Η Τζέσικα Φλέμινγκ ήταν στην τρυφερή ηλικία των 12 ετών όταν γνώρισε τη χήνα που έμελλε να της αλλάξει τη ζωή. Όλα ξεκίνησαν μια μέρα μετά το σχολείο στο σπίτι της που ήταν μια παλιά αποθήκη πολεμοφοδίων του Ναυτικού στην πόλη Hastings στη Νεμπράσκα. «Κοίταξα έξω από το παράθυρο και είδα τον παππού μου που κάτι κρατούσε. Έτσι βγήκα έξω για να δω τι έκανε, γιατί πάντα κάτι σκαρφιζόταν» λέει. Τα χέρια του παππού της Τζέσικα, Τζιν Φλέμινγκ, έπιαναν καλά. Ως πολυτεχνίτης έβγαζε τα προς το ζην κάνοντας κατασκευές στο βιομηχανικό κλάδο και ήταν αυτός που είχε μετατρέψει την παλιά αποθήκη σε διαμερίσματα με πολλούς αποθηκευτικούς χώρους, ακόμα και εκκολαπτήρια. Το 1988, επισκεπτόμενος την κουνιάδα του στη φάρμα που έμενε, είδε μια χήνα που έκανε την καρδιά του να χτυπά και το μυαλό του ψάχνει να βρει τρόπους να τη βοηθήσει. Και αυτό γιατί το πτηνό δεν είχε πόδια και με άκρως αδέξιους τρόπους προσπαθούσε να ακολουθήσει την οικογένειά του σε ένα δρόμο με χαλίκια. «Ήθελα να τη βοηθήσω» είχε πει ο Τζιν στο περιοδικό «People» και έτσι άρχισε τις κατασκευές με ένα και μόνο σκοπό: να βοηθήσει τη χήνα να περπατήσει, αποκτώντας τα δικά της «πόδια». Στην αρχή έφτιαξε ένα σκέιτμπορντ στο μέγεθός της, πιστεύοντας ότι η χήνα θα μπορούσε να βρει ισορροπία και να μετακινείται, αλλά η εφεύρεσή του δεν είχε καμία τύχη. Και έτσι κατέληξε σε μια ιδέα που θα έκανε τη χήνα σταρ για πολύ καιρό. Της έφτιαξε ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, σε νούμερο 0, τα οποία γέμισε με αφρώδες ελαστικό. Αυτό έβλεπε λοιπόν η εγγονή του Τζέσικα την ημέρα που γύρισε από το σχολείο. Τον παππού της να φτιάχνει τα παπούτσια της χήνας και το πτηνό να καταφέρνει τελικά να τρέξει στην αυλή! Από κείνη τη μέρα η χήνα πήρε το όνομα Andy και έγινε αναπόσπαστο μέλος της οικογένειας.
Η σφαγή του Andy