Ο Κριστιάν Γκολομέεβ είναι ο άνθρωπος που κράτησε ψηλά την ελληνική σημαία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στη Νότια Κορέα. Όχι μόνο κατάφερε να προκριθεί σε τελικό, πιθανότατα σε ένα από τα πιο δύσκολα αγωνίσματα, τα 50 μέτρα ελεύθερο, αλλά κατάφερε να πάρει και το ασημένιο μετάλλιο με χρόνο 21.45, για να μοιραστεί το βάθρο με τον Βραζιλιάνο Μπρούνο Φράτους, όντας και οι δύο πίσω από τον Αμερικανό Κάλεμπ Ντρέσελ, ο οποίος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με 21.04 και νέο ρεκόρ αγώνων.
Η ζωή του δίμετρου αθλητή του Εθνικού μοιάζει με ένα διαρκές κυνηγητό από τη μοίρα. Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου του 1993, στο Βέλινγκραντ της Βουλγαρίας, από την Κριστίνα και τον Τσβετάν, που ήταν από τους πλέον πετυχημένους κολυμβητές της χώρας. Τη μητέρα του δεν τη γνώρισε, διότι εκείνη άφησε την τελευταία της πνοή κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Έτσι, ο Τσβετάν πήρε τον Κριστιάν και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, τον Ιβάν και τον Νίκολα, και μετακόμισε στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου πάλεψε για να προσφέρει μία καλύτερη ζωή στα παιδιά του. Ο προπονητής κολύμβησης πατέρας του αγκαλιάστηκε από την τοπική κοινωνία, καθώς προσέφερε σημαντικό έργο στον τοπικό κολυμβητικό Όμιλο, ενώ ο μικρός του γιος άρχισε να ξεδιπλώνει το ταλέντο του στις πισίνες.
Όμως, η μοίρα ετοίμαζε και άλλο χτύπημα στον πρωταθλητή μας. Στην τρυφερή ηλικία των 17 ετών έχασε το μεγαλύτερο στήριγμα στη ζωή του, τον πατέρα του, έπειτα από οκτάμηνη μάχη με τη χειρότερη των ασθενειών. Ευτυχώς για εκείνον, υπήρχαν στη ζωή του η θεία και ο θείος του. Πάντως, η εξέλιξη αυτή ανάγκασε τον Γκολομέεβ να εγκαταλείψει το Ηράκλειο και να μετακομίσει στον Πειραιά, όπου εντάχθηκε στο έμψυχο δυναμικό του Εθνικού.
Με καθοδηγητή τον προπονητή Άκη Οικονόμου, του ήρθε μια υποτροφία από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, όπου εκεί κατάφερε να ανεβάσει ακόμη περισσότερο το επίπεδο προετοιμασίας του για τα πολύ ψηλά. Από το 2012 και την παρθενική του συμμετοχή σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών ξεκίνησε για εκείνον η… κατάρα της τέταρτης θέσης. Συνολικά, έφτασε κοντά στο μετάλλιο σε μεγάλες διοργανώσεις σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά ισάριθμες φορές είδε το βάθρο να μην έρχεται για λίγο (50 μ. ελεύθερο το 2012 και το 2016, 50 μ. πεταλούδα το 2018, 4×100μ. ελεύθερο και 4×100μ. μικτή ομαδική το 2016).
Πέρσι, έσπασε αυτό το σερί με το αργυρό μετάλλιο στους Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γλασκώβης, ενώ φέτος η λάμψη του έγινε παγκόσμια, με το αντίστοιχου χρώματος μετάλλιο στην Γκουανγκζού.