Αν πατούσαμε pause στο φετινό Champions League και επιχειρούσαμε να αναδείξουμε τον προπονητή της σεζόν, η κουβέντα θα είχε, μετά τα πρώτα παιχνίδια της ημιτελικής φάσης, μόνο έναν ως απόλυτο πρωταγωνιστή. Τον προπονητή που παρουσιάζει το φαινόμενο Μοχάμεντ Σαλάχ, συστήνει στην Ευρώπη δύο εξαιρετικούς μπακ, τον Αλεξάντερ Αρνολντ και τον Ρόμπερτσον, και παρουσιάζει σταθερά εντός 2018, με εξαίρεση το τελευταίο δεκάλεπτο του ημιτελικού με τη Ρόμα, την λιγότερο αφελή έκδοση της Λίβερπουλ στην φάση της ανασταλτικής λειτουργίας χάρη στην προσθήκη του φαν Ντάικ. Ο Γιούργκεν Κλοπ ήταν ο μόνος εκ των τεσσάρων προπονητών που κατάφερε να παρουσιάσει αποτελεσματικό αγωνιστικό πλάνο στα πρώτα παιχνίδια της ημιτελικής φάσης. Ακριβέστερα, ήταν ο μόνος που βρήκε στη διάρκεια αγώνα αποτελεσματικό αγωνιστικό πλάνο. Μέχρι το 28’ο λεπτό το ματς στο Ανφιλντ κυλούσε στην ισορροπία και μάλιστα η Ρόμα είχε καταφέρει να έχει την πιο αξιόλογη επιθετική στιγμή του παιχνιδιού, με το δοκάρι του Κολαροφ. Κι ήρθε η ιδέα του Κλοπ να παίξει με άμεσες μεταφορές της μπάλας από τους δύο ακραίους του προς τους επιθετικούς σημαδεύοντας τους χώρους στην πλάτη της άμυνας της Ρόμα. Ο Γερμανός προπονητής έβαλε μια νέα ερώτηση στον Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο, ακυρώνοντας τη μεσαία γραμμή της Ρόμα, η οποία στο προηγούμενο διάστημα του παιχνιδιού είχε καταφέρει να πιέσει αποτελεσματικά την αμυντική και την μεσαία γραμμή της Λίβερπουλ και να την εμποδίσει να επιτεθεί. Ο Ντι Φραντσέσκο άφησε να περάσουν περίπου 38′ αγωνιστικά μέχρι να βρει μια αποτελεσματική απάντηση, αλλάζοντας τον σχηματισμό. Μέχρι εκεί επέτρεπε στην Λίβερπουλ “να μας βγάλει έξω από το παιχνίδι, εμένα, τον Στρούτμαν και τον Ναϊγκολάν, με τα γεμίσματα από τα πλάγια”, όπως σχολίασε μετά το ματς ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι. Μέχρι εκεί η Ρόμα είχε ήδη δεχθεί 4 γκολ, και μέχρι να συντονιστεί στο νέο αγωνιστικό πλάνο χρειάστηκε ένα τρίλεπτο, κατά του οποίου τη διάρκεια δέχθηκε και το 5ο γκολ. Αν ο Κλοπ δεν έστελνε λάθος μήνυμα προς την ομάδα του με την απόσυρση του Σαλάχ από το ματς στο 74′, θα έπαιρνε άριστα στη διαχείριση του ημιτελικού, σε ένα βράδυ που έτσι κι αλλιώς η ομάδα του αποδείχθηκε παραπάνω από καλά προετοιμασμένη ψυχικά και πνευματικά για να διαχειριστεί αυτό το ματς. Κι αν κανείς λάβει υπόψη ότι αυτή η έκδοση της Λίβερπουλ δεν είχε προηγούμενη εμπειρία οδηγείται στο συμπέρασμα ότι ο προπονητής και το επιτελείο του έκαναν παραπάνω από καλή δουλειά. Αν ο Κλοπ διαχειριστεί