Υπό άλλες συνθήκες ο βαθμός θα ήταν καλός. Στην παρούσα φάση είναι σχεδόν «καταδικαστικός». Γιατί καλό το «φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι», αλλά τον Άρη δεν τον βοηθάει όπως θα ήθελε!

Οι Θεσσαλονικείς προσπάθησαν, αν και όχι τόσο «ζεστά», απέναντι στον ΟΦΗ, αλλά το εξαιρετικό «στήσιμο» των Κρητικών δεν τους άφησε περιθώρια να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από τον πόντο της ισοπαλίας (0-0).

Έτσι, οι «κίτρινοι» συνεχίζουν καθηλωμένοι στον «βυθό» της Σούπερ Λίγκας (19 βαθμούς) και στο -6 από τον Πλατανιά (ματς λιγότερο) που «κρατάει» τη θέση των μπαράζ.

Το ματς:

Ήταν τελικός. Κι ως τέτοιον αντιμετώπισε τον αγώνα του στα πρώτα λεπτά ο Άρης που μπήκε «φουριόζος»! Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως πέτυχε το «στόχο» ενός γκολ, αφού Τάτος και Κουσίδης δεν σημάδεψαν σωστά. Κι όσο περνούσε η ώρα, όλο και υποχωρούσαν οι «κίτρινοι».

Κι όλο ο ΟΦΗ κέρδισε μέτρα, αυτοπεποίθηση και σιγουριά πως μπορεί να πάρει αποτέλεσμα μέσα στο «Βικελίδης». Και παραλίγο να το «παγώσει» όταν ο Διούδης κράτησε όρθια την ομάδα του στην ανεπανάληπτη κεφαλιά του Μακρή!

Οι Θεσσαλονικείς είχαν χάσει την… αύρα της εκκίνησης και παράλληλα τη συγκέντρωσή τους στο «πρέπει» της αναμέτρησης.

Οι Κρητικοί απ’ την άλλη γίνονταν όλο και πιο απειλητικοί. Και με παρόμοιο τρόπο –κεφαλιά- ο Ζε Εντουάρντο πήγε να κάνει αυτό που δεν κατάφερε λίγο νωρίτερα ο Μακρής, αλλά δίχως να δικαιωθεί.

Οι γηπεδούχοι έδειχναν ανήμποροι να κάνουν μια ολοκληρωμένη επίθεση, να πιέσουν την εστία των φιλοξενούμενων και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για τη νίκη-βάλσαμο. Και τα λεπτά περνούσαν, ο κόσμος προσπαθούσε να σπρώξει την ομάδα του, αλλά αποτέλεσμα… μηδέν. Και με μηδέν οι δύο αντίπαλοι πήγαν στα αποδυτήρια.

Κι αν στο πρώτο μέρος, ο Άρης μπήκε «ορεξάτος», στο δεύτερο μπήκε… μπερδεμένος, μπλοκαρισμένος, άκεφος, άγευστος κι όλα αυτά τα αρνητικά «επίθετα».

Γιατί σε ένα ματς «ζωής και θανάτου», η απόδοσή του ήταν κάτω του μετρίου και ο ΟΦΗ κρατούσε άνετα κι ωραία το βαθμό της ισοπαλίας. Κι αν δεν ήταν ο Διούδης να πει εις διπλούν «όχι» (σε Κουτσιανικούλη και Παπάζογλου), τότε τα πράγματα θα είχαν γίνει καταδικαστικά και θα μιλάγαμε για μια διαφορετική ιστορία!

Οι δύο προπονητές έριξαν ό,τι καλύτερο είχαν στον αγωνιστικό χώρο, με διαφορετικό στόχο βέβαια. Ο μεν Σούλης Παπαδόπουλος έπαιζε το τελευταίο του χαρτί για τη νίκη, ο δε Σα Πίντο ήθελε να κρατήσει κι αν τυχόν του δινόταν η ευκαιρία να έριχνε… ταφόπλακα στους Θεσσαλονικείς.

Ωστόσο, στο τελευταίο τέταρτο μάλλον «ο Γιάννης φοβόταν το θεριό και το θεριό το Γιάννη», κάτι που ουσιαστικά στέρησε από όλους κάποιο συγκλονιστικό φινάλε και κάποιο τέρμα, με τις δύο ομάδες να παίρνουν από ένα βαθμό με το τελικό 0-0.

Πηγή: sport-fm.gr