Δίχως να… μασήσει τα λόγια του και μιλώντας μέσα απ’ την καρδιά του, ο Νίκος Παππάς έδωσε μία απ’ τις συνεντεύξεις της χρονιάς!
Ο γκαρντ του Παναθηναϊκού με πάσα ειλικρίνεια ξεκαθάρισε πως δεν θα ήθελε να συνεργαστεί ξανά με τον Αργύρη Πεδουλάκη (αν και είπε πως τον εκτιμά πολύ ως προπονητή), πως δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλος υποστηρικτής του Ντούσκο Ιβάνοβιτς, ενώ άφησε και σπόντες κατά του ομοσπονδιακού τεχνικού, Φώτη Κατσικάρη, για τον τρόπο που του φέρθηκε κατά το πέρασμά του στην Μπιλμπάο, κλείνοντας -ουσιαστικά- το δρόμο για την Εθνική.
Ο άσος του τριφυλλιού ανέφερε τους λόγους στους οποίους οφείλεται η πτώση της ομάδας το τελευταίο διάστημα (που έφεραν και την απομάκρυνση Ιβάνοβιτς), μίλησε για το πόσο όμορφα αισθάνεται που ‘χει γίνει σύνθημα στα χείλη των οπαδών (χάρη στο όνομά του), για το ενδεχόμενο να γίνει ο νέος ηγέτης του συλλόγου, αποθέωσε τον Δημήτρη Διαμαντίδη κι ευχήθηκε να πάρει το Ευρωπαϊκό η ΤΣΣΚΑ (όχι λόγω αντιπαλότητας με τον Ολυμπιακό, αλλά για να επιβεβαιωθεί το πόσο δύσκολο έργο είχε ο Παναθηναϊκός στα πλέι οφ).
«Ο Σφαιρόπουλος είναι πάρα πολύ καλός κόουτς. Σοβαρός και μετρημένος. Ποτέ δεν θα δώσει το παραμικρό δικαίωμα. Είναι κόουτς που εκτιμώ. Έχω φτάσει σε σημείο να πω ότι του έκανα τη ζωή δύσκολη και αναγνωρίζω το λάθος μου», είπε για τον τεχνικό του Ολυμπιακού.
Θα ήθελε πίσω τον Λάσμε (για αγωνιστικούς και εξωαγωνιστικούς λόγους), θα ήθελε να ζήσει το «μάγκικο και καρυδάτο» Ευρωπαϊκό της Μπολόνια κι αυτό της Αθήνας όπου «κρέμονταν 20.000 άνθρωποι στις εξέδρες», ενώ υπογράμμισε πως: «Τους κερδίσαμε με μισή ομάδα και χωρίς κόσμο. Όλα είναι πιθανά. Δεν θα κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας, είμαστε πιο πίσω τώρα. Υπάρχει όμως κίνητρο και μπορώ εκ του ασφαλούς να πω ότι μπορούμε να κάνουμε το break».
Αναλυτικά η συνέντευξή του στο ραδιόφωνο της Θύρας 13
Για τις φιλοδοξίες του: «Στόχος δεν είναι να γίνουμε καλύτεροι από κάποιον αλλά να πηγαίνει καλά η ομάδα».
Για τη φετινή σεζόν: «Είναι μια ιδιαίτερη χρονιά. Τη ζείτε κι εσείς, τη ζούμε κι εμείς».
Για το αν μπορεί ο Παναθηναϊκός να κάνει break στο ΣΕΦ στους τελικούς: «Τους κερδίσαμε με μισή ομάδα και χωρίς κόσμο. Όλα είναι πιθανά. Δεν θα κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας, είμαστε πιο πίσω τώρα. Υπάρχει όμως κίνητρο και μπορώ εκ του ασφαλούς να πω ότι μπορούμε να κάνουμε το break».
Για την αλλαγή προπονητή: «Σε κάθε αλλαγή προπονητή το κίνητρο ανεβαίνει γιατί έρχεται ένας νέος και θέλεις να δείξεις τον καλύτερο εαυτό σου. Η κατάσταση στην οποία άφησε ο προηγούμενος προπονητής δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, η εικόνα μιλάει από μόνη της».
Για τα πλέι οφ: «Το κρίσιμο κομμάτι είναι τώρα. Θα τα δώσουμε όλα».
