Τα εξήντα ταξίδια που όπως ισχυρίζεται πραγματοποίησε στο εξωτερικό ενώ είχε την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα επικαλέστηκε ενώπιον του δικαστικού Συμβουλίου ο κατηγορούμενος στην υπόθεση Novartis, Νίκος Μανιαδάκης στην προσπάθεια του να πείσει του δικαστές ότι δεν είναι ύποπτος φυγής.
Ο καθηγητής στο υπόμνημα που κατέθεσε στο αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο, το οποίο τελικά επικύρωσε την εισαγγελική διάταξη με την οποία του απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα καθώς κρίθηκε ύποπτος φυγής, επιμένει πως είχε ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές για το ταξίδι του στο εξωτερικό την παραμονή της Πρωτοχρονιάς το οποίο φέρεται να επίσπευσε τις διαδικασίες για να μετατραπεί από προστατευόμενος μάρτυρας, κατηγορούμενος.
Όπως ανέφερε ο κατηγορούμενος για την πρόθεση του να ταξιδέψει είχε ενημερώσει «προφορικά το Τμήμα Προστασίας Μαρτύρων, όπως άλλωστε συνήθιζα να πράττω και στο παρελθόν σε αντίστοιχα ταξίδια μου». Μάλιστα, ο κ. Μανιαδάκης υποστηρίζει στο υπόμνημα του πως «η ενημέρωση για τα επικείμενα ταξίδια μου στο εξωτερικό γινόταν πάντα προφορικά, χωρίς να έχω προβεί ποτέ σε έγγραφη ενημέρωση της υπηρεσίας. Αξίζει να αναφερθεί δε ότι από τότε που έλαβα την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα αλλά και του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος έχω πραγματοποιήσει πάνω από 60 ταξίδια στο εξωτερικό για επαγγελματικούς και προσωπικούς λόγους, για τα οποία ουδέποτε δημιουργήθηκε πρόβλημα από την Αρχή Προστασίας Μαρτύρων ή την Εισαγγελία Εγκλημάτων Διαφθοράς Αθηνών».
Ο Νίκος Μανιαδάκης έστρεψε τα βέλη του στην εισαγγελική διάταξη για απαγόρευση εξόδου από τη χώρα η οποία, όπως λέει, αναφέρει ως ένδειξη κινδύνου φυγής του «το γεγονός ότι την 27-12-2018 εμφανίστηκα ενώπιον του Τμήματος Προστασίας Μαρτύρων της Δ/νσης Ασφαλείας Αττικής προκειμένου να υποβάλω αίτηση με την οποία δήλωνα ότι δεν επιθυμώ τη φύλαξη – επιτήρησή μου από Αστυνομικούς της Υπηρεσίας, ούτε οποιοδήποτε άλλο μέτρο προστασίας πέραν των όσων είχαν ήδη διαταχθεί με την υπ’αριθμ 13/2017 διάταξη, με την οποία μου είχε αποδοθεί η ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα». Όπως υποστηρίζει προχώρησε στην συγκεκριμένη ενέργεια «καθότι θεωρούσα υπερβολικό το ως άνω μέτρο προστασίας, εφόσον δεν υπήρχε κίνδυνος για την ασφάλεια της ζωής ή της σωματικής μου ακεραιότητας».
