Το Δοτσικό είναι ένα άγνωστο χωριό στο νομό Γρεβενών, το οποίο μάλιστα θεωρείται και ο βορειότερος οικισμός του νομού. Και αν για κάτι ξεχωρίζει, εκτός από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και το έντονο υγρό στοιχείο, είναι το γεγονός ότι εδώ συναντάται ένα από τα υψηλότερα σε υψόμετρο γεφύρια στη Μακεδονία.
Το γραφικό, πετρόχτιστο χωριό ακολουθεί την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των σπιτιών του Βοΐου, ενώ το υγρό στοιχείο που ρέει ανάμεσά του είναι και αυτό που δίνει άλλον αέρα και άλλη πνοή στην απαράμιλλη φυσική του ομορφιά.
Όπως γίνεται άμεσα αντιληπτό και από τα πλάνα της ομάδας Travel Inspiration, το πιο σημαντικό δείγμα της λαϊκής αρχιτεκτονικής του χωριού, δεν είναι άλλο από το μονότοξο πέτρινο εντυπωσιακό γεφύρι του, το οποίο είναι χτισμένο στο μεγαλύτερο υψόμετρο απ’ όλα τα γεφύρια της Μακεδονίας και είναι το μοναδικό της περιοχής, όπου βρίσκεται μέσα σε οικισμό. Κάτω από τη μοναδική καμάρα του κυλά ο ποταμός Δοτσικιώτης, παραπόταμος του Βενέτικου, ο οποίος χωρίζει το χωριό σε δύο συνοικισμούς – Τσιγκέλ και Κιατσαβίκ Μαχαλά.
Το ψηλότερο σε υψόμετρο μονότοξο γεφύρι στη Μακεδονία
Σύμφωνα με όσα αναφέρει το Travel Inspiration, το γεφύρι εικάζεται ότι είναι χτισμένο το 1804 και αποδίδεται σε Γιαννιώτες μαστόρους, ενώ στο σώμα του φέρει αρκάδες (κατακόρυφες πέτρες που χρησιμεύουν ως στηθαία, δηλαδή ως προστατευτικές κατασκευές εκατέρωθεν του καταστρώματος του γεφυριού).
Μία δεύτερη εκδοχή αναφέρει πως χτίστηκε γύρω στα 1870 από μαστόρους του Δοτσικού και της Καλλονής. Έχει μήκος 24 μέτρα, πλάτος 4 μέτρα και το ύψος του θεωρείται αρκετά χαμηλό, μόλις στα 4 μέτρα. Στο κλειδί του τόξου στη νότια όψη του γεφυριού, υπάρχει λιθανάγλυφη μορφή, πιθανόν για αποτροπή του κακού. Έχει μάλιστα κηρυχθεί ως διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1990.
Σκηνικό για την ταινία του Αγγελόπουλου «Μεγαλέξανδρος»
Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι για το Δοτσικό, είναι το γεγονός ότι αρκετά χρόνια πίσω, στα τέλη της δεκαετίας του ’70, στο χωριό πραγματοποιήθηκαν πολλά από τα γυρίσματα της ταινίας του Θεόδωρου Αγγελόπουλου «Μεγαλέξανδρος». Επί έναν ολόκληρο χειμώνα το Δοτσικό είχε μεταμορφωθεί για τις ανάγκες του έργου και πολλοί Γρεβενιώτες έλαβαν μέρος στην ταινία ανιδιοτελώς, είτε σαν κομπάρσοι, είτε και με μικρούς ακόμα ρόλους.
Η ταινία, μάλιστα, έλαβε τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας, καθώς και τα βραβεία Special Jury Prize και FIPRESCI Prize, ενώ την ίδια χρονιά, ο «Μεγαλέξανδρος» προβλήθηκε και στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, όπου και τιμήθηκε με τέσσερα ακόμα βραβεία.
