Ο Ερνέστο Βαλβέρδε αποχώρησε από τον Ολυμπιακό, αφού δεν μπορούσε να μείνει άλλο μακριά από την οικογένειά του που ζει στην Ισπανία. Ωστόσο, όπως τονίζει ακόμα δεν τον έχει πλησιάσει κάποια ομάδα.

Τι ανέφερε για το δεύτερο πέρασμά του από τους «ερυθρόλευκους» και τις αναμνήσεις που ξεχωρίζει.

Για τον τίτλο που ξεχωρίζει από την θητεία του στον Ολυμπιακό: «Ο πιο σημαντικός τίτλος είναι πάντα ο πρώτος που κερδίζεις. Ιδιαίτερα όταν πρέπει να επαναλάβεις την επιτυχία. Γιατί όταν ήρθα για πρώτη φορά, ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει ήδη την προηγούμενη χρονιά και το πρωτάθλημα και το Κύπελλο και είχα την υποχρέωση να οδηγήσω και πάλι την ομάδα σε νταμπλ. Ο πιο δύσκολος τίτλος πρωταθλήματος ήταν ο τελευταίος, ο φετινός. Κι αυτό γιατί κατά κάποιο τρόπο ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ δυνατός αντίπαλος στην αρχή και για ένα διάστημα ήταν πολύ δύσκολο για εμάς να τον φτάσουμε. Από εκεί και πέρα, τα δύο Κύπελλα ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Το πρώτο το κερδίσαμε στα πέναλτι, το δεύτερο το κερδίσαμε στο τελευταίο λεπτό της παράτασης, οπότε και τα δύο ήταν δύο δύσκολοι τίτλοι».

Για τη φιλοσοφία που πέρασε στον Ολυμπιακό και το επιθετικό στιλ: «Κάθε ομάδα έχει το δικό της στιλ ή τουλάχιστον θέλει να έχει ένα στιλ αναγνωρίσιμο που να αρέσει στον κόσμο. Ο Ολυμπιακός πρέπει να παίζει επιθετικά, γιατί στην Ελλάδα είμαστε υποχρεωμένοι να κατακτάμε τόσο το πρωτάθλημα όσο και το Κύπελλο και όταν παίζουμε στην Ευρώπη πρέπει να διατηρούμε το ίδιο στιλ. Δεν μπορούμε να κάνουμε τεράστιες αλλαγές του τρόπου παιχνιδιού μας στην Ευρώπη. Δεν υπάρχουν μυστικά. Πρέπει να δουλεύεις σκληρά κάθε μέρα. Κι αυτό επειδή, όταν παίζεις με αυτό το επιθετικό στιλ, σου δημιουργεί την υποχρέωση να είσαι πάρα πολύ καλός και αμυντικά. Δουλέψαμε, λοιπόν πάνω στο επιθετικό στιλ, αλλά το αφομοίωσαν πολύ καλά και οι ποδοσφαιριστές. Αυτό θέλαμε από την αρχή και νομίζω πως ο κόσμος έμεινε ικανοποιημένος, γιατί η ομάδα τα πήγε καλά. Μας βοήθησε βέβαια και το γεγονός πως έχουμε πολύ καλούς ποδοσφαιριστές επιθετικά. Κι έχουμε και αμυντικούς πολύ γρήγορους. Κάτι που μας δίνει τη δυνατότητα να ριψοκινδυνέψουμε. Το επιθετικό στιλ του Ολυμπιακού, λοιπόν δεν οφείλεται αποκλειστικά στη δική μου φιλοσοφία, αλλά βασίζεται σε όλους. Και βέβαια διαθέτουμε καλούς παίκτες ακριβώς επειδή είμαστε μία καλή ομάδα υποχρεωμένη να νικά. Όλα είναι κύκλος!».

