Υπήρξε κάποτε μία ομάδα…

Τέλη Νοεμβρίου ήταν πρώτη αγωνιστική της σεζόν 1911-12 στην Αργεντινή. Μια ομάδα, ωστόσο, δεν εμφανίστηκε ούτε στην πρεμιέρα, ούτε όμως και στις δύο αγωνιστικές που ακολούθησαν. Με βάση το πρώτο καταστατικό λοιπόν της Αργεντίνικης Ομοσπονδίας, η Αλούμνι Αθλέτικ Κλουμπ έπρεπε να διαγραφεί και να αποκλειστεί. Μόνο που η εν λόγω ομάδα δεν ήταν μία τυχαία, αλλά η κάτοχος του πρωταθλήματος. Για την ακρίβεια ήταν εκείνη που μετρούσε 10 κατακτήσεις του τίτλου από τα 12 πρώτα πρωταθλήματα του 20ού αιώνα στη χώρα των Γκαούτσος. Πώς όμως γίνεται να διαγραφεί έτσι απλά η κορυφαία ομάδα της εποχής στην Αργεντινή και να μην εμφανιστεί ποτέ ξανά σε κανένα γήπεδο; Ας δούμε όμως την ιστορία από την αρχή. Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Αλεξάντερ Γουάτσον Χάτον, ο οποίος θεωρείται δικαιωματικά ο πατέρας του ποδοσφαίρου στην Αργεντινή, μετακόμισε από την Βρετανία στο Μπουένος Αϊρες και ανέλαβε διευθυντής στο Buenos Aires English High School. Ηταν η εποχή που όλα τα αγγλόφωνα σχολεία της πρωτεύουσας άρχιζαν να δημιουργούν ποδοσφαιρικά σύνολα και το άθλημα με τη μπάλα στα πόδια ξεχυνόταν από τα σχολικά ιδρύματα και κατακτούσε κάθε γωνιά της χώρας. Το 1893 λοιπόν δημιουργήθηκε και η Αλούμνι (σ.σ.: μαθητές στα ισπανικά), που πέντε χρόνια αργότερα πρωτοστάτησε στην δημιουργία της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, με τον Χάτον να γίνεται ο πρώτος πρόεδρος της Αρχής του πρωταθλήματος.

Η Αλούμνι είχε παραδόξως ως αφετηρία την Β’ κατηγορία και την επόμενη σεζόν βρέθηκε στην μεγάλη διοργάνωση, όπου με το καλημέρα πανηγύρισε και τον τίτλο. Από το 1900 και την πρώτη κούπα έως και το 1911, θα σήκωνε το τρόπαιο στις 10 από τις 12 φορές. Ε αυτό το διάστημα θα μεγαλουργούσε η φιγούρα του αρχισκόρερ , του πρώτου μεγάλου σούπερ σταρ του ποδοσφαίρου της Αργεντινής. Μάλιστα μαζί του θα αγωνίζονταν μαζί του συνολικά με την Αλούμνι και τα πέντε αδέλφια του, όπως και ο ανιψιός του, όλοι μαζί συμπαίκτες. Το club τερμάτισε στην 2η θέση μόνο σε δύο περιπτώσεις και αυτές για έναν βαθμό διαφορά το 1904 και το 1908. Και εκεί που σάρωνε τα πάντα και έμοιαζε ισόβια πρωταθλήτρια, εκεί ήρθε το απρόσμενο και γρήγορο τέλος της. Το πρόβλημα της ήταν ότι είχε στηθεί με τις αρχές και τη φιλοσοφία του ερασιτεχνισμού. Επίσης, δεχόταν ως παίκτες μόνο μαθητές, φοιτητές καθηγητές ή πρώην τέτοιους από την δική της σχολή, το Buenos Aires English High School. Ξαφνικά όμως άρχισε η εποχή του επαγγελματισμού και των χορηγών στο ποδόσφαιρο της Αργεντινής. Μαζί τους έφεραν και τα χρήματα για μεταγραφές. Οι καλύτεροι παίκτες της Αλούμνι δέχτηκαν εκπληκτικές για την εποχή προσφορές και αποχώρησαν, καθώς το club δεν είχε την δυνατότητα, αλλά ούτε και ήθελε να ακολουθήσει αυτήν την λογική. Ο σούπερ σταρ Χόρχε Μπράουν μετακόμισε στην Κίλμες και το ίδιο έκαναν οι καλύτεροι συμπαίκτες του. Στην σχολή αποφάσισαν τότε κάτι μοναδικό και απλά αποσύρθηκαν και δεν εμφανίστηκαν ποτέ ξανά… Πηγή:  gazzetta.gr