τη ρεβάνς το ίδιο αποτελεσματικά, η μετοχή του θα έχει κάνει limit up, με ότι αυτό σημαίνει για την ψυχολογία του κατά την προετοιμασία για τον τελικό. Ο δεύτερος κερδισμένος της διοργάνωσης, ο Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο δεν κατάφερε να κερδίσει παραπάνω πόντους, και στην πραγματικότητα έφυγε ζημιωμένος από το Ανφιλντ. Η επιλογή του να ξεκινήσει με το αγωνιστικό πλάνο που είχε ακολουθήσει η Ρόμα στη ρεβάνς με την Μπαρτσελόνα λειτούργησε πολύ καλά μέχρι το 28′ απέναντι στη Λίβερπουλ. Η συνέχεια όμως τον άφησε εκτεθειμένο. Στο διάστημα 1′-27′ οι δύο ομάδες είχαν από 3 τελικές προσπάθειες. Στο διάστημα 28′-45′ η Λίβερπουλ έκανε 10 τελικές προσπάθειες και η Ρόμα καμία. Στο διάστημα 46′-66′ η Λίβερπουλ έκανε 6 τελικές προσπάθειες και η Ρόμα 1. Στο 67′-90′, δηλαδή μετά την αλλαγή του σχηματισμού, όταν ο Ντι Φραντσέσκο εγκατέλειψε το 3-4-2-1 και έβαλε έφερε φρέσκα πόδια (Γκοναλόν, Περότι) που έβαλαν πίεση στους αμυντικούς και τους μέσους της Λίβερπουλ, η ομάδα του Κλοπ έκανε 2 τελικές και η Ρόμα 10. Είναι από τις φορές που η μελέτη των στατιστικών δεδομένων που δημιούργησε αυτό το ματς “φωνάζει” ότι στο διάστημα 30′-67′ υπήρξε στο τερέν μόνο μία ομάδα, σαν να είχε τραβήξει η άλλη το καλώδιο από την πρίζα. Φυσικά ο Ντι Φραντσέσκο έχει το περιθώριο της ρεβάνς για να ξαναλλάξει την εικόνα και να κερδίσει εντυπώσεις, είτε πρόκειται για τις τελευταίες που θα μας δημιουργήσει στο φετινό Champions League είτε όχι. Θεωρητικώς ο Ζινεντίν Ζιντάν θα έπρεπε να βγαίνει κερδισμένος από μια νίκη της Ρεάλ στο Μόναχο. Στην πραγματικότητα έχει απλώς γλιτώσει από την κριτική, όπως διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας τις ισπανικές αναλύσεις του ημιτελικού. Ο Ζιντάν πήρε τα εύσημα της επιλογής να φέρει στο β’ ημίχρονο τον Ασένσιο στο ματς, αλλά αυτά δεν έσβησαν τον προβληματισμό για την εικόνα της Ρεάλ, διότι αυτή ήταν μεν καλύτερη από την εικόνα που είχε στη ρεβάνς με την Γιουβέντους αλλά δεν ήταν κάτι παραπάνω από μέτρια. Ο Ζιντάν έκανε μια περίεργη επιλογή σχηματισμού – προσώπων, ο Ισκο χάθηκε στο αριστερό άκρο και η δική του παρουσία μαζί με τον Λούκας Βάσκεθ δεν προσέφερε σημαντική στήριξη ούτε στον Ρονάλντο ούτε στους Μόντριτς και Κρος για να αξιοποιήσουν την – κατά 42% – κατοχή της μπάλας, η Ρεάλ έφτιαξε λιγότερες από τις μισές επιθέσεις που έκανε η λειψή Μπάγερν (56-22), και περίπου τις μισές τελικές προσπάθειες συγκριτικά με την αντίπαλό της (13-7). Τελικά, χάρη στο 1-2, ο Ζιντάν μπορεί να μην κέρδισε πολλούς πόντους αλλά