Ήδη πέρασε μία εβδομάδα από τη στιγμή που το θλιβερό περιστατικό της Κοζάνης, δημιούργησε αρκετά ερωτήματα σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη. Στον απόηχο του συμβάντος συναντήσαμε τρεις ειδικούς. Εκτός από τα γενικά χαρακτηριστικά των σκύλων, ζητήσαμε να μάθουμε από τον καθένα τα ειδικά χαρακτηριστικά και κατά πόσο μπορεί να είναι επικίνδυνες οι τρεις από τις πιο γνωστές ράτσες μεγαλόσωμων σκυλιών: Πίτμπουλ, ροτβάιλερ και ντόπερμαν. Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης Φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος Ο Θοδωρής Τριάντης είναι εκπαιδευτής σκύλων για περισσότερα από 30 χρόνια και αντιπρόεδρος του συλλόγου εκπαιδευτών σκύλων. Όπως τονίζει, όταν τον ρωτάμε για τα πίτμπουλ, αυτό που προέχει είναι η κοινωνικοποίηση.
Πίτμπουλ
– Τι είναι αυτό που μπορεί να προκαλέσει την επιθετική συμπεριφορά ενός πίτμπουλ; «Εάν θέλουμε να ορίσουμε το ταπεραμέντο της φυλής, θα λέγαμε ότι πρόκειται για δυναμικά σκυλιά, πολύ δυνατά και σκληροτράχηλα, τα οποία διαθέτουν πολύ καλό μυϊκό σύστημα. Όσο και αν φαίνεται περίεργο είναι αρκετά αγαπησιάρικα, ιδανικά για κάποιον που ζει στην πόλη καθότι το μέγεθος και το γεγονός ότι δεν χάνουν πολλή τρίχα είναι από τα στοιχεία που ευνοούν την απόκτησή τους. Ένα χαρακτηριστικό των πίτμπουλ όπως συμβαίνει και με τα περισσότερα σκυλιά, είναι ότι τους αρέσει να κυνηγούν. Εάν δεν ευνοήσουμε την κοινωνικοποίηση του σκύλου, δημιουργούμε ένα ζώο το οποίο στο μέλλον θα κυνηγάει τα λάθος πράγματα. Η συγκεκριμένη ράτσα λόγω μορφολογίας θυμίζει παλαιστή βαρέων βαρών. Γι’ αυτό και κάποια από αυτά βρέθηκαν στα χέρια υπανθρώπων, οι οποίοι τα χρησιμοποιούν σε κυνομαχίες. Εν κατακλείδι όλα τα σκυλιά μπορούν να γίνουν επιθετικά εάν τους καλλιεργήσουμε το συγκεκριμένο ένστικτο. Ο σκύλος άλλωστε γεννήθηκε από τα προϊστορικά χρόνια, προορισμένος για κυνήγι και φύλαξη. Σε κάθε περίπτωση τα σκυλιά όπως τα πίτμπουλ, οι γερμανικοί ποιμενικοί, τα μαλινουά, τα ντόπερμαν που διαθέτουν επαυξημένο τα ένστικτο της φύλαξης, χρειάζονται λίγη περισσότερη προσπάθεια κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Επίσης, δεν είναι όλα τα σκυλιά για όλους τους ανθρώπους. Ο καθένας πρέπει να αναζητά το τετράποδο που ταιριάζει καλύτερα στο χαρακτήρα του». – Εάν εγώ είμαι επιθετικός ή νευρικός ως χαρακτήρας με ποια κριτήρια θα πρέπει να επιλέξω ράτσα σκύλου; «Εάν είσαι βίαιος και δεν έχεις υπομονή, θα είσαι βίαιος και στη ζωή σου. Επομένως δεν μπορείς να έχεις σκύλο, όπως δεν πρέπει να έχεις και παιδί. Συγκεκριμένα ένας σκύλος μπορεί να φτάσει σε παραβατικές συμπεριφορές για τρεις λόγους:
- Λόγω κληρονομικότητας, δεδομένου ότι ορισμένα σκυλιά είναι πιο επιθετικά από τα υπόλοιπα, κάτι που έχει σχέση με τη φυλή αλλά και τους γονείς του.
