Το λουτρό αίματος αθώων και ανυποψίαστων πολιτών στις Βρυξέλλες που χύθηκε από ακραίους ισλαμιστές μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, ανοίγει διάπλατα την πόρτα στην ενίσχυση ακροδεξιών κομμάτων και φανατικών φωνών. Ήδη πολλές Ευρωπαϊκές χώρες έκλεισαν τα σύνορα, έβγαλαν τον στρατό στους δρόμους, σταμάτησαν τα δρομολόγια των τρένων, ακύρωσαν τις πτήσεις κάνοντας αυτό που επεδίωκαν οι τρομοκράτες, αυτό που αποτελεί τροφή για την ακροδεξιά. Ενίσχυσαν το φόβο. Οι αντιδράσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων γενικεύουν το κλίμα φόβου, ενώ μέσα στον πανικό, μετά το νέο χτύπημα, στρώνουν το δρόμο στους ακροδεξιούς και τους φασίστες. Στην Γαλλία, την Αυστρία και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι ακροδεξιοί και οι φασίστες δεν είναι πλέον φαντάσματα αλλά ισχυρά ρεύματα στην κοινωνία που μετά από τις επιθέσεις των τζιχαντιστών ενισχύονται. Πλέον επικίνδυνες σκέψεις και ιδέες μπαίνουν στο μυαλό όλο και περισσότερα φοβισμένων Ευρωπαίων που άρχισαν να θεωρούν όλους τους Ισλαμιστές, τρομοκράτες και αναζητούν σωτήρες που θα κλείσουν τα σύνορα και θα διώξουν τους ξένους. Βέβαια τόσο οι επιθέσεις στο Παρίσι, όσο και στις Βρυξέλλες, έγιναν από ανθρώπους που μεγάλωσαν και έζησαν στην Ευρώπη, πήγαν στα σχολεία και εκμεταλλεύτηκαν τις ελευθερίες που παρέχει η Ε.Ε. και ο δυτικός τρόπος ζωής. Κανείς δεν ήταν «εισαγόμενος τρομοκράτης»… Κανείς δεν είχε σχέση με τους πρόσφυγες που κυνηγούν οι ίδιοι άνθρωποι. Ωστόσο είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι ακροδεξιοί και όσοι θέλουν να διαλύσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και να ξαναστήσουν σύνορα και φράχτες και ν’ αρχίσουν το πογκρόμ κατά των μουσουλμάνων και των μεταναστών, ενισχύονται. Ήδη οι Βρετανοί βρίσκονται μπροστά σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι για την υπόλοιπη Ευρώπη και θέλουν να αποκοπούν, η Λεπέν στην Γαλλία ενισχύεται και οι Αυστριακοί σε συνεργασία με Ούγγρους και άλλους προχωρούν σε ακραίες κινήσεις πανικού. Από την Ελλάδα και τη Γαλλία, τη Σουηδία και τη Δανία, τα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη έχουν αυξήσει τη δημοσιότητά τους. Αυτά τα κόμματα δε προέκυψαν εν μια νυκτί. Στην πραγματικότητα πολλά έμειναν στο περιθώριο του πολιτικού τοπίου στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες και γιγαντώθηκαν μέσα από την οικονομική κρίση και τον φόβο που προκαλούν οι τρομοκρατικές επιθέσεις.
