Πολιτικές ευθύνες στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, κυρίως για την οικοδόμηση μιας οικονομίας ανίκανης να αντέξει στην οικονομική κρίση του 2009, αλλά και ανεπαρκή διαχείριση της ίδιας της κρίσης, καταλογίζει ο ΛΑΟΣ στις πορισματικές του θέσεις με την ολοκλήρωση της θητείας της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής.

Παράλληλα, επισημαίνει την ανάγκη συγκρότησης μιας νέας Εξεταστικής, που θα διερευνήσει την υπόθεση σε ακόμα μεγαλύτερο βάθος.

Χωρίς να αποκλείει έναν ενδεχόμενο δόλο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να ανεβάσει το έλλειμμα του 2009 με πολιτικές επιλογές- κάτι που θα ενείχε και ποινικές ευθύνες- ο συντάκτης των πορισματικών θέσεων του ΛΑΟΣ, Θανάσης Πλεύρης διαπιστώνει πως κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό να διαπιστωθεί στο πλαίσιο της Εξεταστικής και «θα πρέπει να τύχει επισταμένης μελέτης σε μία επόμενη Επιτροπή».

Πιο αναλυτικά, ο κ. Πλεύρης επισημαίνει πως «ο δικομματισμός κυβέρνησε, για περίπου τριάντα χρόνια, με πανίσχυρες πλειοψηφίες, την πατρίδα μας.

Στη δεκαετία του ’80, ξεκίνησε η γιγάντωση του δημοσίου και επεβλήθη η διαφθορά ως τρόπος λειτουργίας του κράτους. Στην επόμενη δεκαετία, καλλιεργήθηκε η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα και ευνοήθηκε ένας στρεβλός ιδιωτικός τομέας που δεν στηριζόταν στα πόδια του, αλλά στον εναγκαλισμό του με το δημόσιο.

Στη δεκαετία του 2000, καλλιεργήθηκε ο φθηνός δανεισμός, λόγω του ισχυρού νομίσματος και η επιλογή των κυβερνήσεων ήταν η απουσία διαρθρωτικών αλλαγών, το χάιδεμα των συνδικάτων και οι κοινωνικές παροχές με φθηνό δανειζόμενο χρήμα. Αποτέλεσμα: Η χώρα έφθασε στην οικονομική κρίση ευάλωτη, με διαλυμένη την ανταγωνιστικότητά της, με διαλυμένους όλους τους τομείς παραγωγής της».

Σε ό,τι αφορά ακριβώς το έτος 2009, ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ χρεώνει στη Νέα Δημοκρατία ότι «ενώ έβλεπε τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, επέλεγε με μη αξιόπιστες υπεραισιόδοξες προβλέψεις να αναφέρεται σε χαμηλό έλλειμμα και να κωλυσιεργεί.

Επέλεγε, λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων στις ευρωεκλογές, αλλά και μετά, στις εθνικές εκλογές, να αναβάλει τη λήψη μέτρων ή να λαμβάνει επιδερμικά μέτρα, που δεν μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα ή να βελτίωναν την κατάσταση. Μόλις λίγο πριν απ’ τις εκλογές, άρχισε να αναφέρεται σε μη δημοφιλή μέτρα, ωστόσο παραμένει ακέραια η ευθύνη της για το γεγονός ότι υπήρξε διστακτική και αναποτελεσματική, όλο το πρώτο εννεάμηνο».

Απέναντι στη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, «παρόλο που γνώριζε απόλυτα την κατάσταση, επέλεξε την πολιτική του λαϊκισμού και του “λεφτά υπάρχουν”, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει φρούδες ελπίδες σε έναν δοκιμαζόμενο λαό και να αποφεύγει να αντιληφθεί την κατάσταση».

Αλλά και μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έλαβε μέτρα διαρθρωτικά και άμεσης δημοσιονομικής προσαρμογής, τα οποία «θα μπορούσαν να ανακόψουν την δυναμική του ελλείμματος και ενδεχομένως να το κρατούσαν σε ένα πλαίσιο ανεκτό απ΄ τις αγορές».

Ελέγχεται επίσης, «για την μη προσπάθεια επαρκούς δανειοδότησης της χώρας, το πρώτο τετράμηνο του 2010, όσο παρέμεναν τα spreads χαμηλά, γεγονός που μπορεί να μην απέτρεπε την είσοδο της χώρας στον μηχανισμό στήριξης, αλλά θα έδινε επαρκές χρονικό διάστημα, προκειμένου η διαπραγμάτευση να μην γίνει με την αίσθηση ότι είμαστε μερικές μέρες πριν απ΄ τη χρεωκοπία».

Σε ό,τι αφορά την τυχόν αλλοίωση των στατιστικών δεδομένων, προκειμένου να διογκωθεί τεχνητά το έλλειμμα στην καταγραφή του, με την υπαγωγή και 17 ΔΕΚΟ στη γενική κυβέρνηση, ο ΛΑΟΣ εκτιμά πως «πρόκειται για ένα δύσκολο θέμα», για το οποίο σαφή απάντηση μπορεί να δοθεί, μονάχα εάν γίνει έλεγχος των φακέλων των υπαχθέντων ΔΕΚΟ, καθώς επίσης και του swap που λάβαμε στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

«Από τα μέχρι στιγμής στοιχεία, δεν φαίνεται να προκύπτει για αυτό το σκέλος κάποια ευθύνη- πόσο δε μάλλον, σε επίπεδο πολιτικών προσώπων» επισημαίνει ο Θ. Πλεύρης.

«Εάν, ενδεχομένως, η ΝΔ, το πρώτο εννεάμηνο του 2009, λάμβανε τα απαραίτητα μέτρα και δεν έκρυβε το πρόβλημα και αν, αντίστοιχα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά τις εκλογές του 2009, προχωρούσε άμεσα στις τομές και κάλυπτε την κωλυσιεργία του εννεάμηνου της ΝΔ στο μέτρο του εφικτού, ίσως να μην αποφεύγαμε πάλι την έξοδο της χώρας από τις αγορές και την είσοδό της στο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ.

Ωστόσο, σε μια τέτοια περίπτωση, αφενός θα μπορούσαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να ισχυριστούν ότι αντελήφθησαν το πρόβλημα και έκαναν ό,τι μπορούσαν και αφετέρου, η είσοδος της χώρας στον μηχανισμό στήριξης, ακόμα και αν δεν μπορούσε να αποφευχθεί, θα γινόταν με καλύτερους όρους και ενδεχομένως η πατρίδα μας δεν θα ήταν μοναδική περίπτωση, όπως αντιμετωπίζεται, αλλά να είχε υπαχθεί σε μία συνολική λύση μαζί με την Πορτογαλία και την Ιρλανδία και η δημοσιονομική προσαρμογή να γινόταν με πιο ρεαλιστικούς και κοινωνικά ανεκτούς όρους και να μην είχε τρωθεί στο έπακρο η αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού. Ίσως μάλιστα, να είχε προηγηθεί υπαγωγή άλλης χώρας στο μηχανισμό, νωρίτερα από εμάς» αναφέρεται μεταξύ άλλων στις πορισματικές θέσεις του ΛΑΟΣ.