Μια βόλτα στο Λιστόν, το σημείο αναφοράς για την πόλη της Κέρκυρας, είναι αρκετή για να ταξιδέψει κανείς, έστω και νοητά, στο παρελθόν. Ένα από τα πιο γοητευτικά σημεία στο νησί των Φαιάκων, μεταφέρει αμέσως τον επισκέπτη του νησιού στη γείτονα Ιταλία μέσα από την βενετσιάνικη αρχιτεκτονική που το χαρακτηρίζει, η οποία μάλιστα ολοκληρώνεται εντυπωσιακά με βενετσιάνικα φανάρια και εντυπωσιακές αψιδωτές καμάρες.
Λιστόν: Ο πιο αριστοκρατικός δρόμος στην Κέρκυρα
Το Λιστόν, λοιπόν, σε ένα από τα πιο δημοφιλή και κεντρικά σημεία της Κέρκυρας, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία του νησιού και αποτελεί το σήμα κατατεθέν και το πιο πολυφωτογραφημένο σημείο της πόλης.
Στην ουσία πρόκειται για ένα εντυπωσιακό συγκρότημα κατοικιών, του οποίου η οικοδόμηση ξεκίνησε την εποχή της Β’ Γαλλικής Κυριαρχίας του νησιού (1807-1814). Αποσκοπούσε στο να αποτελέσει ορόσημο της αριστοκρατικής τάξης της Παλαιάς Κέρκυρας, ενώ σύμφωνα με διάφορους μύθους στο δρόμο του (τη σημερινή λεωφόρο Ελευθερίας) επιτρεπόταν ο περίπατος μόνο στους ευγενείς της εποχής.
Ο σχεδιασμός του είναι έργο του Γάλλου μηχανικού Ματιέ ντε Λεσέψ, πατέρα του κατασκευαστή της Διώρυγας του Σουέζ, και φτιάχτηκε στα πρότυπα της διάσημης rue de Rivoli του Παρισιού. Για την κατασκευή του συνεργάστηκε και ο Έλληνας μηχανικός Ιωάννης Παρμεζάν.
Κατά την περίοδο της Αγγλικής Αρμοστείας (1815-1864) επεκτάθηκαν οι τοξοστοιχίες και σταδιακά προστέθηκαν όροφοι, που στις μέρες μας φιλοξενούν κατοικίες και γραφεία. Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν σε ό,τι αφορά τη χρήση του κτιρίου, θα διαπιστώσετε πως ξεκίνησε ως στρατώνας των Γάλλων, ενώ στη συνέχεια λειτούργησε κι ως ξενοδοχείο που φιλοξένησε μάλιστα σπουδαίες προσωπικότητες.
Λιστόν: Σημείο αναφοράς και για τη σύγχρονη Κέρκυρα
Σήμερα, το Λιστόν αποτελεί το πιο κοσμικό σημείο της Κέρκυρας. Σε αυτό απολαμβάνει κανείς τον καφέ, το φαγητό ή το ποτό του, ενώ το Πάσχα αποτελεί σημείο αναφοράς της παρέλασης των Φιλαρμονικών της πόλης και των Λιτανειών του Αγίου Σπυρίδωνα. Εντύπωση και θαυμασμό προκαλούν τα κρεμαστά βενετσιάνικα φανάρια και οι αψιδωτές καμάρες, που ιδίως το βράδυ που φωτίζονται συνθέτουν μια εικόνα βγαλμένη από άλλη εποχή.