- Σημαντικός παράγοντας είναι η εκπαίδευση. Πού θα κάνει την ανάγκη του, με ποιο τρόπο το μαλώνουμε, πώς τρώει, εάν του επιτρέπουμε να μας δαγκώνει ή να δαγκώνει άλλα σκυλιά.
- Οι εμπειρίες του ζώου έχουν το δικό τους μερίδιο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Εάν το κακοποιούμε θα το εισπράξουμε, όπως και εάν το αφήσουμε ανεξέλεγκτο. Χρειάζεται ισορροπία στη συμπεριφορά. Είναι σαν να μεγαλώνουμε ένα παιδί. Είναι διαφορετικό να μεγαλώνουμε το παιδί μας σε γκέτο η σε ένα περιβάλλον που δέχεται κακοποίηση ή σε ένα σπίτι στο οποίο υπάρχει πλήρης ασυδοσία, και διαφορετικό να το μεγαλώνουμε σε υγιές περιβάλλον».
Ακίτα
Ροτβάιλερ
Ο Ηλίας Κανέλλος, είναι και αυτός εκπαιδευτής και πρόεδρος του ομίλου Ροτβάιλερ. Όπως χαρακτηριστικά λέει όταν τον ρωτάω εάν τα ροτβάιλερ είναι τόσο επικίνδυνα όσο δείχνουν, απαντάει ότι κανένας σκύλος δεν γεννιέται επικίνδυνος, όπως άλλωστε και κανένας άνθρωπος. Υποστηρίζει ότι τις τελευταίες ημέρες δεν στοχοποιήθηκε η συγκεκριμένη ράτσα. Αντιθέτως, βρέθηκαν στο στόχαστρο τα σκυλιά όλων των φυλών. Είτε ήταν ευγενικής καταγωγής -καθαρόαιμα- είτε αδέσποτα.

– Κύριε Κανέλλο είναι τα ροτβάιλερ τόσο επικίνδυνα όσο φαίνονται; «Εν κατακλείδι αυτό που κοιτάμε είναι ο σκύλος και όχι η ράτσα. Όλα τα σκυλιά προέρχονται από ένα κοινό DNA όπως περίπου και οι άνθρωποι. Κανένας σκύλος δεν γεννιέται επικίνδυνος, όπως και κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται επικίνδυνος». – Τι μπορεί να κάνει τα ροτβάιλερ επιθετικά; «Δεν είναι μόνο τα ροτβάιλερ που μπορεί να γίνουν επιθετικά, αλλά όλοι οι σκύλοι. Αυτό που συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις είναι κακή διαχείριση από τον άνθρωπο. Στην Ελλάδα δεν διαθέτουμε κυνολογική παιδεία. Γι’ αυτό και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο σκύλος είναι όπλο. Δεν είναι έτσι όμως. Ο σκύλος είναι σύντροφος. Είναι συναγερμός κι όχι φύλακας. Μπορεί πολύ εύκολα να μας προειδοποιήσει κι εκεί δεν παίζει ρόλο το μέγεθος».
Ντόπερμαν
Για τα ντόπερμαν τις απαντήσεις δίνει η Γωγώ Αλαχούζου, εκτροφέας της ράτσας, και αντιπρόεδρος ομίλου ντόπερμαν Ελλάδος. Όπως τονίζει, ακόμα και ένα μικρόσωμο σκυλί μπορεί να είναι το ίδιο επιθετικό και φέρνει το παράδειγμα ενός τσιουάουα με ανεξέλεγκτα εχθρικές διαθέσεις, το οποίο επιτέθηκε πριν από μερικά χρόνια σε ένα μικρό κορίτσι.