Αίτημα για την διεξαγωγή «συνεδρίου ΠΑΣΟΚ, πρώτα και κύρια από οτιδήποτε άλλο», απευθύνουν 4.000 στελέχη του κόμματος, με κείμενο που δημοσιοποίησε η «Κίνηση 75» του ΠΑΣΟΚ.
Στο κείμενο υπό τον τίτλο «4000 στελέχη ΠΑΣΟΚ – της Κίνησης 75 – ζητούν συνέδριο ΠΑΣΟΚ, αλλαγή πολιτικής τώρα, όλα από την αρχή», αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «το εξαγγελθέν συνέδριο της «Δημοκρατικής Παράταξης» θα πρέπει να συζητηθεί και αποφασιστεί μετά την διεξαγωγή του εκτάκτου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ».
Υπογραμμίζουν ακόμα ότι το συνέδριο ΠΑΣΟΚ «πρέπει να αποτελέσει, όπως και καταστατικά περιγράφεται από το κίνημα μας, το κυρίαρχο όργανο, που θα αποφασίσει τα πάντα».
Επιπλέον, ζητούν «αλλαγή πολιτικής» μέσα από το συνέδριο, «για να μπορέσουμε να απευθυνθούμε ξανά στην κοινωνία».
Μεταξύ των 4000 στελεχών (τα ονόματα των οποίων έδωσαν στη δημοσιότητα επιτελικά στελέχη της πρωτοβουλίας) συμμετέχουν, όπως αναφέρεται στο κείμενο, τα μέλη της ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ και Κίνησης 75: Καρχιμάκης Μιχάλης, Νιώτης Γρηγόρης, Πεταλωτής Γιώργος, Στρατάκης Μανώλης, Γιουματζίδης Βασίλης, Παπαηλιού ‘Ασπα, Νούσιος Βασίλης, Σενετάκη Ειρήνη, Κορακίδης Οδυσσέας κλπ, γραμματείς και μέλη Νομαρχιακών και τοπικών οργανώσεων, στελέχη τοπικής αυτοδιοίκησης, συνδικαλιστικά και κοινωνικά στελέχη.
Ουσιαστικά, η πρωτοβουλία της «Κίνησης των 75», φέρνει στην επιφάνεια τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν στο ΠΑΣΟΚ και τις διαφωνίες, οι οποίες, εκ πρώτης όψεως, δεν φαίνεται ότι είναι εύκολο να γεφυρωθούν. Όπως προκύπτει από το κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα, μαζί με τα ονόματα των 4.000 στελεχών, οι διαφωνίες με τις επιλογές της ηγεσίας του Κινήματος είναι μεγάλες.
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ «χρεώνεται» με την «ιστορική αποτυχία» των ευρωεκλογών του 2014 και της καταλογίζεται «επιχείρηση απαξίωσης και εγκατάλειψης του ΠΑΣΟΚ», μέσω του εγχειρήματος της «Ελιάς», η οποία αποκαλείται «κατασκεύασμα» και μια προσπάθεια «συγκόλλησης κορυφής προσώπων χωρίς πολιτικό στίγμα, διακινητές μόνο των προσωπικών τους πολιτικών υποστάσεων».
Όπως αναφέρεται στο κείμενο της «Κίνησης των 75» «το κατασκεύασμα της «Ελιάς» κατάφερε να χάσει σχεδόν τους μισούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ του 2012, ενώ η συσπείρωση των άλλων μισών επήλθε μέσα από τη συναισθηματική και πολιτική σχέση τους με το ΠΑΣΟΚ, ως μια ακόμα ευκαιρία διάσωσης του Κινήματος».
Η «Κίνηση των 75» θέτει τρία» βασικά», όπως το χαρακτηρίζει, ζητήματα:
-συνέδριο ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρώτα και κύρια από οτιδήποτε άλλο. Ένα πραγματικό συνέδριο, αξιόπιστο, με χρόνο για προσυνεδριακό διάλογο, με απόλυτο σεβασμό στις διαδικασίες και τους συμμετέχοντες, ένα συνέδριο που θα αποφασίσει τα πάντα.
-αλλαγή πολιτικής. Το συνέδριο δεν πρέπει να είναι ξανά μια προεκλογική φιέστα ή μια στείρα αντιπαράθεση προσωπικών στρατηγικών, αλλά ένα συνέδριο που θα αποφασίσει αλλαγή πολιτικής για να μπορέσουμε να απευθυνθούμε ξανά στην κοινωνία.
Σε αυτό το συνέδριο θα καταθέσουμε το δικό μας εθνικό προοδευτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, απέναντι στην στείρα, συντηρητική και αντιλαϊκή πολιτική, που προωθεί και επιβάλλει η Νέα Δημοκρατία , αλλά και στον ανεύθυνο λαϊκισμό από οπουδήποτε κι αν προέρχεται .
