Ψαριανός: Μου άρεσε πολύ ο χαρακτηρισμός ενός βουλευτή του ΚΚΕ για τον ΣΥΡΙΖΑ ως «χαρτοκλέφτη»

Υπέρ της ενοποίησης του μεσαίου χώρου δηλώνει ο Γρηγόρης Ψαριανός βουλευτής του Ποταμιού. Βλέπει με πολύ καλό μάτι την πρωτοβουλία «Ώρα Αποφάσεων» της Διαμαντοπούλου, του Φλωρίδη, του Ραγκούση και απεχθάνεται την «βαθυΠΑΣΟΚαρία» και τις «παρέες» που κατέστρεψαν την χώρα, που θέλει να έχει κατεύθυνση προς την Ευρώπη και όχι το Καράκας. Του Μαρίνου Γκασιάμη Φωτογραφίες και βίντεο: Γιάννης Κέμμος Ολόκληρη η συνέντευξή του στο newsbeast.gr έχει ως εξής: – Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ολοκληρώνονται οι διαπραγματεύσεις ενώ από την πλευρά της η Αξιωματική Αντιπολίτευση κάνει λόγο ακόμα και για «τριώδιο». Πώς τα σχολιάζει όλα αυτά ο Γρηγόρης Ψαριανός; Ο Κικίλιας είναι πιο κοντά στην αλήθεια, όχι ως ΝΔ αλλά ως ρεαλιστική τοποθέτηση, δεδομένου ότι είμαστε «τριώδιο». Εδώ και έξι χρόνια από τότε που «έσκασε» αυτή η κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική, το οικονομικό σκέλος είναι το βαρύτερο για πολύ κόσμο, αλλά είναι το λιγότερο στην πραγματικότητα. Η κρίση είναι κρίση αξιών, κρίση θεσμική και πολιτική κρίση βαθύτατη. – Είναι και συστημική ενδεχομένως; Είναι και συστημική κρίση. Είναι μια κρίση των σχέσεων της χώρας με την πραγματικότητα. Η χώρα μας, όλοι μας ζούσαμε σε μια εικονική πραγματικότητα. Σε μια φούσκα μεγάλη. Μέσα σε μια φούσκα μεγάλη ήμασταν κλεισμένοι η οποία έσκασε στα μούτρα μας. Και για όλα αυτά μας «φταίνε οι ξένοι». Δεν είναι η πρώτη φορά. Για όλες τις καταστροφές που μας έχουν συμβεί πάντα «φταίγανε οι ξένοι». Αυτό πρέπει να το θυμόμαστε. Για τον εμφύλιο μας φταίγανε οι ξένοι, για την Μικρασιατική Καταστροφή μας φταίγανε οι ξένοι, για το Κυπριακό φταίγανε οι ξένοι. Για όλα φταίγανε οι ξένοι. Ζούμε με δανεικά, με μνημόνια, από το 1830. Έχουμε κάνει 6 πτωχεύσεις και 5-6 πολέμους και εμφύλιους. Λοιπόν, είμαστε ένα «τριώδιο» τα τελευταία 6 χρόνια, ένα αποκριάτικο τοπίο, ένα ευρωπαϊκό αποκριάτικο τοπίο. Δυστυχώς δεν κάναμε αυτό που έπρεπε από την πρώτη μέρα να κάνουμε. Που το έλεγα σε όποιο χώρο κοινοβουλευτικό και αν βρέθηκα. Ακόμα και ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν μπορεί αυτή η χώρα να προχωρήσει μπροστά και να γίνει μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα αν δεν συνεργαστούνε οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις. Για να βγούμε από τα αδιέξοδα έπρεπε από την πρώτη στιγμή που έσκασε η κρίση, από το 2010, να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Κύπρου. Δεν κάναμε τίποτα από όλα αυτά. Παίζουμε το… γνωστό παιχνιδάκι «φύγε εσύ να έρθω εγώ». «Εσύ δεν μπορείς εγώ μπορώ». «Εσύ την έκανες καλύτερα όχι εγώ την έκανα καλύτερα εσύ την έκανες χειρότερα» και παίζουμε τις «κουμπάρες». – Επειδή ο Γρηγόρης ο Ψαριανός με βάση το βιογραφικό του είναι ένας βαθύτατα πολιτικά συνειδητοποιημένος άνθρωπος και με όλα αυτά που συμβαίνουν θα βρει πολιτική στέγη με όλα αυτά που συμβαίνουν; Δεν με απασχολεί καθόλου η πολιτική στέγη και το αν θα βρεθώ κάπου και αν θα επανεκλεγώ. Ξέρετε διάλεγα πάντα τα δύσκολα. Όταν ήμουν στον ΣΥΡΙΖΑ μια χαρά ήμουν, αλλά επειδή αυτή η κατάσταση το ’07 το ’08 και επί Αλαβάνου και επί Τσίπρα φαινότανε για το που πάει εγώ δεν μπορούσα να ζήσω αυτή την μετάλλαξη της Ανανεωτικής φιλοευρωπαϊκής Αριστεράς σε ένα άθροισμα «γκρουπούσκουλων», «Τσαβιστών», «Μαοικών», «Τροτσκιστών», ιδεοληπτικών. Το έβλεπα αδιέξοδο, τελείως στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτό που θα ήθελα εγώ ή από αυτό που ήταν η δική μου Αριστερά.

