«Οι αναφορές του αναπληρωτή υπουργού Γ. Πανούση στο άρθρο του προφανώς και δεν αφορούν ούτε την πολιτική της Κυβέρνησης, ούτε κυβερνητικά στελέχη, ούτε τις πολιτικές δυνάμεις που τη στηρίζουν», σημειώνουν κυβερνητικές πηγές αναφορικά με το πρωτοσέλιδο άρθρο του Γ. Πανούση στα «Νέα».
Όπως τονίζουν, η κυβέρνηση παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην προάσπιση του κράτους δικαίου, των δικαιωμάτων και της έννομης τάξης.
Σημειώνεται ότι το άρθρο έχει προκαλέσει αντιδράσεις.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης χαρακτήρισε ατόπημα το άρθρο, σημειώνοντας ότι ο κ. Πανούσης είναι υπουργός κι όχι σχολιαστής.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλης Διαμαντόπουλος έγραψε στο twitter ότι: «Αν κάποιος υπουργός δεν ανήκει σε καμία από τις δύο Κ.Ο που στηρίζουν την Κυβέρνηση δεν σημαίνει πως μπορεί να εφαρμόζει προσωπική πολιτική».
Σε ανάλογο ύφος και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ , Ραχήλ Μακρή, επεσήμανε ότι: «Η άποψη μου είναι ότι ο κ. Πανούσης είναι υπουργός κατ΄αρχήν και δεν είναι σχολιαστής».
Μιλώντας στον ΑΝΤ1 η κ. Μακρή είπε: «Θεωρώ, λοιπόν ότι θα πρέπει να ζητήσει από κάποιους συγγνώμη και είναι, βέβαια, προσωπική μου άποψη αυτή, πολιτική» σημείωσε.
Το άρθρο του κ. Πανούση:
Πρέπει να συννενοηθούμε και να αφήσουμε στην μπάντα τα πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης, τα οποία συνήθως εκδίδουν άνθρωποι «χωρίς πρόσωπο».
Αριστερά και μάλιστα Κυβερνώσα Αριστερά, σημαίνει ισοελευθερία, δικαίωματα, κοινωνική πολιτική, δημόσιο έλεγχο, δικαιοσύνη. Όποιος θεωρεί ότι στο σύγχρονο διεθνές και ευρωπαϊκό πεδίο Αριστερή Διακυβέρνηση σημαίνει ανοχύρωτη χώρα και πόλη (δίχως προσωπική, κοινωνική, εθνική ασφάλεια, δίχως στρατό και δίχως αστυνόμευση, ίσως και χωρίς δικαστές ή φυλακές) όποιος πιστεύει ότι τα διδάγματα της Ιστορίας μας είναι περιττά (αφού όλοι οι λαοί είναι «αδελφωμένοι» – sic) και ότι η Παιδεία μας επιτρέπει κάθε ανομική δράση (sic) τότε όχι μόνο δεν έχει σχέση με την Αριστερά αλλά ούτε και με τη Δημοκρατία.
Αυτήν την Αριστερά του Τίποτα δεν τη χρειάζονται ο τόπος και ο λαός. Η ώρα της Αριστεράς στην Ελλάδα δεν είναι η ώρα των ανέξοδων ιδεολογημάτων και των ανούσιων τσιτάτων αλλά η ώρα της εμπέδωσης θεσμών πολιτικής νομιμοποιίησης και κοινωνικής συναίνεσης.
ΥΓ1: Έχει επιστημονικό ενδιαφέρον το ότι μερικοί «καθαρόαιμοι αριστεροί» (ποιος τους έχρισε άραγε;) θεωρούν «φασιστικό» ό,τι δεν τους αρέσει και το υβρίζουν ως χυδαίο. Ιδού το ήθος των «γνησίων»…
ΥΓ2: Θα ήθελα να μάθω πώς νοούν οι «καθαρόαιμοι» την «αριστερή Αστυνομία». Να καίγονται οι αστυνομικοί από τους κουκουλοφόρους; Κι αν ναι, ποιοι εκπροσωπούν τη Δημοκρατία και την Κοινωνία και από ποιους ελέγχονται;