-όλα από την αρχή. Σήμερα έχει εκ των πραγμάτων τεθεί και δεν μπορούμε να κάνουμε τους μη γνωρίζοντες και θέμα ακολουθούμενων πολιτικών και θέμα προσώπων και θέμα συμμαχιών.
Η «Κίνηση των 75» εκτιμά ότι το ΠΑΣΟΚ ζημιώθηκε από τη «διμερή σύμπραξη» με τη ΝΔ, η οποία, όπως αναφέρει, «εξαπάτησε τον ελληνικό λαό το 2012» και τάσσεται κατά της προθυμίας του ΠΑΣΟΚ να αναλαμβάνει την ευθύνη για όλα, την ώρα που οι άλλες δυνάμεις του συνταγματικού τόξου, δεν εμφανίζονται το ίδιο πρόθυμες να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Ουσιαστικά απορρίπτει την εκδοχή του κόμματος-συμπληρώματος της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας και διεκδικεί την επαναφορά του ΠΑΣΟΚ σε ρόλο πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα.
Σε περίπτωση, λόγω συνθηκών, που το ΠΑΣΟΚ πρέπει να συνεργαστεί στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης, υποστηρίζει, αυτό πρέπει να γίνει κατά το πρότυπο του γερμανικού SPD, και της διαπραγμάτευσης για την εφαρμογή ενός φιλολαϊκού και προοδευτικού προγράμματος, το οποίος θα έχει εγκριθεί, προηγουμένως, από κομματικό δημοψήφισμα.
Δίνοντας ακριβέστερα το στίγμα της, σχετικά με τις επικείμενες εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο, επισημαίνει:
-Αρνούμαστε την στρατηγική μας ταύτιση με τον ιστορικό μας πολιτικό αντίπαλο, που είναι η δεξιά.
Δεν μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. , σεβόμενο την ιστορία και την προσφορά του , να έχει μοναδικό σύμμαχο την δεξιά και αντίπαλο όλη την Αριστερά.
-Πιστεύουμε ότι το συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να καθορίσει την ευθύνη μας για την ανασύνταξη και αναγέννηση του Κινήματος.
-Δεν συμβιβαζόμαστε με ένα μικρό και φοβικό ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θέλουμε να αγωνιστούμε για ένα μεγάλο ΠΑ.ΣΟ.Κ. κορμό της Δημοκρατικής Παράταξης.
Θέλουμε να κατοχυρώσουμε μέσα από το συνέδριο την επανακατοχύρωση της Σοσιαλιστικής πολιτικής φυσιογνωμίας του Κινήματος, των αρχών και ενός προοδευτικού προγράμματος που θα εκφράζει και θα δίνει ελπίδα στον Ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στις μη προνομιούχες τάξεις. Αρνούμαστε την στρατηγική μας ταύτιση με τον ιστορικό μας πολιτικό αντίπαλο, που είναι η δεξιά.
Δεν μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. , σεβόμενο την ιστορία και την προσφορά του , να έχει μοναδικό σύμμαχο την δεξιά και αντίπαλο όλη την Αριστερά.
Πιστεύουμε ότι το συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να καθορίσει την ευθύνη μας για την ανασύνταξη και αναγέννηση του Κινήματος.
Δεν συμβιβαζόμαστε με ένα μικρό και φοβικό ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θέλουμε να αγωνιστούμε για ένα μεγάλο ΠΑ.ΣΟ.Κ. κορμό της Δημοκρατικής Παράταξης.
Θέλουμε να κατοχυρώσουμε μέσα από το συνέδριο την επανένωση μας με τις εκατοντάδες χιλιάδες των στελεχών , μελών , φίλων και ψηφοφόρων του Κινήματος, μέσα από την επανακατοχύρωση της Σοσιαλιστικής πολιτικής φυσιογνωμίας του Κινήματος, των αρχών και ενός προοδευτικού προγράμματος που θα εκφράζει και θα δίνει ελπίδα στον Ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στις μη προνομιούχες τάξεις.
Να διατηρήσουμε την αυτοτέλεια και την πολιτική αυτονομία ενός ΠΑ.ΣΟ.Κ. που διαρκώς θα διευρύνει την επιρροή του στην κοινωνία και θα συνδέει το σήμερα και το αύριο με τις παρακαταθήκες του ιστορικού του παρελθόντος.
Να αρνηθούμε ένα μικρό και εξαρτημένο ΠΑ.ΣΟ.Κ., ουρά είτε της ΝΔ είτε του ΣΥΡΙΖΑ.
-Να διατηρήσουμε την αυτοτέλεια και την πολιτική αυτονομία ενός ΠΑ.ΣΟ.Κ. που διαρκώς θα διευρύνει την επιρροή του στην κοινωνία και θα συνδέει το σήμερα και το αύριο με τις παρακαταθήκες του ιστορικού του παρελθόντος.
-Να αρνηθούμε ένα μικρό και εξαρτημένο ΠΑ.ΣΟ.Κ., ουρά είτε της ΝΔ είτε του ΣΥΡΙΖΑ.