Η ανανεωτική Αριστερά του Λεωνίδα Κύρκου, του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, του Γρηγόρη του Γιάνναρου και πολλών άλλων. Συντρόφων που πολλοί έχουν φύγει. Έλπιζα, ότι κάποια στιγμή οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας θα βρουν ένα κοινό βηματισμό και θα συνεργαστούν στην βάση της διεκδίκησης μεγάλων αλλαγών, αλλά όχι αλλαγών στα λόγια, στις συντεχνίες και στις παρεούλες και στα επιμέρους συμφέροντα μικροομάδων. Συντεχνιακών, συνδικαλιστικών, δήθεν συνδικαλιστικών ή αγροτικών συνεταιρισμών κλπ. Όλα αυτά ξεφτίσανε τόσο πολύ και διαλύθηκαν και αυτό-δυσφημίστηκαν τόσο πολύ που έπρεπε να προχωρήσουνε σε μεγάλες θεσμικές αλλαγές στην χώρα και στην δικαιοσύνη, στην παιδεία, στις σχέσεις κράτους και εκκλησίας. Είμαστε το τελευταίο θεοκρατικό καθεστώς στην Ευρώπη. Ούτε στην Μέση Ανατολή δεν υπάρχουν θεοκρατικά καθεστώτα στο βαθμό που είμαστε εμείς. Δεν μπορεί να γίνει τίποτα ξέρετε αν δεν συμφωνήσει ο Δεσπότης, ο Μητροπολίτης της Περιφέρειας, της περιοχής. Όλο αυτό το πράγμα έπρεπε να το αλλάξουμε. Ξέραμε πως να καταφέρουμε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Θα μπορούσα να σας το περιγράψω. Ξέραμε πως θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε εφαρμογή σωστών πραγμάτων που έλεγαν τα μνημόνια, που δεν είναι όμως περικοπές μισθών και συντάξεων συνεχώς και μία διαρκής υπερφορολόγηση. Να αυξάνουν το ΦΠΑ, τα τέλη κυκλοφορίας, τα βασικά αγαθά. Έπρεπε άλλα πράγματα να κάνουμε τα οποία δεν κάναμε. Και για αυτό προχωράνε με μεγάλη ευκολία όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η κυβέρνηση Τσίπρα περισσότερο και χειρότερα από όλους σε μια υπερφορολόγηση και μια εξοντωτική οικονομική πολιτική. Αυτή λοιπόν η διαπραγμάτευση που γίνεται τώρα για να ξαναπάμε στο αρχικό σας ερώτημα θυμίζει την ίδια εποχή, τον Φλεβάρη, Μάρτη του ’15, όταν ανέβηκε στην εξουσία η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΞΕΛ. Με τέτοια σκληρή «μαϊμού» διαπραγμάτευση ξεκίνησε και είχαμε την «Βαρουφακιάδα» για 7 μήνες. Τώρα έχουμε για περίπου 1,5 χρόνο την «Τσακαλωτιάδα». Μετά και το λέει και ο ίδιος ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, δεν θα γίνει «Ιφιγένεια». Εγώ τον έλεγα καιρό «Ιφιγένεια Τσακαλώτο» γιατί είναι και αυτός αναλώσιμος. Όμως όλα αυτά είναι κεντρικός σχεδιασμός. Δεν αφορά τον Βαρουφάκη, τον Τσακαλώτο, τον Χουλιαράκη ή επιμέρους υπουργούς. Είναι μια κεντρική πολιτική η οποία βλέπει στην Αργεντινή, την Βενεζουέλα, στην Κούβα δεν βλέπει στην Ευρώπη. Απεχθάνεται την Ευρώπη αυτή η κυβέρνηση και η δεξιά πλευρά της, ο δεξιός πόλος της, των ΑΝΕΞΕΛ και ο αριστερός πόλος της, του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι εθνολαϊκιστές και θα επιθυμούσαν την περίκλειστη Ελλάδα για δικούς τους λόγους ο καθένας και θα επιθυμούσαν να συνεχιστεί αυτό το πάρτι «κατσαπλιάδων» που κάνουμε στην χώρα.