Δείτε τον χάρτη με τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης
Εθνικό Μέτωπο
Το κόμμα ιδρύθηκε το 1972 έχοντας ως στόχο την ενοποίηση πολλών γαλλικών εθνικιστικών κινημάτων της εποχής. Το 1973, το κόμμα ίδρυσε ένα κίνημα νεολαίας, το Εθνικό Μέτωπο Νεολαίας. Ο Ζαν-Μαρί Λε Πεν ήταν ηγέτης του κόμματος από την ίδρυσή του και το αναμφισβήτητο κέντρο του κόμματος μέχρι την παραίτησή του το 2011. Εξαιτίας του γαλλικού εκλογικού συστήματος, η εκπροσώπηση του κόμματος είναι περιορισμένη παρά τα ποσοστά που κερδίζει στις εκλογές. Σημερινή ηγέτιδα του κόμματος είναι η Μαρίν Λε Πεν, η οποία διαδέχτηκε τον πατέρα της το 2011. Το Εθνικό Μέτωπο κατέχει μια πλατφόρμα που είναι έντονα αντί-μεταναστευστική. Ανάμεσα στις κύριες πολιτικές του κόμματος συμπεριλαμβάνονται ο οικονομικός προστατευτισμός, η προσέγγιση μηδενικής ανοχής σε ζητήματα νόμου και τάξης, και η αντίθεση στη μετανάστευση. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το Εθνικό Μέτωπο συγκεντρώνει το 28% των ψήφων, μόλις δυο ποσοστιαίες μονάδες λιγότερες απ’ ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Προέδρου Φρανσουά Ολάντ.
Χρυσή Αυγή
Ιδρύθηκε το 1980 από τον Νίκο Μιχαλολιάκο. Το κόμμα παρέμενε στο περιθώριο της ελληνικής πολιτικής μέχρι το 2012. Στις εκλογές του Μαΐου 2012 αναδείχθηκε έκτο κόμμα λαμβάνοντας περίπου 440 χιλιάδες ψήφους, ποσοστό 6,97%, και πέτυχε για πρώτη φορά την είσοδό της στη Βουλή εκλέγοντας 21 βουλευτές. Στις επόμενες εκλογές του Ιουνίου διατήρησε το ποσοστό της και κέρδισε 18 έδρες. Στις 28 Σεπτεμβρίου 2013 μετά από εισαγγελικές έρευνες στοιχειοθετήθηκε η κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης από την Χρυσή Αυγή και η αντιτρομοκρατική υπηρεσία συνέλαβε το Νίκο Μιχαλολιάκο, τον Ηλία Κασιδιάρη, τον Ηλία Παναγιώταρο και το Γιώργο Πατέλη, αρχηγό τοπικής οργάνωσης της ΧΑ στη Νίκαια, όπου ανήκε ο 45χρονος Γεώργιος Ρουπακιάς ο οποίος το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου 2013 δολοφόνησε με μαχαίρι τον Παύλο Φύσσα. Το κόμμα είναι αντί-μεταναστευτικό ενώ προωθεί μια ρατσιστική και εθνικιστική θεωρία. Μάλιστα ο Ηλίας Κασιδιάρης εκμεταλλευόμενος τις βομβιστικές επιθέσεις στο Βέλγιο δήλωσε ότι: «Η πολιτική του Τσίπρα εγκλωβίζει τρομοκράτες στην Ελλάδα και θα αντιμετωπίσουμε και εμείς φαινόμενα Βρυξελλών αν δεν κλείσουν άμεσα τα σύνορα και δεν πάψει η ισλαμοποίηση της Πατρίδας μας». Αν και πολλοί βουλευτές ήταν προφυλακισμένοι κατάφερε να έρθει τρίτο κόμμα στις πρόσφατες εθνικές εκλογές.
Φλαμανδικό Συμφέρον
Το κόμμα επικεντρώνεται στην απόσχιση της Φλάνδρας από το Βέλγιο, καλεί για αμνηστία για συνεργάτες των Ναζί και ζητάει την εκδίωξη των μεταναστών έχει τρεις έδρες στο κοινοβούλιο. Το Φλαμανδικό Συμφέρον προέρχεται ύστερα από εξέλιξη του Φλαμανδικού Μπλοκ, το οποίο άλλαξε το όνομά του και τροποποίησε ορισμένα σημεία του προγράμματός του ύστερα από μια δίκη το 2004 που καταδίκασε το κόμμα για ρατσισμό. Από τότε, το κόμμα προσπάθησε να μετατραπεί από ένα ακραίο κόμμα σε ένα πιο συντηρητικό κόμμα, ενώ έχει αποστασιοποιηθεί από ένα μέρος του παλαιότερου προγράμματός του. Τα περισσότερα κόμματα του Βελγίου έχουν διατηρήσει αποστάσεις από το Φλαμανδικό Συμφέρον εμποδίζοντάς το από την συμμετοχή του στις διάφορες κυβερνήσεις. Αρχηγός του είναι ο Φλάαμς Μπελάνγκ.
