Πέρασαν 12 χρόνια από την τελευταία φορά που σήκωσε το Κύπελλο Ελλάδας ομάδα εκτός του «Big-4». Ηταν η καταπληκτική ΑΕΛ του Κώστα Πηλαδάκη και του Γιώργου Δώνη, η οποία αποκλείοντας ΟΦΗ, Κέρκυρα, ΠΑΣ Γιάννινα και ενώ κινδύνευε με υποβιβασμό (!) κατάφερε (και να σωθεί ασφαλώς)  να νικήσει τον Παναθηναϊκό του Βίκτορ Μουνιόθ (που έπαιζε χωρίς τον τραυματία Σαλπιγγίδη) στον τελικό του Πανθεσσαλικού. Ο δρόμος ήταν τότε στρωμένος με ροδοπέταλα για την ΑΕΛ, καθώς α) ο Ολυμπιακός είχε αποκλειστεί σε «διπλά» ματς από τον ΠΑΣ Γιάννινα του Παπακώστα β) η ΑΕΚ του Φερέρ και του Τσάμπιονς Λιγκ είχε τεθεί νωρίς νοκ άουτ από τους υπέροχους «11 μικρούς Τσιτσομήτσους» του Χαϊδαρίου (που είχε μείνει και με εννέα παίκτες στην παράταση και στον πάγκο του οποίου καθόταν ο σημερινός CEO της Ενωσης και πρόεδρος της Superleague, Μηνάς Λυσάνδρου!) γ) ο ΠΑΟΚ είχε αποκλειστεί από τον Παναθηναϊκό στην προημιτελική φάση.

Ο Πανιώνιος του Ναλιτζή και ο ΟΦΗ εναντίον του Χατζηπαναγή

Πριν από την ΑΕΛ του κάπτεν Νταμπίζα, του Κόσλεϊ και του ντοπέ σκόρερ Αντσουέ τον οποίο ακόμα κυνηγάει ο Νασίφ Μόρις, την ΑΕΛ του Κοτσόλη, του Βενετίδη, του Γκαλίτσιου, των Φωτάκη – Διγκόζη και των Κλέιτον – Αλωνεύτη, είχαν μεσολαβήσει εννέα χρόνια για την προηγούμενη έκπληξη. «Θύμα» πάλι ο Παναθηναϊκός. Αυτή τη φορά στο «Γ. Καραϊσκάκης». Η αξέχαστη νύχτα της Πλατείας, το ιστορικό γκολ του Ναλιτζή, στις 19 Απριλίου 1998. Ο Πανιώνιος του Χρήστου Εμβολιάδη, εναντίον του Παναθηναϊκού (στο Τσάμπιονς Λιγκ αγωνιζόταν, παρότι τερμάτιζε δεύτερος…) του Βασίλη Δανιήλ. Ο Πανιώνιος του Βόκολου και του Φύσσα, του Σαπουντζή και του Ναλιτζή, του Μπουγά και του Καμίτση, του Στρακόσια και του Ιωαννίδη, εναντίον του Τριφυλλιού από το οποίο ακόμα δεν είχαν φύγει πάρα πολλοί από το 1996: ο Μπορέλι, ο Δώνης, ο Καλλιτζάκης και ο Ουζουνίδης.

Ακόμα πιο πίσω, πρέπει να ταξιδέψουμε 11 χρόνια. Και να φτάσουμε στο 1987, όταν ο ΟΦΗ νίκησε τον Ηρακλή στα πέναλτι. Πριν από 32 χρόνια ο τελευταίος τελικός χωρίς την παρουσία έστω μίας ομάδας του Βig -4! Πώς γκένεν αυτό που θα’ λεγε και ο φίλος μας ο Ογκουνσότο; Χάρη στον… Πανιώνιο, ο οποίος είχε τερματίσει στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος, πίσω από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΟΦΗ! H τρομερή ομάδα του Ούρμπεν Μπραμς (με Τσιαντάκη και Μαυρίκη, με Μανίκα και Χαλκίδη, με Καραμίχαλο – Αποσπόρη – Γιούρισιτς – Μαυρίκη και ξένους τους Λίμα – Όουεν) είχε «ξεπαστρέψει» κατά σειρά ΑΕΚ (1-0 στην παράταση), ΠΑΟΚ (3-0 και 0-1), Ολυμπιακό (3-0 και 0-1) αλλά στον ημιτελικό έπεσε πάνω στον Παναθηναϊκό. Οι Πράσινοι προκρίνονται, αλλά μετά το 0-0 στη Θεσσαλονίκη ο Ηρακλής νικά 3-2 στην Αθήνα με Ζούτνμπι, Αδάμου και Αθανασιάδη και πετάει νοκ άουτ το φαβορί!

