Ο ένας μετά τον άλλον οι υποψήφιοι για την προεδρία του Κινήματος Αλλαγής φαίνεται πως υιοθετούν στις δημόσιες τοποθετήσεις τους ως μέρος της στρατηγικής τους, την πολιτική ατζέντα που είχε η κ. Φώφη Γεννηματά, κάνοντας λόγο για την αναγέννηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης που θα πρέπει να ανανεωθεί και να επανασυσπειρωθεί διαδραματίζοντας καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις των επόμενων χρόνων.
Όσο θα πλησιάζουμε προς την καταληκτική ημερομηνία της 5ης Δεκεμβρίου που θα διεξαχθεί ο πρώτος γύρος των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας το κόμματος της ελάσσονος αντιπολίτευσης, οι υποψήφιοι που θα συνεχίσουν στην κούρσα διαδοχής μέχρι τέλους (καθώς είναι ανοικτό το ενδεχόμενο να μην είτε τελικά επτά οι μνηστήρες αλλά κάποιοι να αποσυρθούν) αναμένεται να συνωστίζονται όλο και περισσότερο γύρω από τις πολιτικές θέσεις και την ατζέντα της νυν προέδρου του κινήματος που εάν δεν αποχωρούσε λόγω του θέματος υγείας της, φάνταζε ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί.
Θα ακούμε την περίληψη όσων υποστήριζε η κ. Γεννηματά
Επί της ουσίας δηλαδή, θα ακούμε όλο και περισσότερο μια περίληψη των όσων υποστήριξε το τελευταίο χρονικό διάστημα η κ. Γεννηματά, την περίοδο που ήταν ακόμη υποψήφια για την ανανέωση της θητείας της στον προεδρικό θώκο.
Το είδαμε εν μέρει να συμβαίνει όταν ήταν μόλις τρεις οι υποψήφιοι (η ίδια με τους Ανδρέα Λοβέρδο και Νίκο Ανδρουλάκη), το βλέπουμε και θα το βλέπουμε όλο και εντονότερα και από τους υπόλοιπους μνηστήρες.
Θυμίζουμε ότι μεταξύ άλλων η κ. Γεννηματά είχε δηλώσει πως «οποιαδήποτε αλλαγή στην ταυτότητά μας, στην κατεύθυνσή μας, μπορεί να μας στοιχίσει πάρα πολύ ακριβά και αυτή τη φορά θα είναι η βλάβη ανεπανόρθωτη», εγγυώμενη την «αυτόνομη πορεία μας και αυτό είχε γίνει πράξη, αλλά έχουμε ξεκαθαρίσει και την προοδευτική μας ταυτότητα, ιδιαίτερα τώρα που η σοσιαλδημοκρατία ανακάμπτει στην Ευρώπη και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό», ενώ στο θέμα της πολιτικής κυβερνητικής συνεργασίας τόνιζε ότι το θέμα αυτό θα αντιμετωπιστεί «στη διαχείριση της δικής μας εντολής -όποια εντολή και αν λάβουμε τη δεύτερη ή την τρίτη- σε περίπτωση που καταφέρουμε να αλλάξουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς, έτσι ώστε να μπορέσουμε να επιβάλλουμε τις προοδευτικές πολιτικές, διότι διαφορετικά δεν έχει νόημα να συμμετέχουμε σε μία κυβέρνηση για να καθίσουμε σε μία καρέκλα και να βάλουμε το κοστούμι του υπουργού».