Για τους παίκτες που προτιμούσε ο Ιβάνοβιτς: «Ήρθε νέος κόουτς, επέλεξε κάποιους παίκτες και ήταν λογικό να ζήσει και να πεθάνει με αυτούς. Υπήρχαν προβλήματα. Σαν προπονητή δεν μπορώ να τον κρίνω. Είναι πολύ καλός και ειλικρινής άνθρωπος με καθαρό βλέμμα. Δεν ήμουν και ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του, όμως όταν έφυγε αισθάνθηκα άσχημα. Έχασε τη δουλειά του».
Για τις νίκες σε μεγάλα ματς και τις γκέλες απέναντι σε αδύναμους αντιπάλους: «Το κίνητρο είναι στοιχειώδες σε μια ομάδα. Με τη Ρεάλ όλοι θέλαμε να αποδείξουμε ότι ανήκουμε σε αυτό το επίπεδο. Τους κερδίσαμε σχετικά άνετα. Ίσως από την άλλη υποτιμήσαμε κάποιες ομάδες. Η Άλμπα και ο Ερυθρός Αστέρας δεν έχουν τη φανέλα της Ρεάλ, αλλά φταίμε κι εμείς. Στα εύκολα ματς δεν δείξαμε τη σοβαρότητα που έπρεπε».
Για το στιλ προπόνησης του Ιβάνοβιτς: «Έδινε βαρύτητα στη φυσική κατάσταση, στο ένστικτο και στο ταλέντο του παίκτη. Πρέπει να υπάρχει καθοδήγηση όμως. Φαινόταν απέναντι σε άμυνες καλά οργανωμένες ότι είχαμε θέματα».
Για τον Μανωλόπουλο: «Ο Σωτήρης είναι χρόνια στο χώρο. Ξέρει την ομάδα, είναι Έλληνας και ξύπνιος άνθρωπος. Του λείπει η εμπειρία. Δεν ξέρω κατά πόσο θα είναι προσωρινή η λύση. Είχε ρόλο αλλά δεν ήταν ο ρόλος του να έχει πρωτοβουλίες. Πέρσι αναβαθμίστηκε. Τώρα έχει ως έργο να μας βάλει σε καλούπι για να γίνουμε ομάδα. Το βασικότερο αυτό είναι».
Για το κλίμα στην ομάδα μετά τις ήττες: «Το κλίμα δεν ήταν το καλύτερο δυνατό. Ο καθένας αντιμετωπίζει αλλιώς τα πράγματα. Αν ο Ιβάνοβιτς έχανε στην Ταού, δεν υπήρχε κάτι άλλο να του πουν. Πήγαινε σπίτι του. Εδώ είναι αλλιώς».
Για το σύνθημα που έχει βγει με το όνομά του: «Το όνομά μου είναι εμπορικό, κάνει ομοιοκαταληξία. Δεν χρειάζεται να σου περιγράψω πόσο ωραίο συναίσθημα είναι. Είναι μακρινό σενάριο το να είμαι ηγέτης. Να είμαστε καλά και βλέπουμε».
Για τη στήριξη του κόσμου: «Μου δίνει ενέργεια σίγουρα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο από το να κάνω εσάς να φωνάζετε το όνομά μου. Για αυτό παλεύω. Δεν είναι όνειρο, έγινε. Ονειρικό είναι να συνεχίσει να γίνεται, να το ζω κάθε φορά».
Για το ότι ήταν στον πάγκο στην τελευταία φάση στο ματς με τη Ζαλγκίρις: «Θες να ξύσεις πληγές; Δεν με νοιάζει να ξεκινάω τα ματς, μ’αρέσει να τα τελειώνω. Ήταν η απόφαση του προπονητή».
Για την αλλαγή εικόνας της ομάδας: «Αυτή η ομάδα απαρτίζεται από παιδιά χωρίς εμπειρία στο επίπεδο αυτό. Μπήκαμε με ενθουσιασμό, κάναμε καλά ματς. Για να έχεις διάρκεια πρέπει να έχεις πλάνο και στρατηγική. Μάλλον δεν το είχαμε. Κάποια στιγμή έφυγε ο ενθουσιασμός, έπεσε η απόδοσή μας».
Για το ποιο ήταν το κομβικό ματς που έπεσε η ομάδα: «Δεν θυμάμαι συγκεκριμένα ματς. Μετά τις δυο μεγάλες νίκες επί Φενέρ και Αρμάνι ίσως θεωρήσαμε ότι είμαστε ομάδα FinalFourκαι να πήραν τα μυαλά μας αέρα. Μετά φάγαμε δυο χαστούκια και ίσως εκεί ξεκίνησε».
