Στο νότιο τμήμα του Πηλίου, σε απόσταση 49 χλμ. από το Βόλο στις ακτές του Παγασητικού κόλπου συναντάται ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριουδάκι, πραγματικό ησυχαστήριο.
Η Μήλινα, αν και συγκαταλέγεται στα σημαντιότερα θέρετρα του νοτίου Πηλίου, το Σεπτέμβριο μοιάζει πιο ιδανική επιλογή από ποτέ για μια εξόρμηση που συνδυάζει βουνό και θάλασσα, μακριά από τους πολυσύχναστους προορισμούς της εποχής.
Ανάμεσα στα χωριά Αργαλαστή και Λαύκος, η Μηλίνα οφείλει την ονομασία της στη σλαβική λέξη «μλίν», δηλαδή νερόμυλος, και μέχρι το 1948 ανήκε στο γειτονικό Λαύκο.
Αυτό που διακρίνουν οι περισσότεροι που επισκέπτονται το χωριό είναι τα γαλαζοπράσινα νερά των γραφικών κολπίσκων γύρω από αυτό, που συνδυάζονται αρμονικά με το πράσινο των ατελείωτων ελαιώνων της περιοχής, δημιουργώντας μια χρωματική παλέτα που μένει ανεξίτηλη στη μνήμη. Στο φυσικό λιμάνι ονόματι Βαλτούδι, θα παρατηρήσει κανείς ιστιοπλοϊκά σκάφη που βρίσκουν ήρεμο αραξοβόλι.
Το χωριό διαθέτει μια υπέροχη ακρογιαλιά με χρυσαφένια αμμουδιά και δυνατότητα σε θαλάσσιες δραστηριότητες.
Κοντά στη Μηλίνα σήμερα συναντώνται ερείπια της αρχαίας πόλης Ολιζών, την οποία αναφέρει σε γραπτά του ο Όμηρος, ενώ μια ανάσα από το χωριό βρίσκονται και τα νησάκια Αλατάς και Πρασούδα. Στο πρώτο βρίσκεται η μονή των Αγίων Σαράντα, ενώ στο δεύτερο το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής.
