«Η κυβέρνηση δεν προσεγγίζει διαφορετικά το θέμα, αλλά ένας υπουργός δε μπορεί να μιλά, όπως ένα κίνημα ή ένα κομματικό όργανο, επιμένουμε ως κίνημα και ως ΣΥΡΙΖΑ, ότι αυτή η δήθεν επένδυση, είναι καταστροφή για την Χαλκιδική», σημείωσε η βουλευτής Χαλκιδικής του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Ιγγλέζη, μιλώντας για την επένδυση για την εξόρυξη χρυσού στην περιοχή.
«Μπορείς να μην αποδεχθείς μία απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας;», διερωτήθηκε η βουλευτής στο Πρακτορείο 104, λίγες ημέρες πριν από την εκδίκαση στις 2 Οκτωβρίου της προσφυγής της εταιρείας, που διαχειρίζεται την επένδυση κατά της απόφασης για αναστολή των εργασιών, την οποία έλαβε ο κ. Σκουρλέτης ως υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.
Διευκρίνισε, όμως, «το κίνημα δε σταματάει, όταν υπάρχει μία δικαστική απόφαση, συνεχίζει ώσπου να καταφέρει να σταματήσει την καταστροφή στον τόπο του».
«Παλεύουμε για τη ζωή μας και το μέλλον, δεν θα μας σταματήσει μια δικαστική απόφαση, είμαστε βέβαιοι ότι αν συνεχιστεί η επένδυση, θα φύγουμε εμείς», επισήμανε η κ. Ιγγλέζη, η οποία προανήγγειλε προσφυγή κατά της επένδυσης στο ευρωπαϊκό δικαστήριο.
Παράλληλα, έκανε γνωστό, ότι αναμένονται τα πορίσματα των επιθεωρητών περιβάλλοντος, τα οποία, όπως είπε, «δε θα είναι καλά για την εταιρεία, γιατί έχει παραβιάσει όλους τους περιβαλλοντικούς όρους», διευκρίνισε όμως ότι θεωρεί ότι είναι «θέμα του υπουργού η απόδοση ευθυνών σε υπηρεσιακούς παράγοντες, που έδωσαν εγκρίσεις στο παρελθόν».
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε την εταιρεία, ότι κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου εκπρόσωποι της και άλλοι πολιτικοί παράγοντες, τους οποίους δεν κατονόμασε «πηγαινοερχόταν στο υπουργείο και πίεσαν τους υπηρεσιακούς υπουργούς να ανακαλέσουν την απόφαση του κ. Σκουρλέτη, για ανάκληση των εργασιών στην Χαλκιδική», εκφράζοντας τη βεβαιότητα της ότι «η ανάκληση πατάει καλά».
Απαντώντας σε ερώτηση για τις καταστροφές στην Κασσάνδρα, η κ. Ιγγλέζη σημείωσε ότι πρέπει να υπάρξουν σοβαρότερες υποδομές στην περιοχή, ανάμεσα στις οποίες κατονόμασε τον δρόμο στο Βόθωνα, που εκκρεμεί, ενώ εξέφρασε την ανησυχία της για το ενδεχόμενο να μην είναι αναστρέψιμη η αλλαγή που έχει επέλθει στο περιβάλλον σε τουριστικές περιοχές και ακτές διευκρινίζοντας ότι «αν υπάρχει πολιτική βούληση, όπως αυτή που είχε ο Αντώνης Τρίτσης στη δεκαετία του 80 να σταματήσει η παρανομία, δεν χρειάζεται τίποτε άλλο».
«Νομίζω, ότι σήμερα υπάρχει», κατέληξε δίνοντας ως άμεσο παράδειγμα την κατεδάφιση φρακτών, που εμπόδιζαν την πρόσβαση στη θάλασσα, η οποία, όπως είπε θα γίνει πολύ σύντομα.