– Έχει αποτύχει δηλαδή η Αριστερά στη χώρα; Αυτό το πράγμα δεν είναι Αριστερά. Η υπερφορολόγηση και το να αυξάνεις (σ.σ. το ΦΠΑ) στα βασικά προϊόντα και στα καύσιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης και να ανεβάζεις το ΦΠΑ κλιμακωτά και από το 6 και το 9 και το 12%, στο 24%, αυτό δεν είναι Αριστερή Προοδευτική πολιτική. Οι οριζόντιες περικοπές και φορολόγηση των έμμεσων φόρων δεν είναι μια προοδευτική πολιτική. Προοδευτική πολιτική είναι να τσακίσεις την πλουτοκρατία. Τα έχουμε ακούσει αυτά τα λόγια. Παραμύθια. Να χτυπήσεις το λαθρεμπόριο καυσίμων, να κυνηγήσεις τις λίστες Λαγκάρντ και όλα αυτά. Να πάρεις τα λεφτά από αυτούς που ενδεχομένως έκλεψαν και τα έχουν βγάλει έξω. Τι από όλα αυτά έχει κάνει αυτή η Αριστερή κυβέρνηση των «ψεκασμένων»; Τι έκανε με τις λίστες; Με το λαθρεμπόριο καυσίμων; Τι έγινε; Τι μαϊμουδιές κάναμε; Έχουν μπει τα μηχανάκια εισροών-εκροών στα βενζινάδικα, στα βυτία, στα διυλιστήρια… Πού είναι αυτό; Με τις χαμηλότερες τιμές βαρελιού στο πετρέλαιο έχουμε τις υψηλότερες τιμές και συνέχεια αυξανόμενες στην κατανάλωση. Κοντεύει να φτάσει τα δύο ευρώ.

– Οπότε δικαιώνετε το ΚΚΕ που χαρακτήριζε τον ΣΥΡΙΖΑ ως «οπορτουνιστές»; Είναι ήπιος ο χαρακτηρισμός των συντρόφων του ΚΚΕ σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ δεν πιστεύω ότι είναι «οπορτουνιστές» πιστεύω κάτι πολύ χειρότερο. Δεν θέλω να το πω. Είναι πιο κοντά στην έννοια του απατεώνα, του ψεύτη, του υποκριτή και του ιδεοληπτικού. Υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα, δεν θέλω να το πω με άλλα λόγια, δεν θέλω να γίνω υβριστικός, αλλά είναι ήπιοι οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιεί το ΚΚΕ.

Βεβαίως δεν συμφωνώ με το ΚΚΕ στην γενική κοσμοθεώρηση. Ήταν Αριστερές ιδεοληψίες καταστροφικές για τις χώρες και αποδείχτηκε. Στις χώρες που εφαρμόστηκε κατέρρευσε το σύμπαν και τώρα είναι σε άνοδο σε όλες αυτές τις χώρες η ακροδεξιά. Φασίστες και νεοναζί. Στην Ουγγαρία, στην Σλοβακία, στην Ουκρανία. Ακόμα και στην Ρωσία. Κυβερνάνε μαφιόζοι και ακροδεξιοί. Αυτό ήταν το επίτευγμα των κομμουνιστικών καθεστώτων. Δεν συμφωνώ καθόλου με την λογική του ΚΚΕ αλλά στους χαρακτηρισμούς ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ… Κάποιος βουλευτής του ΚΚΕ μου είχε πει ότι «εμάς μας κάνεις κριτική. Μας θεωρείς σταλινικούς κλπ αλλά εμείς απατεώνες, τυχοδιώκτες και χαρτοκλέφτες δεν είμαστε». Μου άρεσε πολύ ο χαρακτηρισμός του «χαρτοκλέφτη». – Από τις ζυμώσεις που είναι σε εξέλιξη στον χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας ποια σας έλκει περισσότερο; Ποια θεωρείται πως είναι προς την σωστή κατεύθυνση; Πιστεύω πως πρέπει να προχωρήσουν στην ενοποίηση του μεσαίου χώρου. Δηλαδή το Ποτάμι, η πρωτοβουλία «Ώρα Αποφάσεων» της Διαμαντοπούλου, του Φλωρίδη, του Ραγκούση με την οποία συμπορεύομαι απολύτως ως Ποτάμι και πιστεύω πως αυτό πρέπει να το προχωρήσουμε δυνατά. Κάναμε Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Πάτρα, Λάρισα και τώρα θα κάνουμε κάνα δυο πόλεις ακόμα και θα γίνει η μεγάλη συγκέντρωση της