέλπιστα γνωρίζει πρωτοφανή επιτυχία και πουλάει την πρώτη εβδομάδα πάνω από 300.000 αντίτυπα, κάτι που μέχρι και σήμερα αποτελεί ρεκόρ για τη γαλλική δισκογραφία!
Οι μεγάλοι έρωτες της ζωής της
Όλοι οι δρόμοι, πλέον, ήταν ανοιχτοί για την Δαλιδά και τίποτα δεν μπορούσε να την εμποδίσει, ώστε να φτάσει στην κορυφή. Η μια επιτυχία διαδεχόταν την άλλη. Ότι τραγουδούσε η Δαλιδά γινόταν τεράστια επιτυχία. Τόσο απλά.
Διασκευάζει το ελληνικό τραγούδι «Ντιρλαντά» στα γαλλικά και στα ιταλικά, τον Ζορμπά του Μίκη Θεοδωράκη με γαλλικό στίχο, και «Τα παιδιά του Πειραιά» επίσης στα γαλλικά (Les enfants du Pirée).
Τεράστιες επιτυχίες σημειώνει και με τα τραγούδια «Je suis malade», «Parole Parole» που το τραγούδησε μαζί με τον σπουδαίο Αλέν Ντελόν (μεταξύ τους αναπτύχθηκε και ένα μικρής διάρκειας ειδύλλιο), «C’est fini la comedie» και «Il venait d’avoir 18 ans».
Είναι ενδεικτικό πως κατά τη διάρκεια της λαμπρής της καριέρας στο τραγούδι πούλησε σε όλο τον κόσμο περισσότερα από 85 εκατομμύρια αντίτυπα δίσκων, ενώ συμμετείχε και σε 11 κινηματογραφικές ταινίες. Συνολικά έλαβε 55 χρυσούς δίσκους κι έναν διαμαντένιο!
Επειδή, ωστόσο, η φύση έχει την τάση να εξισορροπεί τα πράγματα όσο καλά πήγαινε στην καριέρα της, τόσο πικρή ήταν η γεύση της προσωπικής της ζωής.
Στις 8 Απριλίου 1961, παντρεύτηκε τον Λουσιέν Μορισσέ, αλλά ο γάμος της δεν κρατάει για πολύ και οι δρόμοι τους χωρίζουν σύντομα. Η Δαλιδά γνωρίζει τον μεγάλο έρωτα της ζωής της στο πρόσωπο του τραγουδιστή Λουίτζι Τένκο. Λίγα χρόνια μετά τη γνωριμία τους, ωστόσο, ο Τένκο συμμετέχει στο φεστιβάλ τραγουδιού του Σαν Ρέμο όπου αποτυγχάνει παταγωδώς. Αυτό του στοίχησε τόσο πολύ που έβαλε τέλος στη ζωή του. Το άψυχο κορμί του το βρήκε η Δαλιδά στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που έμεναν.
Η εικόνα του νεκρού συντρόφου της, την συγκλονίζει και τρεις μήνες αργότερα αποπειράται και η ίδια να αυτοκτονήσει. Ο Λουσιέν Μορισσέ σπεύδει δίπλα της προκειμένου να τη βοηθήσει να σταθεί ξανά στα πόδια της. Εκεί που όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλύτερα η μοίρα ξαναχτυπά της Δαλιδά με ένα τραγικό τρόπο.
Ο Λουσιέν Μορισσέ βρίσκεται νεκρός και ο ιατροδικαστής αποφαίνεται πως πρόκειται για αυτοκτονία! Αυτό όπως αποδείχθηκε αργότερα ήταν ένα πλήγμα εξαιρετικά ισχυρό για τον ψυχισμό της διάσημης ντίβας η οποία αν και έκανε την μια επιτυχία μετά την άλλη στην ουσία, ουδέποτε κατάφερε να ορθοποδήσει.
Μετά από μερικά χρόνια δένεται ερωτικά με τον Φρανσουά Μιτεράν λίγο καιρό πριν αυτός γίνει ο πρόεδρος της Γαλλίας. Όταν εκλέγεται, εμφανίζεται στα Ηλύσια Πεδία χωρίς εκείνη στον πλευρό του όπως της είχε υποσχεθεί. Η σχέση τους τελειώνει άδοξα και η Δαλιδά κάνει μια ακόμα απόπειρα αυτοκτονίας.
Το 1981 κάνει σχέση με τον εκκεντρικό «Κόμη του Σεντ Ζερμέν», τον διαβόητο πλεϊμπόι της εποχής, Ρισάρ Σανφρέ. Η σχέση τους είναι θυελλώδης αλλά δεν κρατάει πολύ και εκείνη τον χωρίζει. Σαν μια πράξη από ελληνική τραγωδία η οποία διαρκώς επαναλαμβάνεται, εκείνος μη αντέχοντας τον χωρισμό τους αυτοκτονεί!
Το τραγικό τέλος
Όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό η Δαλιδά μετά και από την νέα -και τρίτη διαδοχικά- αυτοκτονία ενός άνδρα που αγάπησε με πάθος, ψυχολογικά κατέρρευσε πλήρως. Η ίδια πλέον ήταν σκιά του εαυτού της.
Παρ’ όλα αυτά συνεχίζει κανονικά τις δραστηριότητές της και ίσως αυτό είναι κάτι που μπερδεύει τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω της, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται πως το τέλος πλησιάζει.
Στις αρχές Μαΐου του 1987 όλα δείχνουν τα κυλούν ομαλά. Η Δαλιδά προετοιμάζει δυο νέα τραγούδια. Παράλληλα, συμμετέχει σε ένα θεατρικό έργο και μια τηλεοπτική εκπομπή ενώ δέχεται «βροχή» προτάσεων για φωτογραφίσεις και συνεντεύξεις.
Ίσως είναι μια έσχατη προσπάθεια να νικήσει το τέρας της κατάθλιψης το οποίο τελικά την καταβάλει και την ρίχνει στην άβυσσο. Στις 3 Μαΐου την βρίσκουν νεκρή μέσα στο διαμέρισμά της στο Παρίσι. Στο γράμμα που αφήνει πίσω της αναφέρει πως «όποιον άντρα αγαπώ τον καταστρέφω. Η ζωή μου έχει γίνει αφόρητη. Συγχωρέστε με».
Με τον τραγικό αυτό τρόπο, η διάσημη Δαλίδα έβαλε τέλος στη ζωής της. Ήταν μόλις 54 ετών.