Για το αν παρακολουθεί ποδόσφαιρο: «Με το χάλι του ελληνικού ποδοσφαίρου έχω σταματήσει τα τελευταία χρόνια».
Για το αν παίζει καλό ποδόσφαιρο: «Μπορώ να στο αποδείξω κάποια στιγμή».
Για τον Λαουάλ: «Δεν έχω καταλάβει ούτε εγώ. Έκανε προπόνηση, προσπαθούσε».
Για Μόργκαν και Κούπερ: «Φαίνεται δυνατό κορμί ο Μόργκαν, τον Κούπερ τον γνωρίζω κι εγώ. Ο Κούπερ είτε βάζει τη μπάλα στο καλάθι είτε τη δίνει να τη βάλει άλλος».
Για τον τρόπο διαχείρισης του Νέλσον: «Υπήρχε ένα θέμα κατεύθυνσης στο παρκέ. Τα βλέπετε».
Για το κλίμα στην ομάδα και στον πάγκο: «Όλοι μεταξύ μας έχουν άριστη σχέση, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στην ομάδα. Αν υπάρχει αγωνιστικό παράπονο, άλλοι μπορούν να υποκριθούν, άλλοι όχι. Εγώ δεν μπορώ. Μπορεί να βγω και να στραβώσω λίγο. Μπορεί να είναι λάθος, έτσι είναι. Λίγοι μπορούν να έχουν και τους 10-12 παίκτες χαρούμενους».
Για το αν μπορεί να γίνει Διαμαντίδης: «Δεν θα ακούσεις κάτι τέτοιο από το στόμα μου ποτέ. Εγώ το’ χω ονειρευτεί. Το σίγουρο είναι ότι θέλω. Δεν μπορώ να σου πω αν θα τα καταφέρω ή όχι».
Για το αν θα ήθελε άλλη αντίπαλο στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας: «Δεν σκέφτηκα με ποιον θα πέφταμε. Με ένοιαζε να παίξω στα πλέι οφ. Θα μου φαινόταν το ίδιο όποιον κι αν αντιμετωπίζαμε».
Για τον Αργύρη Πεδουλάκη: «Είναι ένας πολύ ικανός προπονητής με τον οποίο δεν θα ήθελα να ξανασυνεργαστώ».
Για το αν επέλεγε έναν παίκτη να έρθει στον Παναθηναϊκό: «Μου άρεσε και σαν τύπος ο Λάσμε. Κάλυπτε αδυναμίες μου στην άμυνα, έμπαινε μπροστά στα αποδυτήρια, μου άρεσε πολύ και η παρέα και η συνεργασία μαζί του».
Για τη διαφορά να παίζεις μπροστά σε 15.000 και σε 2.000 κόσμο: «Μπορούμε να καταλάβουμε τι επικρατεί. Δεν γίνεται να πληρώνεις συνέχεια 10 και 20 ευρώ. Άλλη πέραση έχουν ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ, Μπάρτσα, άλλη η Ελευσίνα. Όσο περισσότερος κόσμος τόσο περισσότερη ώθηση. Ακούγεται γραφικό αλλά ο κόσμος μας δίνει το έξτρα για να ανέβουμε επίπεδο».
Για το ποιο Ευρωπαϊκό του Παναθηναϊκού επιλέγει που θα ήθελε να είναι αποστολή: «Δυο θα ήθελα. Το ένα στη Μπολόνια το θεωρώ το πιο μάγκικο και καρυδάτο. Το άλλο μέσα στην Αθήνα με 20.000 να κρέμονται είναι άλλο συναίσθημα».
Για το ποιος είναι ο αγαπημένος του παίκτης: «Μεγάλωσα με Μποντιρόγκα. Ένιωθες ασφάλεια όταν είχε τη μπάλα».
Για το τελευταίο σουτ όταν «καίει» η μπάλα: «Εκείνη την ώρα δεν σκέφτεσαι. Είναι ένστικτο. Εμένα μπορεί να μου αρέσει. Δεν ήρθε κάποια στιγμή που είπα δεν θέλω τη μπάλα. Μπορεί να είμαι εγωιστής αλαζόνας και κωλ…δο και να τη θέλω. Άλλοι είναι καλοί παίκτες. άλλοι βάζουν μεγάλα σουτ».