Αθήνας. Αλλά αυτό είναι το πρώτο βήμα για να προχωρήσουμε σε ευρύτερη ενοποίηση του χώρου. Συμπεριλαμβάνει την Δημοκρατική Συμπαράταξη. Συμπεριλαμβάνει τμήματα της που πραγματικά θέλουν τον ευρωπαϊκό μετασχηματισμό του πολιτικού μας συστήματος. Να πηγαίνουμε προς την Ευρώπη. Ξέρετε υπάρχει ένας χώρος της λεγόμενης Σοσιαλδημοκρατίας, της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, αυτές τις λέξεις έχουμε δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω, που κρυφοκοιτάζει πάλι στο πελατειακό σύστημα, τις συντεχνίες, στα κόλπα, «εμείς οι τρεις οι φίλοι που τρώμε το σταφύλι», τα κόλπα του «ΠαλαιοΠασοκισμού» που έχει μετακομίσει σούμπιτος στον ΣΥΡΙΖΑ. Η «ΒαθυΠΑΣΟΚαρία» που λέω. Θέλουν κάποιοι από το ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Συμπαράταξη να τους επαναφέρουν στον χώρο αυτόν. Με τις λογικές αυτές τις παλιές δοκιμασμένες πρακτικές που μας οδήγησαν σχεδόν στην καταστροφή. Εγώ δεν είμαι αυτής της άποψης. Το «όλοι μαζί» είναι κάτι πολύ καλό αλλά όταν το λέμε να ξέρουμε και που πάμε. Εγώ θέλω πραγματικά όλοι μαζί αλλά να πάμε προς την Ευρώπη, όχι προς το παλιό «κατσαπλιαδιστάν», στις παρεούλες και τα κόλπα της «ΒαθυΠΑΣΟΚαρίας».

Χρησιμοποιώ αυτό τον όρο γιατί ως ΠΑΣΟΚ και εγώ. Δεν ήμουν ποτέ ΠΑΣΟΚ αλλά όλη αυτή η περίοδος της μεταπολίτευσης έως σήμερα. Είναι λάθος να λέμε 40 χρόνια την μεταπολίτευση. Αυτή ήταν από το ’74 έως το ’75. Η περίοδος λοιπόν από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα και εσύ και ο φίλος σου και εγώ και όλοι ήμαστε όλοι ΠΑΣΟΚ. Έχει βάλει βαριά και βαθιά σφραγίδα το ΠΑΣΟΚ στην περίοδο αυτή των 40 χρόνων. Είμαστε όλοι ΠΑΣΟΚ και αυτό πρέπει να το προσέξουμε. Γιατί δεν ήταν μόνο λαμόγια και απατεώνες, ήταν και μερικοί που προσπάθησαν μα εκσυγχρονίσουν την χώρα, που πρότειναν μεταρρυθμίσεις, αλλά όλοι μας αντιδρούσαμε ακόμα και σε περιόδους ΝΔ. Που είναι το 1/3 της περιόδου, το περισσότερο είναι ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ΠΑΣΟΚ ήταν. Αυτό το πράγμα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πρέπει να κοιτάξουμε πως θα ανασυγκροτηθεί ο χώρος της λεγόμενης Κεντροαριστεράς με βάση τα Ευρωπαϊκά πρότυπα. Χωρίς όμως νεοφιλελεύθερες συνταγές. Με προστασία των αδυνάτων. Με ένα σωστό σύστημα παιδείας, υγείας, πρόνοιας. Όπως οι Σκανδιναβικές χώρες που τα έχουν καταφέρει. Για εμάς είναι πολύ εύκολο να το κάνουμε αλλά δεν το κάνουμε γιατί είμαστε προσκολλημένοι στο πελατειακό σύστημα. Αυτή η Βουλή που λέμε «το μπου…λο να καεί» καθρέφτης μας είναι. Ο σοφός λαός ψηφίζει. Ο σοφός λαός ψήφισε και την δημαγωγία του Βασιλιά που έλεγε το 1922 να γυρίσει πίσω ο στρατός επειδή έχει κουραστεί. Έδιωξε τον Βενιζέλο που ούτε βουλευτής δεν βγήκε και ο βασιλιάς έστειλε και άλλο στρατό να φτάσουμε στην Άγκυρα με αποτέλεσμα την καταστροφή. Ο σοφός λαός ψήφισε τότε. Ο σοφός λαός δεν είναι τόσο πολύ σοφός πρέπει να σκέφτεται πριν ψηφίσει, θέλει να πάει προς την Ευρώπη ή προς το Καράκας; Θέλει σοβιετίες; Θέλει λοιπόν να πάει προς την Ευρώπη; Δεν είναι η Ευρώπη που θα ήθελα αλλά δεν έχουμε καλύτερο.