Ο Νίκος Μανιαδάκης καταγράφει τις κινήσεις της Εισαγγελίας Διαφθοράς η οποία αρχικά τον έχρησε προστατευόμενο μάρτυρα και στη συνέχεια μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος επισημαίνοντας πως ήταν ήδη γνωστή η κατάθεση του δεύτερου προστατευόμενου μάρτυρα όταν επικυρώθηκε η ιδιότητα του από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου. «Τα εν λόγω στοιχεία όμως, τα οποία ευρίσκοντο εξ’ αρχής στη διάθεση της Εισαγγελίας Διαφθοράς όχι μόνο δεν κρίθηκαν ικανά να με καταστήσουν κατηγορούμενο, αλλά μου αποδόθηκε μεταγενέστερα η ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, η οποία, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω είναι ασυμβίβαστη με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο εμπλοκή μου στη συγκεκριμένη υπόθεση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μανιαδάκης υπογραμμίζοντας παράλληλα πως «η μοναδική εισαγγελική διάταξη που ανακλήθηκε ήταν αυτή η οποία με καθιστούσε «προστατευόμενο μάρτυρα» ( υπ’ αριθμ. 13/2017), όπως αναφέρεται στην προσβαλλόμενη διάταξη, ενώ ουδέποτε ανακλήθηκε η υπ’ αριθμ. 3/2018 διάταξη, η οποία με καθιστούσε « μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος» για την οποία μάλιστα απαιτείται απαραίτητα η προηγούμενη έγκριση του Αντεισαγγελέα του Α.Π που εποπτεύει και συντονίζει το έργο των Εισαγγελέων Εγκλημάτων Διαφθοράς».
Ο κ. Μανιαδάκης αναφέρει πως ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος ενώ ήδη ήταν κρατούμενος για αρκετές ώρες στο αεροδρόμιο. «Κατά το χρόνο λοιπόν όπου εμποδίστηκε η είσοδός μου στο αεροπλάνο αναχώρησης αλλά και στον προγενέστερο αυτής χρόνο όπου έπραξα τις δήθεν προπαρασκευαστικές για την φυγή μου ενέργειες όπως αναφέρεται στην προσβαλλομένη διάταξη, διατηρούσα την ιδιότητα τόσο του προστατευόμενου μάρτυρα όσο και του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος.
Η διττή αυτή ιδιότητα όμως δεν αποκλείει σε καμία περίπτωση την ελεύθερη μετάβασή μου στο εξωτερικό» υποστηρίζει τονίζοντας πως «οιεσδήποτε ενέργειές μου πριν την άσκηση της ποινικής δίωξης σε βάρος μου δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως προπαρασκευαστικές ενέργειες φυγής μου καθότι δεν είχα λάβει την ιδιότητα του κατηγορουμένου κατά το επίδικο χρονικό διάστημα αλλά ούτε καν αυτό του υπόπτου».
Ο κατηγορούμενος εκφράζει τη θέση πως μόνο η άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του «ώστε να δικαιολογηθεί η δυνατότητα από τον αρμόδιο Εισαγγελέα επιβολής του περιοριστικού όρου της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα δεν αρκεί, καθότι δεν παρατίθενται στοιχεία ικανά να στηρίξουν τις προϋποθέσεις επιβολής του ως άνω όρου όπως αόριστα επικαλείται ο Εισαγγελέας στην προσβαλλόμενη διάταξη, όταν αναφέρει: «Εξάλλου προκύπτουν ενδείξεις περί αναχώρησής του στο εξωτερικό ενόψει και του γεγονότος ότι είχε πληροφορηθεί από δημοσιεύματα του τύπου ότι ενδεχομένως θα ανακληθεί το καθεστώς του ως προστατευόμενου μάρτυρα και ότι πρόκειται να καταστεί κατηγορούμενος.».
«Η ως άνω αιτιολόγηση επιβολής του περιοριστικού όρου σε βάρος μου πέραν της προφανούς αοριστίας που διέπει το σύνολό της, δημιουργεί και την προδήλως εσφαλμένη εντύπωση ότι υπήρχε προηγούμενη ενημέρωση ή διαρροή στον Τύπο για την επικείμενη ανάκληση του καθεστώτος μου ως προστατευόμενου μάρτυρα και την άσκηση ποινικής διώξεως σε βάρος μου, κάτι το οποίο είναι αναφανδόν αναληθές καθότι μοναδική πηγή τέτοιας γνώσης θα αποτελούσε μόνον η ίδια η υπηρεσία της Εισαγγελίας Εγκλημάτων Διαφθοράς Αθηνών» καταλήγει στο υπόμνημα του ο κ. Μανιαδάκης.
