Μπορεί η βελγική πόλη της Αμβέρσας να είναι γνωστή ως ο παγκόσμιος κόμβος εμπορίας διαμαντιών, ωστόσο περίπου 240 χλμ. βόρεια της Βομβάης, στην Ινδία, βρίσκεται μια λιγότερο γνωστή πρωτεύουσα πολύτιμων λίθων -το Surat, όπου κόβεται περίπου το 90% όλων των διαμαντιών του πλανήτη.
Εδώ και λίγο καιρό, λοιπόν, σύμφωνα με το CNN, η πόλη στο κρατίδιο Γκουτζαράτ διαθέτει ένα κτίριο- ρεκόρ, που δημιουργήθηκε για να στεγάσει τη βιομηχανία διαμαντιών της.
Το πρόσφατα εγκαινιασμένο Surat Diamond Bourse χαρακτηρίζεται ως «one-stop προορισμός» για περισσότερους από 65.000 επαγγελματίες διαμαντιών, συμπεριλαμβανομένων των κοπτών, των στιλβωτών και των εμπόρων. Διαθέτοντας μια σειρά από εννέα ορθογώνιες κατασκευές που συνδέονται μεταξύ τους μέσω μιας κεντρικής «σπονδυλικής στήλης», το εκτεταμένο 15ώροφο συγκρότημα έχει κατασκευαστεί σε περισσότερα από 35 στρέμματα γης.
Οι αρχιτέκτονες του εμπορικού κέντρου λένε ότι περιλαμβάνει πάνω από 7,1 εκατομμύρια τετραγωνικά πόδια επιφάνειας, πράγμα που σημαίνει ότι ξεπέρασε το Πεντάγωνο ως το μεγαλύτερο κτίριο γραφείων στον κόσμο.
Μαρμάρινα δάπεδα και γεμάτα φως αίθρια συνδέουν πάνω από 4.700 χώρους γραφείων, οι οποίοι μπορούν επίσης να λειτουργούν και ως μικρά εργαστήρια κοπής και στίλβωσης διαμαντιών. Το έργο η αξία του οποίου αγγίζει τα 388 εκατομμύρια δολάρια διαθέτει, επίσης, 131 ανελκυστήρες, καθώς και χώρους εστίασης, λιανικής πώλησης, ευεξίας και συνεδριακών εγκαταστάσεων για τους εργαζόμενους.
«Δημοκρατικός» σχεδιασμός
Το κτίριο σχεδιάστηκε από το ινδικό αρχιτεκτονικό γραφείο Morphogenesis μετά από διεθνή διαγωνισμό. Το γραφείο δήλωσε ότι η διάταξή της κατασκευής δημιουργεί «ίσους όρους ανταγωνισμού» για μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Με τα γραφεία να συνδέονται με έναν μακρύ κεντρικό διάδρομο -μια διαμόρφωση που θυμίζει τερματικό σταθμό αεροδρομίου- οι κάτοχοί τους έχουν εξίσου εύκολη πρόσβαση στις ανέσεις και τις εγκαταστάσεις, σύμφωνα με τη συνιδρύτρια του αρχιτεκτονικού γραφείου, Sonali Rastogi, η οποία χαρακτήρισε το σχεδιασμό ως «δημοκρατικό».
Ο σχεδιασμός βασίστηκε στην έρευνα της Morphogenesis σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του ινδικού εμπορίου διαμαντιών. Η Rastogi επέστησε την προσοχή στη σειρά από εννέα αυλές 1,5 στρεμμάτων, με καθίσματα και υδάτινα χαρακτηριστικά, που μπορούν να χρησιμεύσουν ως περιστασιακοί χώροι συνάντησης για τους εμπόρους. Συγκρίνοντας τους διαμορφωμένους χώρους με «ένα παραδοσιακό παζάρι», η Rastogi δήλωσε ότι η εταιρεία επηρεάστηκε από το γεγονός ότι πολλές ανεπίσημες συναλλαγές λαμβάνουν χώρα εκτός του περιβάλλοντος του γραφείου.
Το Morphogenesis ισχυρίζεται ότι ο σχεδιασμός του καταναλώνει έως και 50% λιγότερη ενέργεια από τη μέγιστη επιτρεπόμενη. Αν και τα μεμονωμένα γραφεία θα βασίζονται στον παραδοσιακό κλιματισμό, η Rastogi εκτιμά ότι περίπου το μισό κτίριο ψύχεται με φυσικό εξαερισμό, ενώ οι κοινόχρηστοι χώροι τροφοδοτούνται με ηλιακή ενέργεια.
*Εξωτερική φωτογραφία Morphogenesis