«Κορίτσια, αυτές τις μέρες δεν θα βρείτε έξω τον άντρα που πραγματικά θέλετε». Η ατάκα της Βάσιας, πρώην του Πέτρου, πριν χρόνια, έπρεπε να διδάσκεται στα σεμινάρια εύρεσης αγοριού το 2018. Είναι μια περίεργη ενέργεια που περνά από μέσα σου. Ολα κινούνται γύρω από αυτό. Ολα, ακόμα και τα πιο σημαντικά, χάνουν με κάτω τα χέρια στη σύγκριση μαζί του. Νιώθεις ντροπή ακόμα και αν βρεθεί κάτι να σε δελεάσει την ώρα που παίζουν η Σαουδική Αραβία με την Αίγυπτο. Ακόμα κι αν παίζει να δεις το ξανθό miracolo, δεν λυγάς. Μπορεί για κάποιον το Mundial να είναι απλά το κουράδιασμα στον καναπέ, το κάψιμο μπροστά στην σταθερά πράσινη οθόνη. Για τις μανάδες το κλασικό «κατά που θα πάει το τόπι» και για τις γκόμενες που έχουν κάνει επάγγελμα το σπάσιμο @@, ένας εχθρός στον καθημερινό πόλεμο για να σε βλέπουν όσο το δυνατόν περισσότερο. Ομως όχι, το Mundial και η προετοιμασία γι’ αυτό, είναι πολλά περισσότερα πράγματα και σίγουρα όχι επιφανειακά. Είναι πραγματικά πολλές οι δουλειές που πρέπει να κάνεις όταν μπαίνεις στην τελική ευθεία για την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μαζί με την 60άρα τηλεόραση, τις 237 μπίρες στο ψυγείο και τις συνδρομές σε 2-3 πιτσαρίες, έχει κάτσει έτσι η κέντα φέτος που πρέπει να βρεις ποια ομάδα θα υπο-στηρίξεις. Δεν είναι τόσο εύκολο, οφείλεις στον ευατό σου να κρατήσεις τις αξίες για να προχωρήσεις σωστά. Ελλάδα έξω λοιπόν αλλά και – να ‘ναι καλά ο Τζανπιέρο Βεντούρα – για πρώτη φορά ύστερα από 60 χρόνια, οι Ιταλοί θα απολαύσουν τον καναπέ μαζί μας. Una fazzia una razza, amico. Με τα φαβορί δεν είμαστε, ούτε με τον κορυφαίο αμυντικό του σήμερα, Σέρχιο Ράμος, ούτε με τον υπερπαίκτη, Αντουάν Γκριζμάν, ούτε με τον Κριστιάνο, ούτε με τον προπονητή που τρώει μύξες, ούτε με την ομάδα που έχει για αστέρι τον Νεϊμάρ, ούτε με τον Μέσι, για τον οποίο θα λένε ότι είναι ο καλύτερος ever ακόμα και αν 2-3 τον έχουν ξεπεράσει. Από τους γείτονες, από παλιά γούσταρα Κροατία και από τις Ισπανόφωνες το Μεξικό. Ούτε όμως. Για να μην κουράσω άλλο, για πρώτη φορά φέτος θα πάω με την Ουρουγουάη. Με τα σέντερ-μπακ της Ατλέτικο Μαδρίτης [Γοδίν – Χιμένες] να μπορούν να σταματήσουν χωρίς υπερβολή ΟΠΟΙΟΝ βρουν μπροστά τους, την «Ιταλική» τριάδα κεντρικών μέσων, Τορέιρα, Βεσίνο, Μπετανκούρ και την επίθεση με τον Καβάνι, δεν μπορείς να έχεις περισσότερη πώρωση. Δυστυχώς, το μυαλό δεν μπορεί να σβήσει τον Σουάρες, όμως αν μπορούσα, θα τον έβγαζα από την αποστολή. Οχι πως δεν είναι υπερπαίκτης, αλλά καταστρέφει το image όντας επιρρεπής για unfair με κάθε απίθανο τρόπο. Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι θα έστελνα αυτόν σπίτι του. Τρομερές χρονιές έχουν κάνει οι Μάξι Γκόμες [Θέλτα] και Στουάνι [Χιρόνα], ένας εκ των δύο μαζί με τον Matador και κομπλέ είμαστε και μπροστά. Διάφορα στατιστικά μοντέλα, όπως διάβασα στους Times, έχουν υπολογίσει ότι το Group A είναι το πιο εύκολο όλων των εποχών, περιλαμβάνοντας τη διοργανώτρια, Ρωσία και τις Σαουδική Αραβία και Αίγυπτο. Σε αυτό τον όμιλο είναι η Celeste και αν κάνει το αυτονόητο και τερματίσει πρώτη, θα παίξει με την δεύτερη του Group B, αν δεν είναι η Πορτογαλία, θα είναι η Ισπανία. Με άμυνα/επίθεση παγκόσμιας κλάσης ο Οσκαρ Ταμπάρες μπορεί να κερδίσει ακόμα μία τεράστια μάχη, την πρώτη τη δίνει εδώ και κάποια χρόνια. Ακόμα και αν σου τη σπάει η Ουρουγουάη, δεν μπορείς να μην συμφωνήσεις για την τεράστια σημασία και τις απαιτήσεις που δημιουργούνται στα αρρωστάκια τις μέρες που θα γίνεται το Mundial. Και στην τελική σκέψου το αλλιώς. Ενας μήνας σε 8 χρόνια είναι, το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο θα γίνει χειμώνα και το καλοκαίρι σου θα είναι ελεύθερο. Και τα μπακούρια, μην μασάτε, τα κορίτσια ξέρουν την ατάκα της Βάσιας και θα κάνουν υπομονή έναν μήνα… Πηγή: gazzetta.gr
