Παρόλο που πρόκειται για έναν από τους πιο απομακρυσμένους προορισμούς της Λέσβου, αξίζει κανείς να μπει στον κόπο και να οδηγήσει περίπου 91 χλμ. από την πρωτεύουσα του νησιού, Μυτιλήνη, για να βρεθεί στο Σίγρι, ένα ήρεμο και γραφικό ψαροχώρι.

Η εικόνα του μοιάζει να έχει σταματήσει στο χρόνο και αποτελεί πραγματικό ησυχαστήριο και ένα μέρος που ταξιδεύει μακριά από την καθημερινότητα. Το μικρό και γραφικό φυσικό λιμάνι του, που προστατεύεται από τις νησίδες Νησιώπη και Σεδούσα, άλλοτε αποτελούσε σημείο αναφοράς για τους ψαράδες του χωριού, ενώ σήμερα προσφέρει εικόνες γαλήνης στον επισκέπτη του χωριού.

Καφενεία και ψαροταβέρνες πλαισιώνουν τόσο το λιμανάκι όσο και την πλατεία του χωριού, για άκρως αυθεντικές και γραφικές στιγμές, την στιγμή που το Τουρκικό κάστρο κεντρίζει τα βλέμματα πάνω από τα σπίτια με τις κόκκινες κεραμιδοσκεπές.

Χτίστηκε το 1757 από τον Σουλεϊμάν Πασά προκειμένου να προστατευτεί η περιοχή από τις επιδρομές των πειρατών, αλλά και να πραγματοποιείται με μεγαλύτερη ασφάλεια η διακίνηση των εμπορευμάτων. Με εντολή του ιδίου χτίστηκαν στην περιοχή Σχολείο, Τζαμί (από το 1928 λειτουργεί ως εκκλησία), Λουτρά και υδραγωγείο.

Το σημαντικότερο αξιοθέατο του χωριού, ωστόσο, δεν είναι άλλο από το Απολιθωμένο Δάσος που έχει κάνει διάσημη την ευρύτερη περιοχή του Σιγρίου. Ένα μοναδικό παγκόσμιο μνημείο της φύσης που δημιουργήθηκε πριν από 15-20 εκατομμύρια χρόνια.

Απλώνεται σε μια έκταση 150.000 στρεμμάτων και σε αυτήν ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει αμέτρητους απολιθωμένους κορμούς δέντρων. Από το 2004 έχει ενταχθεί στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO. Σημείο αναφοράς για το Σίγρι και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, που λειτουργεί από το 1994.

Το χωριό διαθέτει την ομώνυμη αμμώδη ακρογιαλιά, ενώ σε απόσταση 4 χλμ. συναντάται η παραλία της Αγίας Φανερωμένης, με εντυπωσιακές αμμοθίνες και κρυστάλλινα νερά.

Άξιο αναφοράς και το γεγονός ότι το χωριό είχε επισκεφτεί και ο Άλμπερ Καμύ, ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους συγγραφείς και διανοητές, για το οποίο είχε πει χαρακτηριστικά «Αργότερα, όταν αράξαμε στο Σίγρι, μαγεύτηκα από τη γραφική λιτότητα του τοπίου, τους απλούς ανθρώπους, το απολιθωμένο δάσος και το μύθο για κείνο το άλλο, που λένε πως βρίσκεται στο βυθό. Εδώ θέλω να ‘ρθω να ζήσω και να εργαστώ. Είναι ο τόπος των θεών».