Δανικό Λαϊκό Κόμμα
Το κόμμα ιδρύθηκε το 1995 από την Πία Κιέρσγκαρντ, η οποία ηγήθηκε του κόμματος μέχρι το 2012, όπου αρχηγός έγινε ο Κρίστιαν Τούλεσεν Νταλ. Από τις εκλογές του 2001, το κόμμα υποστήριξε την κυβέρνηση που αποτελούνταν από το Φιλελεύθερο Κόμμα και το Συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα, τα οποία βρίσκονταν στην κυβέρνηση μέχρι τις εκλογές του 2011, όπου και επικράτησαν κεντροαριστεροί σχηματισμοί. Παρόλο που δεν έλαβε μέρος στην κυβέρνηση, το κόμμα την υποστήριξε στα περισσότερα ζητήματα, ενώ ζήτησε ως αντάλλαγμα την υποστήριξη της κυβέρνησης προς το κόμμα όσον αφορά τις πολιτικές θέσεις του τελευταίου. Το κόμμα εξέφρασε ως κύριους στόχους του την διατήρηση των παραδόσεων και της πολιτιστικής κληρονομιάς της Δανίας, συμπεριλαμβανομένου ζητημάτων όπως η οικογένεια, η μοναρχία και η Εκκλησία της Δανίας, ενώ προάγει την ενίσχυση της αυστηρής εφαρμογής των νόμων, την αντίθεση στη μετατροπή της Δανικής κοινωνίας σε πολυεθνική κοινωνία περιορίζοντας την μετανάστευση και προάγοντας την πολιτιστική αφομοίωση των μεταναστών στη χώρα, και την προώθηση της επιχειρηματικότητας και της οικονομικής ανάπτυξης, ενισχύοντας την εκπαίδευση και την προστασία του περιβάλλοντος. Η δημοτικότητα του κόμματος έχει αυξηθεί από την ίδρυσή του, καθώς είναι αυτή τη στιγμή το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα του Φόλκετινγκ, έχοντας 22 από τις συνολικά 179 έδρες του.
Κόμμα για την Ελευθερία
Ιδρύθηκε το 2006 στην Ολλανδία από τον Γκερτ Βίλντερς, ο οποίος αποσπάστηκε από το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Στις εκλογές του 2006, το κόμμα κέρδισε εννέα έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Ολλανδίας και έγινε το πέμπτο μεγαλύτερο κόμμα. Στις Ευρωεκλογές του 2009, το κόμμα ήρθε δεύτερο και κέρδισε 4 από τις 25 έδρες που αντιστοιχούν στην Ολλανδία για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Στις εκλογές του 2010, το κόμμα ήρθε τρίτο, κερδίζοντας 24 έδρες στο κοινοβούλιο. Μετά τις εκλογές, το κόμμα στήριξε την κυβέρνηση του Μαρκ Ρούτε, αλλά απέσυρε την υποστήριξή του τον Απρίλιο του 2012 εξαιτίας διαφωνιών στις περικοπές στον προϋπολογισμό του κράτους. Διατηρεί ισχυρή στάση σχετικά με την πολιτιστική αφομοίωση των μεταναστών στην ολλανδική κοινωνία. Απέκτησε φήμη ως επί το πλείστον για τη στάση του εναντίον του Ισλάμ.
