Στις 2 Δεκεμβρίου 1993 η Κολομβία και ο πλανήτης ολόκληρος πανηγύρισαν στην είδηση ότι ο Πάμπλο Εσκομπάρ, ο μεγαλύτερος και πιο αδίστακτος έμπορος ναρκωτικών όλων των εποχών, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες αστυνομικών στην οροφή ενός συγκροτήματος κατοικιών στο Μεδεγίν. Στις 2 Ιουλίου 1994, μισό χρόνο μετά, η Κολομβία και ο πλανήτης ολόκληρος πάγωσαν στην είδηση ότι ο Αντρές Εσκομπάρ, ο 27χρονος αμυντικός της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της χώρας, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες ενός εκτελεστή έξω από ένα μπαρ του Μεδεγίν…
Το Μουντιάλ 1994 ήταν ούτως ή άλλως μια περίεργη ιστορία για τους Κολομβιανούς, πριν καν αυτό αρχίσει. Αρκεί να δει κανείς τι είχε συμβεί πριν φτάσουμε στα γήπεδα των ΗΠΑ: Αρχικά υπήρχαν έντονες αντιδράσεις κατά συγκεκριμένων παικτών, όπως για παράδειγμα ο τερματοφύλακας Ρενέ Χιγκίτα, επειδή είχαν επισκεφθεί τον Πάμπλο Εσκομπάρ στην… ιδιωτική φυλακή του. Μετά υπήρχε αδιανόητος ενθουσιασμός λόγω της εμφατικής πρόκρισης στα τελικά της διοργάνωσης, με αποκορύφωμα το ασύλληπτο 0-5 κόντρα στην Αργεντινή του Μαραντόνα στο Μπουένος Άιρες. Και στο τέλος, υπήρχε η έντονη πίεση όχι μόνο των οπαδών ή των ΜΜΕ αλλά και των εμπόρων ναρκωτικών για κατάκτηση του τροπαίου.
Εκείνα τα χρόνια, άλλωστε, το πρωτάθλημα της Κολομβίας ζούσε… μεγάλες στιγμές, με τους Narcos να έχουν αγοράσει από μία ομάδα, να δίνουν τρελά συμβόλαια στους παίκτες για να μη φύγουν στην Ευρώπη και παράλληλα να στοιχηματίζουν τρελά ποσά στην εθνική ομάδα της χώρας. Και το Μουντιάλ 1994, το Μουντιάλ στο οποίο η Κολομβία πήγαινε σαν φαβορί κατά τη γνώμη πολλών, μεταξύ των οποίων και ο Πελέ, ήταν για τα καρτέλ η τέλεια ευκαιρία για να βγάλουν κι άλλα λεφτά. Πολλά λεφτά, γιατί πολλά ήταν και αυτά που είχαν ποντάρει. Τα πράγματα όμως, ειδικά στο ποδόσφαιρο, δεν πάνε πάντα όπως τα σχεδιάζουμε…
Η ήττα στην πρεμιέρα, ο τρόμος στο ξενοδοχείο και το μοιραίο αυτογκόλ
Αυτό θα το καταλάβαιναν όλοι από τον πρώτο αγώνα και την ήττα με 3-1 από τη Ρουμανία. Για την Κολομβία που δεν μπορεί να διαχειριστεί το γεγονός ότι για πρώτη φορά θεωρειται φαβορί σε μια μεγάλη διοργάνωση, είναι αδύνατον να διαχειριστεί αυτή την ήττα. Και ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα έπαιζε υπό την πίεση των Narcos. Αυτό θα το καταλάβουν όλοι, τόσο ο προπονητής Φρανσίσκο Ματουράνα όσο και οι παίκτες του, όταν επέστρεψαν στα δωμάτια του ξενοδοχείου στο οποίο είχε καταλύσει η αποστολή. Το κάθε δωμάτιο, φυσικά, είχε τηλεόραση. Μόνο που δεν έδειχναν κανένα κανάλι…
Αντιθέτως, το μόνο που έδειχναν ήταν το μήνυμα που είχαν στείλει τα καρτέλ στην ομάδα: Απειλές κατά των παικτών, των συζύγων τους, των γονιών τους, των παιδιών τους, των φίλων τους… Η Κολομβία είναι με την πλάτη στον τοίχο μετά την ήττα από τους Ρουμάνους και προετοιμάζεται μέσα σε αυτό το κλίμα για τον αγώνα της 2ης αγωνιστικής με τις ΗΠΑ. Εκεί όπου θα έρθει η καταστροφή. Στο 35ο λεπτό οι Αμερικανοί βγαίνουν στην κόντρα με τον Τζον Χαρκς που σεντράρει και ο Αντρές Εσκομπάρ στην προσπάθεια του να κόψει θα τη στείλει στα δίχτυα της ομάδας του. Ήταν το αυτογκόλ που θα θεωρηθεί η αιτία για την ήττα με 2-1 και τον πρόωρο αποκλεισμό από το Μουντιάλ.
Και το πρόβλημα είναι ότι έτσι το είδαν το θέμα οι έμποροι ναρκωτικών. Η εθνική ομάδα επιστρέφει στη χώρα της μέσα σε κλίμα απογοήτευσης και αποδοκιμασίας, με τον καθένα να προσπαθεί να διαχειριστεί με διαφορετικό τρόπο την κατάσταση. Ο Αντρές Εσκομπάρ, ο άνθρωπος που έβαλε το αυτογκόλ με τις ΗΠΑ, στις 2 Ιουλίου 1994 θα καλέσει κάποιους φίλους του σε ένα μπαρ του Μεδεγίν. Κατά την αποχώρησή του κάποιες ώρες μετά, πηγαίνοντας προς το αυτοκίνητό του, θα δεχθεί έξι σφαίρες από τον Ουμπέρτο Κάστρο Μουνιόθ, ο οποίος θα συλληφθεί το ίδιο βράδυ.
Όταν η αστυνομία τον ρώτησε ποιος είναι και τι κάνει, η απάντηση του ήταν η εξής: Μπράβος του Χουάν Σαντιάγκο Γκαγιόν, ο οποίος ήταν, μαζί με τον αδερφό του Πέδρο, πρώην συνεργάτες του Πάμπλο Εσκομπάρ…
