Έχουν περάσει δύο δεκαετίες από τότε που η εποχή των υπερηχητικών εμπορικών πτήσεων έληξε με την τελική προσγείωση του Concorde σε ένα αεροδρόμιο στη νοτιοδυτική Αγγλία. Τα τελευταία χρόνια, πολυάριθμοι διεκδικητές του θρόνου – υπερηχητικά, υδρογονοκίνητα, με τεχνολογία κατά της έκρηξης – έχουν γίνει γνωστά, αλλά πολλά από αυτά τα σχέδια που υπόσχονται εξαιρετικά γρήγορα ταξίδια, έχουν καθυστερήσει ή η έρευνα έχει σταματήσει.
Τώρα, μια ευρωπαϊκή εταιρεία, η Destinus, υπόσχεται δελεαστικούς χρόνους ταξιδιού, όπως Φρανκφούρτη – Σίδνεϊ σε 4 ώρες και 15 λεπτά ή Μέμφις – Ντουμπάι σε 3 ώρες και 30 λεπτά. Η ιδέα του Destinus είναι η πτήση με υδρογόνο σε πενταπλάσια ταχύτητα από την ταχύτητα του ήχου, μειώνοντας τη διάρκεια της πτήσης σε λιγότερο από το ένα τέταρτο των σημερινών εμπορικών αεροπορικών ταξιδιών.
Με έδρα την Ελβετία και μια ομάδα περίπου 120 ατόμων που απασχολούνται σε Ισπανία, Γαλλία και Γερμανία, η Destinus ιδρύθηκε το 2021, αλλά σημειώνει γρήγορη ανάπτυξη. Τα πρώτα δύο αεροπλάνα της έχουν πραγματοποιήσει επιτυχείς δοκιμαστικές πτήσεις και πρόκειται να ξεκινήσουν σύντομα δοκιμές πτήσης με υδρογόνο. Το τρίτο αεροπλάνο της, το Destinus 3, πρόκειται να πραγματοποιήσει την πρώτη του πτήση μέχρι το τέλος του έτους.
Η Martina Löfqvist, υπεύθυνη επιχειρηματικής ανάπτυξης της εταιρείας, μίλησε στο CNN για να εξηγήσει το μοντέλο της και γιατί η ομάδα ελπίζει ότι μπορεί να είναι αυτό που θα εγκαινιάσει τελικά τη νέα εποχή των υπερηχητικών ταξιδιών.
Το καύσιμο
Το υδρογόνο είναι το καύσιμο της επιλογής του Destinus, λόγω του ότι είναι μια καθαρή, ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, όλο και πιο φθηνή στην παραγωγή και ικανή να το βοηθήσει να πραγματοποιήσει την ταχύτητα και τις φιλοδοξίες του για μεγάλες αποστάσεις. Η αεροπορία με υδρογόνο βρίσκεται ακόμη σε νηπιακό στάδιο, με τους κινητήρες υδρογόνου να μην έχουν ακόμη εισέλθει σε εμπορική χρήση.
«Προσπαθούμε να πετύχουμε πολύ μεγάλες αποστάσεις με τα οχήματά μας», λέει η Löfqvist, «και αυτό είναι να πετάξουμε από την Ευρώπη μέχρι την Αυστραλία με ταχύτητα 5 Μαχ. Η χρήση κηροζίνης σημαίνει ότι το όχημα θα γινόταν αρκετά βαρύ, ενώ το υδρογόνο είναι, συγκριτικά, πιο ελαφρύ». Το υδρογόνο έχει, επίσης, υψηλότερη ενεργειακή πυκνότητα από τα παραδοσιακά καύσιμα αεριωθούμενων αεροσκαφών.
Ο σχεδιασμός
Τα πρωτότυπα Destinus είναι αεροπλάνα με μικτό αμάξωμα σε σχήμα waverider – ένα υπερηχητικό σχέδιο που σχεδιάστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1950, αλλά δεν έφτασε ποτέ στην παραγωγή – με την ελβετική/γαλλική καταγωγή της εταιρείας να αντικατοπτρίζεται σε βαφή εμπνευσμένη από τις Άλπεις.
Το κλασικό πλέον σχήμα «μελετήθηκε για πολλά χρόνια», λέει η Löfqvist. «Ο σκοπός του είναι να οδηγείται πάνω στα κρουστικά κύματα που δημιουργούνται από το ίδιο το όχημα. Είναι ένα αρκετά αποδοτικό σχήμα, όπου μπορεί να χρησιμοποιεί λιγότερα καύσιμα για να πετάει, επειδή έχει λιγότερη αντίσταση με τον αέρα».
Το επερχόμενο πρωτότυπο, Destinus 3, θα είναι υπερηχητικό και η ελπίδα είναι να επιτύχει υπερηχητική πτήση με υδρογόνο το 2024. «Πρόκειται για ένα αρκετά τεράστιο όχημα», λέει η Löfqvist. «Έχει περίπου το ίδιο μέγεθος με το προηγούμενο, από την άποψη ότι είναι περίπου 10 μέτρα (μήκος), αλλά είναι 10 φορές βαρύτερο, και πιθανώς 20 φορές πιο πολύπλοκο, όσον αφορά τη δομή και το σύστημα πρόωσης».
Το προσδοκώμενο χρονοδιάγραμμα είναι ότι μέχρι τη δεκαετία του 2030 η εταιρεία θα είναι σε θέση να εκτοξεύσει ένα αεροσκάφος μικρότερης κλίμακας, χωρητικότητας περίπου 25 επιβατών, το οποίο θα έχει κάποιο περιορισμό, όσον αφορά την εμβέλεια, και θα είναι πλήρως επικεντρωμένο σε πελάτες business class.
Μέχρι τη δεκαετία του 2040, η πλήρως αναβαθμισμένη έκδοσή του θα διαθέτει πολλαπλές κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής θέσης. Ελπίζουν ότι μέχρι τότε «οι τιμές του υδρογόνου θα μειωθούν σημαντικά, ώστε να μπορέσουμε στη συνέχεια να μειώσουμε τις τιμές των πτήσεων, επίσης σημαντικά, για αυτές τις πτήσεις εξαιρετικά μεγάλης εμβέλειας».