Για την πορεία στην Ευρώπη: «Ναι, πράγματι είναι μία απογοήτευση ο αποκλεισμός μας στο Γιουρόπα Λιγκ, κυρίως με τον τρόπο που συνέβη. Όλα έγιναν μέσα σε πέντε λεπτά. Μας συνέβη το ίδιο και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Είχαμε προκριθεί στην επόμενη φάση, όμως ένα γκολ της Μαρσέιγ μας πέταξε εκτός διοργάνωσης την τελευταία στιγμή. Μετά τη Μέταλιστ, παίζαμε εκτός έδρας με τον Παναθηναϊκό. Δεν υπήρχε χρόνος για δυσαρέσκεια. Στο ποδόσφαιρο μπορεί να πικραθείς, αλλά σύντομα πρέπει να ξαναπαίξεις. Σχετικά με το μέχρι που θα μπορούσαμε να είχαμε φτάσει… δεν ξέρω! Μάλλον θα παίζαμε με την Σπόρτιγκ Λισαβόνας. Η αλήθεια είναι πως είχαμε φιλοδοξίες και προσδοκίες να φτάσουμε μακριά στη διοργάνωση, να είμαστε στον ημιτελικό και μετά θα βλέπαμε. Όμως έτσι είναι το ποδόσφαιρο!».

Για την επόμενο μέρα στον Ολυμπιακό: «Δεν θεωρώ πως εγώ έβαλα τις βάσεις. Κάθε προπονητής όταν δουλεύει κάπου κάνει κάτι, αλλά μετά έρχεται άλλος προπονητής και πρέπει να κάνει κάτι άλλο. Ο νέος προπονητής θα έχει διαφορετικές ιδέες. Όσον αφορά στο τι λείπει από τον Ολυμπιακό για να τα πάει ακόμη καλύτερα στο Τσάμπιονς Λιγκ… δύσκολο. Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι μία πολύ απαιτητική διοργάνωση, περίπλοκη, ο ρυθμός των αγώνων είναι πιο γρήγορος εν συγκρίσει με οποιαδήποτε άλλη λίγκα. Το νιώθεις στην ατμόσφαιρα πόσο σημαντική είναι αυτή η διοργάνωση. Για να είσαι ανταγωνιστικός στο Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να διαθέτεις καλούς παίκτες, νοοτροπία μεγάλης ομάδας, σε άμυνα και σε επίθεση και να μην έχεις… κακή τύχη. Πολλά πράγματα!».

Για τη συνεργασία του με Κόκκαλη και Μαρινάκη: «Και οι δύο είναι Έλληνες και οι δύο είναι Ολυμπιακοί μέχρι το κόκκαλο. Είναι περισσότερο φίλαθλοι του Ολυμπιακού από οποιονδήποτε άλλο στο γήπεδο. Όσο για τις διαφορές; Ο Κόκκαλης ήταν πιο έμπειρος γιατί έμεινε επί πολλά έτη στην προεδρία του Ολυμπιακού με μεγάλη επιτυχία. Ο Μαρινάκης είναι πιο άπειρος γιατί ανέλαβε σχετικά πρόσφατα την προεδρία, διαθέτει όραμα και μεγάλη επιθυμία για επιτυχίες. Κοινό και για τους δύο η αποφασιστικότητα και η δέσμευση να δώσουν ώθηση στην ομάδα να φτάσει ακόμη πιο ψηλά. Σίγουρα μοιράζονται το ίδιο πάθος για τον Ολυμπιακό».

Για το ενδεχόμενο επιστροφής του: «Δεν ξέρω αν υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψω. Τώρα δεν το σκέφτομαι. Από τη στιγμή που παίρνεις μία απόφαση και την έχεις πάρει με καθαρό μυαλό, δεν συνηθίζω να σχεδιάζω τι θα συμβεί στο μέλλον. Την πρώτη φορά που έφυγα από τον Ολυμπιακό, το 2009, σκεφτόμουν πως δεν θα επέστρεφα ποτέ. Ωστόσο, ένα χρόνο μετά ήμουν πάλι εδώ. Επιπλέον, όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα πίστευα πως θα μείνω για ένα χρόνο και τέλος. Έμεινα τρία. Δεν ξέρω τι θα συμβεί στο μέλλον. Πάντως, τώρα δεν το σκέφτομαι».

Για την επόμενη ομάδα που θα αναλάβει: «Δεν ξέρω ακόμη. Δεν έχω πάρει απόφαση και δεν με έχει πλησιάσει κάποια ομάδα. Μπορεί να αναλάβω μια ομάδα, μπορεί όμως και όχι. Δεν το ξέρω».