έφυγε με την ανακούφιση και το αβαντάζ που δημιουργεί το σκορ ενόψει της ρεβάνς. Ο Γιουπ Χάινκες δεν είχε δείξει πολλά στο φετινό Champions League, αφού οι προηγούμενες πίστες της διοργάνωσης δεν τον έφεραν μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις. Και οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν το βράδυ της Τετάρτης δεν του άφησαν μεγάλα περιθώρια για να δείξει πολλά. Είχε χάσει τον Βιδάλ, έχασε πριν από το ματς τον Αλάμπα, έχασε νωρίς στο ματς τον Ρόμπεν και τον Μπόατενγκ, έμεινε με μια αλλαγή από το 34′, έμεινε με πάγκο αδειανό από game changers λόγω των απουσιών. Δεδομένων των συνθηκών, ο Γιούπ μπορεί να τα βάζει με την τύχη της Μπάγερν για τους τραυματισμούς, με τα καθοριστικά λάθη που πλήρωσε στα δύο γκολ, με την αναποτελεσματικότητα των επιθετικών του στις τελικές προσπάθειες των ευκαιριών που δημιούργησε η Μπάγερν και όχι με τον εαυτό του και τις επιλογές του. Ετσι κι αλλιώς οι προσδοκίες δεν θα μπορούσαν να είναι πολύ μεγαλύτερες για έναν προπονητή που είχε αποσυρθεί πριν από 4.5 χρόνια και επανενεργοποιήθηκε μόνο για χάρη του συλλόγου που τον εμπνέει συναισθηματικά. Στο τελευταίο εξάμηνο ο Χάινκες έχει ήδη πετύχει όσο περισσότερα θα μπορούσε να “απαιτεί” η Μπάγερν τον καιρό που τον επέλεγε για να διαχειριστεί την κρίση σε μια σεζόν που έμοιαζε χαμένη από τον Οκτώβριο, όταν απολυόταν ο Κάρλο Αντσελότι. Ο Γιούργκεν Κλοπ έχει ήδη φτιάξει μια Λίβερπουλ που δείχνει παραπάνω από ελκυστική και ικανή. Αυτή η πρόοδος πάντως θα παραμείνει σημαντική αλλά δεν θα γίνει ιστορική αν η Λίβερπουλ δεν φτάσει στον τελικό. Ο Ντι Φραντσέσκο βρίσκεται σε πιο πρώιμο στάδιο στην δουλειά του στη Ρώμη. Μέχρι εδώ το έργο του παρουσιάζει ενδιαφέρον, αλλά αν δεν προκριθεί στον τελικό θα πρέπει να εξασφαλίσει στο ιταλικό πρωτάθλημα το εισιτήριο για το επόμενο Champions League· διαφορετικά θα μείνει αστήρικτη η έκπληξη που έκανε με την Μπαρτσελόνα. Ο Ζιντάν πρέπει να φτάσει στον τελικό και εκεί να δείξει μια Ρεάλ σαν αυτή που εμφάνισε στα ματς με την Παρί και στο πρώτο ματς με τη Γιουβέντους· διαφορετικά δεν θα βγει “κερδισμένος” από το φετινό Champions League. Κι ο Χάινκες; Είναι κερδισμένος και μόνο που επέστρεψε σε τέτοια φόρμα στα 73 του και μετά από 4,5 χρόνια ζωής μακριά από το ποδόσφαιρο. Αν τυχόν κάνει την έκπληξη και φτάσει στον τελικό θα δημιουργήσει ιστορικό φαινόμενο και θα βάλει το Hollywood στη σκέψη να γυρίσει την ποδοσφαιρική έκδοση του Space Cowboys με πρωταγωνιστή τον Γιούπ και συμπρωταγωνιστές τους συνεργάτες του. Πηγή: gazzetta.gr