Ενώ οι περισσότεροι έχουν συνδυάσει στο μυαλό τους την Αχαΐα με τα πολυσύχναστα Καλάβρυτα και το δημοφιλές χιονοδρομικό κέντρο του Χελμού, στην περιοχή υπάρχουν χωριά- πραγματικά διαμαντάκια που αξίζει κανείς να ανακαλύψει.
Ανάμεσά τους και η Ζαχλωρού, η οποία συναντάται σχεδόν «πνιγμένη» θα έλεγε κανείς από την υπέροχη φύση που χαρακτηρίζει την ευρύτερη περιοχή του νομού.
Κρυμμένη ανάμεσα σε καρυδιές και πλατάνια, στο βάθος του φαραγγιού του Βουραϊκού στην Αχαΐα, η Ζαχλωρού είναι ένα μικροσκοπικό χωριό με κινηματογραφικό σκηνικό που μαγεύει τον επισκέπτη, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη.
Σε απόσταση μόλις 5 χλμ. από τα δημοφιλή Καλάβρυτα, το χωριό διακρίνεται για τον φυσικό πλούτο που το χαρακτηρίζει, ενώ αποτελεί μία από τις στάσεις του θρυλικού Οδοντωτού -βρίσκεται στο μέσο της διαδρομής Διακοπτού- Καλαβρύτων, μιας εκ των πιο δημοφιλών ατραξιόν της περιοχής και όχι μόνο.
Το κουκλίστικο χωριουδάκι με το υπέροχο περιβάλλον ολόγυρά του συνδυάζει τα γραφικά πέτρινα κτίρια με τις κόκκινες κεραμιδοσκεπές με τον φυσικό πλούτο του φαραγγιού του Βουραϊκού που το «αγκαλιάζει».
Κάτι που δεν άφησε ασυγκίνητους και σκηνοθέτες της παλαιότερης εποχής, καθώς δεν ήταν λίγοι εκείνοι που το επέλεξαν ως φυσικό σκηνικό για τα γυρίσματα των ταινιών τους. Ανάμεσα σε όσες γυρίστηκαν στη Ζαχλωρού οι «Αγαπητικός της Βοσκοπούλας», «Γκόλφω», «Αστέρω» με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη -μάλιστα για την τελευταία ταινία υπάρχει και σχετική πινακίδα.
Μονή Μεγάλου Σπηλαίου: Από τα σημαντικότερα αξιοθέατα στην περιοχή
Πολύ κοντά στο χωριό βρίσκεται η περίφημη Μονή του Μέγα Σπηλαίου -θεωρείται η παλαιότερη σε όλη τη χώρα καθώς χρονολογείται από το 362 μ.Χ– με τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, ένα έργο του Ευαγγελιστή Λουκά. Μάλιστα, η εικόνα της Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας, όπως ονομάζεται, βγήκε αλώβητη από τις τουλάχιστον τέσσερις πυρκαγιές που κατέστρεψαν τη μονή στο πέρασμα των αιώνων.
Για να την προσεγγίσει κανείς μπορεί να πάρει το μονοπάτι που οδηγεί σε αυτή με την ανάβαση να διαρκεί περίπου 45 λεπτά.
Η Μονή έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση του 1821 και παρότι δέχθηκε επιθέσεις δεν κατακτήθηκε. Ιστορική είναι η απόκρουση του Ιμπραήμ το 1827, με τους μοναχούς να αρνούνται να παραδώσουν το μοναστήρι.