Σουηδοί Δημοκράτες
Το κόμμα αυτοπροσδιορίζεται ως εθνικιστικό κίνημα, αν και γενικά χαρακτηρίζεται ως ακροδεξιό. Αρχηγός στο αντιμεταναστευτικό κόμμα είναι ο Γίμι Οκεσον. Οι Σουηδοί Δημοκράτες βγήκαν από το περιθώριο το 2010 οπότε κέρδισαν τις πρώτες έδρες τους στο Κοινοβούλιο. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου διπλασίασαν το ποσοστό τους και έχουν απειλήσει να ρίξουν οποιαδήποτε κυβέρνηση δεν συμφωνήσει να μειώσει το ποσοστό των μεταναστών. Το κόμμα επιθυμεί να μειωθεί κατά 90% το ποσοστό των αιτούντων άσυλο στη Σουηδία.
Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα
Το νεο-Ναζιστικό NPD στη Γερμανία έχει θέσει στόχο στον πολιτικό προγραμματισμό του να σταματήσει την μετανάστευση και έχει αποκαλεστεί ρατσιστικό και αντισημιτικό. Φέρουν συνθήματα όπως «Λεφτά για τη γιαγιά αντί για τους Sinti και Roma» και «Η βάρκα είναι γεμάτη», έχουν επίσης κάνει δηλώσεις όπου επιμένουν πως η Ευρώπη είναι ήπειρος λευκών και έχουν κάνει πορείες με πανό διακηρύσσοντας τη Ναζιστική ιδεολογία του Εθνο-Σοσιαλισμού. Το NDP επίσης συνδέεται με το ελληνικό νεοναζιστικό κόμμα Χρυσή Αυγή. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του ARD, η πλειοψηφία των Γερμανών θεωρεί το NPD ως μη δημοκρατικό και καταστρεπτικό για την εικόνα της χώρας κόμμα.
Το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμμα Jobbik και ο Όρμπαν
Το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμμα Jobbik, ένα από τα πιο ανοιχτά νεο-Ναζιστικά κόμματα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μέλη έχουν καλέσει Εβραίους κατοίκους της χώρας να καταχωρηθούν σε ειδικούς καταλόγους. Στην Ουγγαρία μπορεί το κόμμα να υποχώρησε αλλά αυτό συνέβη μόνο επειδή ο Βίκτορ Ορμπαν υιοθέτησε τη ρητορική του για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και έκλεισε τα σύνορα, ενώ δεν δέχεται μετανάστες στη χώρα του. Ο Ορμπάν αυτοπαρουσιάζεται πλέον σαν συνοριοφύλακας της χριστιανικής Ευρώπης και σηκώνει συρματοπλέγματα… Ο Βίκτορ Όρμπαν γενικά φημίζεται για τις ξενοφοβικές απόψεις του.
Αυστριακή Ελευθερία
Υπήρξε μεγάλη άνοδος του ακροδεξιού Κόμματος Ελευθερίας, το οποίο κέρδισε το ένα πέμπτο της ψήφου για τον αντι-μεταναστευτικό του προγραμματισμό. «Αν υπάρχουν μετανάστες από την Τουρκία που παραπονιούνται για το γεγονός ότι κρέμεται σταυρός στην αίθουσα του σχολείου, τους απαντάω: “Γυρίστε στην πατρίδα σας”», αυτό ήταν το σύνθημα του κόμματος. Το κόμμα είναι φανατικά κατά της Ισλαμικής μετανάστευσης και πιστεύει πως η Αυστρία δεν θα’ πρεπε να δεχτεί άλλες μειονότητες. Σημειώνεται πάντως ότι η κυβέρνηση της Αυστρίας οργάνωσε το κλείσιμο των συνόρων για τους πρόσφυγες.
