Έλαβε τέλος η αναζήτηση του Αμπράμοβιτς για… σέξι ποδόσφαιρο;

Θα μπορούσε να είναι μία από τις μεγαλύτερες αναζητήσεις του Ρομάν Αμπράμοβιτς: αυτή για το… σέξι ποδόσφαιρο της Τσέλσι. Όλοι ξέρουμε την ιστορία μέχρι τώρα. Ο Ρώσος ολιγάρχης αποφάσισε το 2003 να ξοδέψει εκατομμύρια, για να φέρει την Τσέλσι στην κορυφή και σύντομα είχε εντοπίσει το στυλ της Μπαρτσελόνα ως εκείνο που θα έκανε την ομάδα του να ξεχωρίσει. Εύκολο να το λες, πολύ δύσκολο να το κάνεις φυσικά. Στα 14 χρόνια του Αμπράμοβιτς στο Λονδίνο ο ένας τίτλος διαδεχόταν τον άλλον, όμως η απουσία αγωνιστικής κληρονομιάς ήταν κάτι που πάντα τον ενοχλούσε. Οι δύο προσπάθειες που έγιναν με σκοπό οι μπλε να παίξουν πιο «διασκεδαστικό» ποδόσφαιρο απέτυχαν παταγωδώς, με τους Σκολάρι και Βίλας Μπόας να απολύονται έπειτα από λίγους μήνες στον πάγκο. Ο Ρώσος αγόρασε μεγάλους επιθετικούς όπως ο Σεβτσένκο, ο Κρέσπο και ο Φερνάντο Τόρες, όμως κανένας τους δεν έκανε τη διαφορά. Γρήγορα κατάλαβε ότι τα χρήματα από μόνα τους δεν είναι ικανά να σου διαμορφώσουν τον χαρακτήρα. Να αγοράσουν το «στυλ». Φυσικά, ποτέ τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η ομάδα του Αντσελότι σκόραρε κατά βούληση στην πορεία για τον τίτλο, ενώ και οι ομάδες του Μουρίνιο πάντα σκόραραν πολλά γκολ. Παρόλα αυτά, το στυλ δεν άγγιζε την «τελειότητα». Ποτέ. Δεν είναι τυχαίο ότι για πολλά χρόνια ο Αμπράμοβιτς ονειρευόταν τον Γκουαρδιόλα στο Λονδίνο. Μπορεί να μην κατάφερε να πείσει τον Καταλανό, όμως μπορεί εύκολα κάποιος να καταλάβει την ικανοποίησή του για την Τσέλσι του Κόντε. Το νικηφόρο σερί μπορεί να σταμάτησε στα 13 ματς στο παιχνίδι με την Τότεναμ, όμως τους τελευταίους μήνες οι μπλε ήταν εντυπωσιακοί. Ποτέ στην εποχή του Αμπράμοβιτς δεν έμοιαζε να υπάρχει τέτοια πληρότητα και επιθετική λειτουργία. Είναι, φυσικά, ακόμα νωρίς, όμως τα σημάδια είναι άκρως ενθαρρυντικά. Αν ο Κόντε μπορεί να κάνει τέτοια πράγματα μέσα σε έξι μήνες, γιατί να μην τα πάει ακόμη καλύτερα τα επόμενα χρόνια; Είναι ο Ιταλός η απάντηση στα όνειρα του Ρώσου για καλό ποδόσφαιρο; Η απάντηση συγκλίνει προς το ναι. Η μεγαλύτερη διαφορά για τον Κόντε είναι ότι σε αντίθεση με τους προκατόχους του στην Τσέλσι, κλήθηκε να χτίσει κάτι από το μηδέν. Είχε την ελευθερία να δοκιμάσει πράγματα που πιθανότατα κανένας τους δεν θα τολμούσε. Λάμπαρντ, Ντρογμπά,, Τσεχ και Τέρι ήταν οι μοναδικοί που είχαν μείνει από την πρώτη ομάδα του Μουρίνιο. Οι τρεις αποτελούν παρελθόν, ενώ ο τελευταίος δεν προοριζόταν για βασικός. Ο Ιταλός είχε την πολυτέλεια να φτιάξει μία ομάδα με τον δικό της χαρακτήρα. Ο Κόντε αποδεικνύει ότι μπορεί στην Τσέλσι η επιτυχία να συνδυαστεί με το στυλ. Και χωρίς να συμβιβάζεται στα μεγάλα ματς. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι είναι ο μοναδικός που μπορεί να το κάνει στον πάγκο των μπλε. Η δουλειά που έχει κάνει μέχρι τώρα είναι εντυπωσιακή και θα ήταν έκπληξη αν τον δούμε να αποτυγχάνει σύντομα. Ο Αμπράμοβιτς συνεχίζει να πιστεύει ότι το καλό ποδόσφαιρο χτίζεται γύρω από πρόσωπα. Από τον Μουρίνιο, τον Γκουαρδιόλα, τον Κόντε. Ίσως, όμως, η αλήθεια να είναι διαφορετική. Οι συνθήκες να είναι εκείνες που κάνουν τη μεγαλύτερη διαφορά. Αν συνδυαστούν και με το κατάλληλο πρόσωπο, τότε η αναζήτησή του θα έχει λάβει τέλος… Πηγή: gazzetta.gr