Το θέμα της μετανάστευσης πρέπει να αντιμετωπιστεί με αλληλεγγύη, ανθρωπισμό και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόνισε στη συνεδρίαση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) του Ευρωκοινοβουλίου, η πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία είχε προσκληθεί ως κεντρική ομιλήτρια σε συζήτηση με θέμα «Η κατάσταση στη Μεσόγειο και η ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση της ΕΕ στο ζήτημα της μετανάστευσης».
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη διακήρυξη που υιοθετήθηκε στην πρόσφατη σύνοδο των Προέδρων των Ευρωπαϊκών Κοινοβουλίων στη Ρώμη, με πρωτοβουλία της Προέδρου της ιταλικής βουλής των αντιπροσώπων Λάουρα Μπολντρίνι, σχετικά με την κατάσταση στη Μεσόγειο και τις επιχειρήσεις διάσωσης μεταναστών. Τόνισε ότι η αναφορά στη διακήρυξη για την ενίσχυση της δυνατότητας διάσωσης ανθρώπινων ζωών είναι ύψιστης σημασίας.
«Μια ολοκληρωμένη άποψη για τη μετανάστευση δεν μπορεί να είναι αποκομμένη από τις αιτίες της μετανάστευσης και των προσφυγικών ρευμάτων. Οι άνθρωποι γίνονται πρόσφυγες ή μετανάστες λόγω του πολέμου, λόγω απολυταρχικών και αντιδημοκρατικών καθεστώτων που απειλούν τα δικαιώματα και την ελευθερία τους, αλλά και λόγω αβίωτων συνθηκών που πλήττουν στον πυρήνα τους την ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», ανέφερε η κ. Κωνσταντοπούλου
Η πρόεδρος της Βουλής υπογράμμισε ότι «η Μεσόγειος κατά τα τελευταία έτη έχει μετατραπεί σ’ έναν υγρό τάφο και δεν χρησιμεύει σε τίποτε να μιλούμε μόνο με αριθμούς. Πρέπει κατανοήσουμε τι σημαίνει να είσαι διατεθειμένος να διακινδυνεύσεις τη ζωή σου επιβαίνοντας σ’ ένα καρουδότσουφλο με πολύ αυξημένο τον κίνδυνο θανάτου για να ξεφύγεις από συνθήκες οι οποίες είναι καθαυτές απειλητικές για τη ζωή και την ελευθερία»
Η κ. Κωνσταντοπούλου πρόσθεσε ότι «ως Κοινοβούλια οφείλουμε να μιλούμε με ανθρωπιστικούς, κοινωνικούς και δικαιοκρατικούς όρους. Οι λογικές της μηδενικής ανοχής και της “Ευρώπης φρούριο”, όχι απλά απέτυχαν παταγωδώς – διότι είναι εντελώς παράλογο να θεωρεί κανείς ότι θα περιφράξει συνολικά τα σύνορα και μάλιστα τη Μεσόγειο- αλλά κυρίως έδωσαν τροφή και άλλοθι στο φάντασμα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας».
«Ως Κοινοβούλια», υπογράμμισε η κ. Κωνσταντοπούλου, «οφείλουμε να αναδείξουμε και να επιδείξουμε έργο που θα συμβάλει στην άρση των παραβιάσεων του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έργο που θα συμβάλει καθοριστικά στην αποκατάσταση των ακραίων αδικιών που συμβαίνουν όταν η Ευρώπη μετατρέπεται από φιλόξενο σπίτι για την ανθρωπότητα, σε αφιλόξενο και εχθρικό τόπο μαρτυρίου και θανάτου», επισημαίνοντας ότι τα Κοινοβούλια οφείλουν να αναλάβουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες αναπλήρωσης των κενών προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εφαρμογής του διεθνούς δικαίου.
«Τα Κοινοβούλια οφείλουν να δώσουν βήμα και φωνή στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Στις 21 Μαρτίου 2015, η Βουλή των Ελλήνων άνοιξε τις πόρτες της στις μεταναστευτικές κοινότητες, στα αντιρατσιστικά σωματεία και στις αντιρατσιστικές ενώσεις και έκανε μία ανοιχτή συζήτηση που μεταδόθηκε ζωντανά στην τηλεόραση της Βουλής. Ήταν ένα χρήσιμο -θεωρώ- εργαλείο, για την αποκωδικοποίηση και την αποδαιμονοποίηση των μεταναστών και των προσφύγων. Στις 8 Μαρτίου 2015, στην ημέρα της γυναίκας, τιμήσαμε μία δεκαεννιάχρονη Σύρια κοπέλα, η οποία επί τρεις ολόκληρες ημέρες το Σεπτέμβρη του 2014, πάλευε με τα κύματα, μετά από ναυάγιο της βάρκας στην οποία επέβαινε ανοιχτά της Κρήτης, κρατώντας στην αγκαλιά της δύο νεογνά, δύο μωρά, που δεν ήταν δικά της. Το ένα σώθηκε το άλλο κατάληξε να χάνει τη ζωή του. Όμως η κοπέλα αυτή είναι μια ζωντανή, σύγχρονη ηρωίδα και ταυτόχρονα μία μαρτυρία ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο πυρήνας του ανθρωπισμού και του ανθρωπιστικού δικαίου δοκιμάζονται σοβαρά», κατέληξε η πρόεδρος της Βουλής.
