Οι διαδρομές των προσφύγων στην Αθήνα

Κάπου γράφτηκε, τις προάλλες, πως «κανείς δεν βάζει το παιδί του σε μια λαστιχένια βάρκα στη μέση του Αιγαίου, αν δεν είναι σίγουρος ότι είναι πιο ασφαλές από την ξηρά» και η πραγματικότητα δείχνει πως εκατομμύρια άνθρωποι από τη Συρία κάνουν καθημερινά αυτή την επιλογή. Κείμενο / Φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος Μετά τον ξεριζωμό από την πατρίδα τους ακολουθούν με λίγα πράγματα στα χέρια, με φόβο στο μυαλό και ελπίδα στην καρδιά τη δύσκολη διαδρομή προς τη γη της επαγγελίας που γι’ αυτούς είναι η Ευρώπη. Περπατούν χιλιάδες χιλιόμετρα από τη Συρία στην Τουρκία και από εκεί φτάνουν στα παράλια της Τουρκίας στο Αιγαίο. Και αν μέχρι εκεί το ταξίδι ήταν επικίνδυνο, μόλις ετοιμάζεται να φτάσει στη πιο δύσκολη και επικίνδυνη φάση του. Το πέρασμα στην Ελλάδα. Τούρκοι δουλέμποροι με αντίτιμο μέχρι και 2.500 ευρώ τους φορτώνουν κατά δεκάδες νύχτα σε πλαστικές βάρκες, τις περισσότερες φορές χωρίς σωσίβια και με καύσιμα ικανά να τους φτάσουν ίσα ίσα μέχρι τα νησιά της πρώτης γραμμής. Το πιθανότερο είναι όμως να μείνουν στα μισά καλώντας σε βοήθεια ή περιμένοντας το λιμενικό να τους εντοπίσει. Εκεί κάποιος θα πάρει την επικίνδυνη απόφαση να σκάσει τη βάρκα για να τους σώσει το λιμενικό. Κάποιες φορές η βάρκα θα πάρει νερά από μόνη της. Πριν τους βρει οποιοσδήποτε. Θα βρεθούν στη θάλασσα να ελπίζουν σε ένα θαύμα. Για όσους τελικά φτάσουν στο νησί ακολουθεί ένας νέος Γολγοθάς. Αναμονή για μέρες στο νησί σε σκηνές, σε λιμάνια, σε πάρκα, σε χώρους φιλοξενίας με πείνα, με δίψα με αγώνα να καταγραφούν και να ακολουθήσει η αποστολή με πλοία της γραμμής στον Πειραιά. Εκεί τους συναντήσαμε εμείς… Το επόμενο στάδιο στο ταξίδι προς τη σωτηρία. Κατά χιλιάδες κατεβαίνουν από τα πλοία σε μια πόλη που δεν έχουν δει ποτέ. Τα μόνα που ξέρουν οι περισσότεροι από αυτούς είναι Πειραιάς, Ομόνοια, Βικτώρια. Εκεί σταματάει η γνώση τους. Εκεί στη Βικτώρια. Εκεί θα βρουν τον επόμενο μεσάζοντα που θα τους βάλει στα πούλμαν με προορισμό την Ειδομένη. Μία διαδικασία που θα τους αφήσει στην αναμονή για λίγες μέρες ακόμα. Μια αναμονή που τους αφήνει ξανά στην πείνα, στη δίψα, και στα στοιχεία της φύσης κάτω από μία σκηνή στην καλύτερη περίπτωση καθώς οι περισσότεροι προτιμούν να παραμείνουν στις κεντρικές πλατείες. Βικτώρια και Πεδίον Άρεως ήταν οι ως τώρα χώροι που επέλεγαν μέχρι πρότινος. Οι διαμαρτυρίες των κατοίκων και τον καταστηματαρχών της περιοχής καθώς και οι εικόνες εξαθλίωσης που μεταδόθηκαν μαζικά από τα ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο έπεισαν την πολιτεία πως χρειαζόταν πιο ουσιαστική διαχείριση του κύματος των προσφύγων. Ελαιώνας και στη Συνέχεια Ελληνικό και πρόσφατα το κλειστό γυμναστήριο στο Γαλάτσι έγιναν οι νέοι χώροι φιλοξενίας των προσφύγων μέχρι να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τα βόρεια σύνορά μας. Πολλοί εξακολουθούν να αρνούνται να μεταβούν σε αυτούς του χώρους. Παραμένουν στα στενά γύρω από τη πλατεία Βικτωρίας. Στόχος της συντριπτικής πλειοψηφίας είναι η κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Μόλις γίνει η συνεννόηση με τους μεσάζοντες, τα εισιτήρια για μεταφορά με πούλμαν στην Ειδομένη κλείνονται. Ώρες αργότερα θα βρεθούν στα σύνορα με τα Σκόπια. Εκεί θα ολοκληρωθεί το σύντομο αλλά δύσκολο και επικίνδυνο πέρασμα τους από τη χώρα μας. Δείτε και το βίντεο

Και το ταξίδι συνεχίζεται… Δείτε όλα τα θέματα του Weekend