Η κυβέρνηση της ΝΔ αμέσως μετά τις εκλογές εξαπέλυσε επίθεση στον κόσμο της εργασίας. Απελευθέρωσε τις απολύσεις, κατήργησε τα μέτρα προστασίας των εργολαβικών εργαζομένων, απαξίωσε το ΣΕΠΕ και νομοθέτησε τη διάλυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Γράφει η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου*
Όταν εκδηλώθηκε η πανδημία την αντιμετώπισε ως ευκαιρία αναδιάρθρωσης της οικονομίας και απορρύθμισης της αγοράς εργασίας. Δεν στήριξε την πραγματική οικονομία και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, επέλεξε την επιδότηση της ανεργίας αντί της στήριξης της εργασίας, και με τις πολιτικές της τροφοδότησε τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, της μείωσης της ζήτησης, της ανεργίας, της φτώχειας και της ανασφάλειας. Έλαβε μια σειρά από «έκτακτα μέτρα» που παραβιάζουν τα εργασιακά δικαιώματα, θεσπισε τις απλήρωτες υπερωρίες για τους εργαζόμενους που τέθηκαν σε καραντίνα, μείωσε το Δώρο των Χριστουγέννων και του Πάσχα για τους εργαζόμενους σε αναστολή και άφησε χωρίς ρύθμιση την τηλεργασία, ενώ λόγω πανδημίας κατέστη υποχρεωτική για το 50% των εργαζομένων, με συνέπεια εδώ και ένα χρόνο να εφαρμόζεται χωρίς καθορισμένους κανόνες και ωράρια.
Το «εργασιακό νομοσχέδιο» αποτελεί το τελειωτικό χτύπημα στον κόσμο της εργασίας, σε μια περίοδο βαθειάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, μείωσης εισοδημάτων, επισφάλειας και ανεργίας. Πλήττει όλους τους εργαζόμενους, του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Πλήττει όμως και τους ανέργους, καθώς ενθαρρύνει την υπερεκμετάλλευση με μείωση αποδοχών των ήδη εργαζομένων, και κατ’αυτόν τον τρόπο αποτρέπει τις νέες προσλήψεις. Πλήττει κατεξοχήν τη νέα γενιά, που την καταδικάζει σε ένα μέλλον φθηνής, ελαστικής εργασίας, εργασιακής επισφάλειας και χαμηλών προσδοκιών χωρίς δικαιώματα. Στοχεύει στην πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, στη γενίκευση της ελαστικής και φθηνής εργασίας, στην κατάργηση του οκτάωρου με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με ατομικές συμβάσεις και την επιβολή της δεκάωρης εργασίας χωρίς πρόσθετη αμοιβή, καθώς και στον διπλασιασμό της φθηνής υπερωριακής εργασίας. Στη νεοφιλεύθερη αντίληψη ο εργοδότης και ο εργαζόμενος είναι ισότιμοι, κάθε έννοια ρύθμισης και συλλογικής σύμβασης είναι περιττή. Επιπλέον, με την ανατροπή του συνδικαλιστικού νόμου 1264/82, επιδιώκεται η υπονόμευση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, του δικαιώματος στην απεργία και ο εκφοβισμός των εργαζομένων ακόμη και με απόλυση για τη συλλογική τους διεκδίκηση.
Η κυβερνητική επίθεση στους εργαζομένους είναι συνδυασμένη και πολυμέτωπη, στο ωράριο, στις αμοιβές, στα δικαιώματα, στη συλλογική διαπραγμάτευση και στη συνδικαλιστική τους έκφραση και δράση. Προφανώς, η εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου «δόγματος του σοκ», η εσωτερική υποτίμηση με τη μείωση των μισθών και η επιβολή της εργασιακής ζούγκλας, χωρίς κανόνες, δικαιώματα και συνδικαλιστικές ελευθερίες, είναι το σχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ για την κοινωνία του 21ου αιώνα. Θλιβερή παραφωνία στην επικρατούσα σήμερα πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση που, λογω της κρίσης της πανδημιας, έχει πλέον στραφεί σε μία επεκτατική πολιτική στήριξης της πραγματικής οικονομίας, της εργασίας, των μισθών και της ζήτησης.
Το εργασιακό νομοσχέδιο θα αποτελέσει θρυαλλίδα πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών. Διαμορφώνεται σήμερα το υπόβαθρο μιας πλατειάς κοινωνικής συμμαχίας των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, των αγροτών, των νέων ανθρώπων και των κοινωνικά αδύναμων, που επιζητά ριζική αλλαγή πολιτικής και επιδιώκει μια βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη αναπτυξιακή προοπτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία με τις προγραμματικές του θέσεις και δράσεις αναδεικνύει και δεσμεύεται για έναν διαφορετικό, εφικτό και αναγκαίο σήμερα δρόμο, που θα εκφράζει και θα δώσει δυναμική σε μια πλατειά προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής.
- Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου είναι Τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτής Β1’ Βόρειας Αθήνας