Λέγκα του Βορρά
Το ακροδεξιό κόμμα κέρδισε το 6% των ψήφων στην Ιταλία. Ένας πρώην ευρωβουλευτής του είχε δηλώσει: Η Αφρική δεν έχει βγάλει σπουδαίες ιδιοφυΐες όπως μπορεί να δει ο καθένας από μία εγκυκλοπαίδεια του Μίκυ Μάους. Πρόσφατα πολιτική καταιγίδα έπληξε την Ιταλία εξαιτίας της «πρότασης» του γραμματέα της ξενοφοβικής Λέγκα του Βορρά Ματέο Σαλβίνι να «ισοπεδωθούν» οι καταυλισμοί των Ρομά. Το ξενοφοβικό κόμμα του Μ. Σαλβίνι, η Λέγκα του Βορρά, έρχεται τρίτο σύμφωνα με δημοσκόπηση του ιταλικού πρακτορείου ANSA που δημοσιεύτηκε την περασμένη Πέμπτη Στη συνέντευξή του που δόθηκε την Τετάρτη σε τηλεοπτική εκπομπή του καναλιού La7, ιδιοκτησίας Μπερλουσκόνι, ο Σαλβίνι είπε ότι «στη θέση του Ρέντσι ή του (υπουργού Εσωτερικών) Αλφάνο, θα έδινα διορία έξι μηνών και μετά τον εκσκαφέα…
Κόμμα Προόδου
Το Κόμμα Προόδου είναι ένα Νορβηγικό κόμμα που χαρακτηρίζεται ως συντηρητικό φιλελεύθερο και κλασικό φιλελεύθερο, ενώ έχει χαρακτηριστεί και ως λαϊκίστικο και συντηρητικό. Είναι αυτή τη στιγμή το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στο Κοινοβούλιο της Νορβηγίας. Στη Νορβηγία για παράδειγμα το ξενοφοβικό «Κόμμα της Προόδου» μέλος του οποίου υπήρξε κατά το παρελθόν και ο μακελάρης Άντερς Μπρέιβικ συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό από το 2013.
Αληθινοί Φινλανδοί
Οι Αληθινοί Φινλανδοί -ακροδεξιοί και ευρωσκεπτιστικές- συγκυβερνούν με τη συντηρητική κεντροδεξιά κυβέρνηση τη χώρας. «Δεν είμαστε εξτρεμιστές, αλλά συντηρητικοί. Είμαστε κόμμα που πρεσβεύει συντηρητικές αξίες» έχει υποστηρίξει ο Τίμο Σόινι το κόμμα του οποίου απείλησε να ρίξει την Φινλανδική κυβέρνηση σε περίπτωση που δοθεί τρίτο πακέτο διάσωσης στην Ελλάδα. Ττο κόμμα να είναι άκρως αντιευρωπαϊκό και να αρνείται κάθε ανθρωπιστική μετανάστευση. Μόνο οι ξένοι που έχουν δουλειά μπορούν να εγκατασταθούν στην Φινλανδία.
Νόμος και Δικαιοσύνη
Το κόμμα είναι κυβέρνηση στην Πολωνία μετά τη νίκη του συντηρητικού κόμματος «Νόμος και Δικαιοσύνη» (PiS). Το κόμμα του Κατσίνσκι επωφελήθηκε από την ανάγκη των πολιτών να τιμωρήσουν την προηγούμενη κυβέρνηση, που παρέμεινε στην εξουσία για οκτώ χρόνια. Είναι επίσης αλήθεια ότι η απομάκρυνση των πολιτών από τα μεγάλα κόμματα ωφέλησε το PiS. Από τότε που το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη ήρθε στην εξουσία τον περασμένο Οκτώβρη, υιοθέτησε νόμο με τον οποίο αυξάνει τον αριθμό των δικαστών που απαιτείται προκειμένου να υιοθετεί κανονισμούς στο Συνταγματικό Δικαστήριο και αλλάζει τη σειρά με την οποία προχωρούν οι διάφορες υποθέσεις. Αυτό, σύμφωνα με τους επικριτές, έχει παραλύσει το σύστημα. Δείτε όλα τα θέματα του Weekend