Ένα από τα πιο γραφικά σημεία της Αρκτικής Ρωσίας είναι το ψαροχώρι Teriberka, στην ακτή της Θάλασσας του Μπάρεντς στις εκβολές του ποταμού Teriberka, από τον οποίο πήρε το όνομά του.

Αν και ο οικισμός της Teriberka αναφέρεται για πρώτη φορά στην ιστορία το 1523 όταν σημειώθηκε ότι οι αλιείς Saami είχαν δημιουργήσει το σπίτι τους εκεί, μόνο το 1860 όταν η ακτή του Μούρμανσκ άρχισε να διαμορφώνεται δυναμικά το χωριό ιδρύθηκε και επίσημα.

Το χωριό αναπτύχθηκε γρήγορα, και μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, είχε χτιστεί σε αυτό μια εκκλησία, ένας φάρος και ένας μετεωρολογικός σταθμός -ο πρώτος που κατασκευάστηκε οπουδήποτε σε όλη την ακτή του Μούρμανσκ- ο οποίος στέκεται αγέρωχος στο πέρασμα του χρόνου μέχρι σήμερα.

Πρόκειται, λοιπόν, για ένα από τα παλαιότερα ψαροχώρια στην περιοχή του Μούρμανσκ, με τους τουρίστες να φτάνουν μέχρι το τέλος του κόσμου για να παρατηρήσουν από κοντά την εκπληκτική φύση της Αρκτικής, το γραφικό νεκροταφείο πλοίων, καθώς και τα μοναδικό φαινόμενο Βόρειο Σέλας κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Τα γυρίσματα της ταινίας «Leviathan» του 2014 σε σκηνοθεσία του Ρώσου σκηνοθέτη Andrey Petrovich Zvyagintsev -το 2015 κέρδισε Χρυσή Σφαίρα-, έδωσαν νέα ζωή στο χωριό, καθώς μετά την κυκλοφορία της, το Teriberka έγινε γνωστό πολύ πέρα από την περιοχή. Μέσα σε λίγα χρόνια, μάλιστα, έγινε ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα της Ρωσικής Αρκτικής.

Ο οικισμός χωρίζεται σε δύο μέρη: το παλιό Teriberka και το νέο τμήμα, το Lodeynoye. Οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν στο νέο μέρος, ενώ το ιστορικό μέρος λειτουργεί ως ένα υπαίθριο μουσείο. Τα ξύλινα σπίτια του χωριού έχουν γίνει γκρίζα με το πέρασμα των χρόνων και γέρνουν από τα «γηρατειά», ενώ μερικά καλύπτονται με μεγάλα γκράφιτι που προσθέτουν επιπλέον επιβλητικότητα στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα.

Κατά μήκος της ακτογραμμής, κοντά στην είσοδο στο παλιό τμήμα του Teriberka, βρίσκεται το περίφημο νεκροταφείο πλοίων. Τα ερείπια 12 παλαιών σκαφών σκουριάζουν εδώ για αρκετές δεκαετίες, με το σχήμα τους να θυμίζουν εντόνων σκελετούς φαλαινών. Αυτά τα πλοία κατασκευάστηκαν στις αρχές του περασμένου αιώνα, αλλά σταμάτησαν να είναι χρήσιμα για τους κατοίκους του χωριού τη δεκαετία του 1960. Τώρα πρόκειται για ένα από τα πιο ινσταγκραμικά σημεία σε ολόκληρο το χωριό.