Για τα χρήματα των συμβολαίων και τη μεταγραφή στη Μπιλμπάο: «Βασικός στόχος είναι να αποκαταστήσουμε την οικογένεια. Μην είμαστε άπληστοι. Με τα λεφτά που παίρνω ζω άνετα και μπορώ να βοηθήσω την οικογένειά μου. Είναι υπεραρκετά. Δεν είμαι μόνο αυτά. Δεν είναι το παν. Έξω ζει κόσμος με 400 ευρώ. Η Μπιλμπάο που έκανε πολύ καλό συμβόλαιο αλλά δεν φρόντισε, δεν ήθελε, δεν τόλμησε να μου δώσει ευκαιρία. Σίγουρα είναι θέμα προπονητή. Πήγα στην ομάδα και υπήρχε Έλληνας προπονητής. Ούτε στην προπόνηση δεν με δοκίμασε. Δεν με άφησε καν να κάνω προπόνηση στην Ελλάδα που μου είπε να βρίσκομαι».
Για τη θητεία του στην Ισπανία: «Ξεκίνησα στη Ρεάλ στη β’ ομάδα, ήρθα Κολοσσό λόγω στρατού. Έκανα καλή χρονιά με βάση τα στατιστικά. Με την Εθνική είχαμε επιτυχίες. Το timing ήταν ιδανικό για να παίξω στη Μπιλμπάο. Ο συγκεκριμένος προπονητής δεν μου έκανε το χατίρι. Ήθελα να είναι το σκαλοπάτι για να έρθω εδώ. Δεν συγκρίνεται η Μπιλμπάο με τον Παναθηναϊκό».
Για την Εθνική: «Όπως άκουσες και πριν συγκρούονται λίγο. Δεν θα σου πω για πατρίδες εθνικιστικά και αυτά. Μ’αρέσει να παίζω στην Εθνική. Οι μικρές εθνικές μου πρόσφεραν χαρές και μου έδωσαν αναγνώριση. Μου έδωσαν πάτημα για να κάνω καριέρα. Το να παίξω όμως στην Εθνική είναι κάτι πολύ μακρινό με τις παρούσες συνθήκες».
Για τον πατέρα του: «Δεν θα με αφήσει ποτέ να φύγω από εδώ. Αυτός μας έστειλε στα γήπεδα».
Για το ωραίο μπάσκετ: «Το μπάσκετ πέρα από το οπαδικό είναι θέαμα, ψυχαγωγία. Αν το θέαμα είναι αποκρουστικό, δεν θα έρθει ο κόσμος στο γήπεδο. Το ιδανικό είναι να παίζεις ωραίο μπάσκετ και να κερδίζεις. Συνήθως όταν παίζεις ωραίο μπάσκετ κερδίζεις βέβαια».
Για το αν έχει συμπάθειες σε παίκτες: «Με τον Βλάντο είμαστε χρόνια φίλοι. Δεν ήμασταν ποτέ κολλητοί κι αυτό είναι καλό. Δεν υπάρχει μεγάλη τριβή. Τον εκτιμώ, τον σέβομαι και τον αγαπάω. Χαίρομαι όταν παίζει καλά. Ο Γκιστ είναι σπουδαίο παιδί και γουστάρω πάρα πολύ που είναι στην ομάδα. Όλοι στεναχωρηθήκαμε, όχι για το γεγονός αλλά για τον Γκιστ που είναι ψυχάρα και τον γουστάρουν όλοι στην ομάδα. Ο Φώτσης είναι φοβερό παιδί. Θα τελειώσει στα 60 έτσι όπως είναι, θα παίζει ακόμα».
Για το ταλέντο και το πρώτο καλοκαίρι στον Παναθηναϊκό: «Το ταλέντο έχει ένα ταβάνι. Θέλω να βελτιωθώ. Δεν είμαι ο πιο δουλευταράς στον κόσμο αλλά είναι και εγωιστικό. Θέλω να γίνω καλύτερος γιατί δεν θέλω να με ξεπεράσει κάποιος άλλος. Ερχόταν μια χρονιά που θα ήμουν στον Παναθηναϊκό, η όρεξη που είχα αρκούσε για να πάω στο γήπεδο μόνος μου, δεν σημαίνει ότι κάθε καλοκαίρι εκεί, αλλά θέλω να βελτιώνομαι».
Για το αν μετανιώνει κάτι: «Εκ του αποτελέσματος είναι λάθος το ότι επέλεξα να πάω τότε στη Μπιλμπάο γιατί �