Η δεύτερη δανειακή σύμβαση που θα υπογράψει το ελληνικό δημόσιο με τους δανειστές του πρέπει να εγκριθεί από τη Βουλή με πλειοψηφία 180 ψήφων ενώ το Μεσοπρόθεσμο με απλή πλειοψηφία 151 ψήφων. Αυτό ξεκαθάρισε μιλώντας στο Alter, ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος.

Όπως είπε χαρακτηριστικά, η ψήφιση του Μεσοπροθέσμου και η ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου, μέχρι τις 30 Ιουνίου, είχαν τεθεί και έχουν τεθεί ως προϋποθέσεις ελέγχου της αξιοπιστίας της χώρας. Ο υπουργός Οικονομικών συμπλήρωσε ότι παίρνοντας την πέμπτη δόση και με δεδομένη την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για δεύτερο πρόγραμμα, θα έχουμε τη δυνατότητα στο μεσοδιάστημα να διαπραγματευθούμε όλοι μαζί με συναίνεση. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωσε:

«Όπως ακριβώς πίστευα πως τον Μάιο του 2010 ο πρώτος εφαρμοστικός νόμος για το μνημόνιο, παρότι είναι απλός νόμος του κράτους, έπρεπε πολιτικά να ψηφιστεί με 180 ψήφους, ώστε όλα τα κόμματα να αναλάβουν την ευθύνη τους και ο κ. Σαμαράς τη δική του, έτσι και τώρα πιστεύω ότι όχι το Μεσοπρόθεσμο, όχι ο εφαρμοστικός νόμος, αλλά ο νόμος που θα θέτει σε εφαρμογή το δεύτερο πρόγραμμα.

Το δεύτερο πρόγραμμα, όχι μόνον τη δανειακή σύμβαση, αλλά όλο το πλαίσιο του δεύτερου προγράμματος με το οποίο θα πορευθεί η χώρα για πολλά χρόνια. Πρέπει να σκεφτούμε εάν στη Βουλή χρειάζεται αυξημένη πλειοψηφία.

Έχω πει ρητά και δημόσια και στη συνέντευξη αυτή που αναφέρατε προηγουμένως ότι το Μεσοπρόθεσμο και ο εφαρμοστικός νόμος πρέπει να ψηφιστούν ως τυπικοί απλοί νόμοι του κράτους για να μπορέσουμε να μπούμε στη συζήτηση για το δεύτερο πρόγραμμα.

Γιατί δυστυχώς, η ψήφιση του μεσοπροθέσμου και η ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου, μέχρι τις 30 Ιουνίου, είχαν τεθεί και έχουν τεθεί ως προϋποθέσεις ελέγχου της αξιοπιστίας της χώρας, προκειμένου να εκταμιευθεί μέσα στον Ιούλιο εγκαίρως η πέμπτη δόση, για να καλύψουμε τεράστιες δανειακές ανάγκες.

Τώρα, παίρνοντας την πέμπτη δόση και με δεδομένη την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για δεύτερο πρόγραμμα, θα έχουμε τη δυνατότητα στο μεσοδιάστημα να διαπραγματευθούμε ως χώρα και πρέπει να διαπραγματευθούμε όλοι μαζί με συναίνεση και συνευθύνη και το αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης πρέπει να τεθεί στη Βουλή, έτσι ώστε να αποτυπωθεί η ευθύνη και η συναίνεση».