Στον τελικό, όμως, αυτός ο ωραίος Ηρακλής του Χατζηπαναγή και του Κωφίδη (και των Καραϊσκου, Τουτζιάρη, Βακαλόπουλου, Μαλουμίδη, Δανιήλ Παπαδόπουλου) ηττάται από τον 17χρονο Μύρωνα Σηφάκη που αποκρούει τα πέναλτι του Ζήφκα και του Αδάμου και παρομοιάζεται από τον αείμνηστο Χρήστο Ράπτη στην περιγραφή της ΕΡΤ με τον Χέλμουτ Ντουκαντάμ, ο οποίος έναν χρόνο πριν είχε χαρίσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών στη Στεάουα αποκρούοντας τέσσερα πέναλτι της Μπαρτσελόνα στον τελικό της Σεβίλλης!  Το σήκωσε ο Εγκεν Γκέραρντ, το σήκωσε η ομάδα της τριάδας Ισις – Παπαβασιλείου – Νιόπλια, η ομάδα των Σαμαρά – Βλαστού, του Γκουλή και του Περσία, του Τσινού, του Μιχαλήτσου, του Αθανασιάδη, του Βασιλείου…

Προς τι το… αφήγημα; Μα το Κύπελλο έχει εξελιχθεί εφέτος στον μεγάλο στόχο όλων πλην Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ! Όχι πως… δεν το θέλουν. Αλλά τι να τους… πει το Κυπελλάκι μπρος στο πρωτάθλημα; Τρεις σερί σεζόν το σηκώνει ο ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός έχει 27! Ολοι οι υπόλοιποι όμως;

Γιατί το θέλουν όλοι… οι υπόλοιποι

Θα τη… χαλάσει την ΑΕΚ του Καρέρα ένας τίτλος;  Τρεις σερί χαμένους τελικούς μετράει! Η΄ μήπως τον Παναθηναϊκό, ο οποίος αποκλείεται από τη Λαμία και την Ξάνθη τα τελευταία χρόνια και έχει ως σημαντικότερη στιγμή της δεκαετίας του το ρεσιτάλ του Μάρκους Μπεργκ επί του ΠΑΟΚ το 2014; Αμ ο Αρης; Από το 1970 δεν έχει σηκώσει τίποτα ποδοσφαιρικό! Ακόμα μνημονεύεται από τους γηραιότερους φίλους του εκείνος ο τελικός με τον ΠΑΟΚ. Εκτοτε ηττήθηκε τέσσερις φορές από ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό (δις) και Παναθηναϊκό. Δυο χαμένοι τελικοί και για τον Ατρόμητο του Σάββα Παντελίδη (ο ένας «της ντροπής» από την ΑΕΚ το 2011, ο δεύτερος από τον Φουστέρ, έναν χρόνο μετά). Στην παράταση από τον Ολυμπιακό, όπως και ο Αστέρας έναν χρόνο μετά με το αλησμόνητο χέρι – αποβολή του Γιάννη Μανιάτη που δεν είδε ούτε ο ρέφερι Γιάχος, ούτε ο επόπτης περιοχής Τριτσώνης. «Μέσα» στους 16 και η Ξάνθη που επίσης έχει ηττηθεί σε «πρόσφατο» τελικό από τους Ερυθρόλευκους, μέσα και η Λαμία που πέρυσι πέταξε εκτός διοργάνωσης Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό προτού αποκλειστεί από την ΑΕΚ στον ημιτελικό. Ολοι στους «16», μαζί με Βόλο και Παναιτωλικό, όλοι πλην της ΑΕΛ που αποκλείστηκε από την Καλαμάτα.

Αν συνδυάζεται η κούπα και με ευρωπαϊκό εισιτήριο; Ναι, πιθανότατα για τελευταία φορά εφέτος. Όχι για τον φιναλίστ εναντίον του πρωταθλητή. Μόνο για τον τροπαιούχο. Ένα επιπλέον κίνητρο για όσους είναι αληθινά φιλόδοξοι. Διότι σε τελική ανάλυση… πού ξέρεις; Σε ένα ματς όλα γίνονται. Και σε «διπλά» λέω εγώ! Την ξεχάσαμε τόσο γρήγορα την περυσινή Λαμία;

Πηγή: gazzetta.gr