Οι εσωκομματικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο προς τις εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου, μας βοηθάει να καταλάβουμε περισσότερο τα πρόσωπα. Το κόμμα ψάχνει εναγωνίως τη μετά-Τσίπρα εποχή. Να αποκτήσει και πάλι αρχηγό. Να έχει θέσεις και να ξεκινήσει να κάνει αντιπολίτευση. Οι πέντε υποψήφιοι –Αχτσιόγλου, Τσακαλώτος, Παππάς, Τζουμάκας και Κασσελάκης– υπόσχονται πως με τις ιδέες και τις ικανότητές τους μπορούν να βάλουν και πάλι το ΣΥΡΙΖΑ σε μια δημιουργική αλλά και ανοδική τροχιά.
Καλεσμένος στο podcast του Newsbeast είναι ο Άρης Ραβανός. Με τον έμπειρο πολιτικό συντάκτη, αναλύσαμε τα δεδομένα πριν τις εκλογές στο κόμμα της Αριστεράς – όποτε αυτές διεξαχθούν λόγω της έκτακτης επικαιρότητας που έχει αλλάξει ολόκληρη την πολιτική ατζέντα.
Η συζήτηση ξεκίνησε με το αν έκανε καλό η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα; Μετά τις δυο βαριές ήττες, μπήκε το κόμμα σε μια δημιουργική διάσταση; «Δε νομίζω πως έκανε καλό η παραίτηση Τσίπρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ γιγαντώθηκε και έγινε κόμμα εξουσίας υπό τον Αλέξη Τσίπρα – αυτό από μόνο του συνιστά και μια προσωπική νίκη του ίδιου, αλλά ταυτόχρονα και μια προσωπική ήττα γιατί δεν κατάφερα να διευρύνει το κόμμα», λέει ο Άρης Ραβανός. «Δε νομίζω με την κίνησή το πώς ξύπνησε τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό θα φανεί το επόμενο διάστημα, όταν θα βγει ο νέος αρχηγός ή η νέα αρχηγός. Η επόμενη μέρα για το κόμμα θα είναι σύγκριση με τον Αλέξη Τσίπρα. Ταρακούνησε το κόμμα αλλά με τη λογική πού πάμε», συμπληρώνει.
Για να δούμε έναν προς έναν τους πέντε υποψήφιους.
Έφη Αχτσιόγλου
Η Έφη Αχτσιόγλου φαίνεται πως έχει το προβάδισμα, θα πρέπει να επιβεβαιωθεί και στην κάλπη. Είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περίπτωση. Νέο στέλεχος, ένα πρόσωπο που δε βαρύνεται για κάτι – με κυβερνητική εμπειρία. Παντρεύει και τον τεχνοκρατισμό και την πολιτική. Αν εκλεγεί, θα φανεί από τις κινήσεις της ίδιας αν θα σηκώσει κεφάλι ο ΣΥΡΙΖΑ και κατά πόσο έχει διάθεση ν’ ανοίξει το παιχνίδι. Να γίνει, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα δομών, όπως λέει η ίδια, και όχι ένα κόμμα μηχανισμών. Σημασία έχει τι αφήγημα θα παρουσιάσει την επόμενη μέρα. Ποιες οι θέσεις και τα χαρακτηριστικά. Έχει διευρύνει την ατζέντα της, βάζοντας και άλλα ζητήματα πέρα από αυτά που ξέραμε για τα εργασιακά. Έχει την πολιτική για το πώς θέλει να δομηθεί το κόμμα και κυρίως μιλάει για την επαφή με τα κοινωνικά στρώματα.
Ευκλείδης Τσακαλώτος
Μαζί με τον Τζουμάκα είναι οι δυο πιο πολιτικές υποψηφιότητες. Βάζουν καθαρόαιμα πολιτικά ζητήματα -συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς-, πιο έντονα από του άλλους υποψήφιους. Οι απόψεις του Ευκλείδη Τσακαλώτου είναι συγκεκριμένες, με αυτές πορεύεται τόσα χρόνια, γι’ αυτό και υπερασπίζεται την οικονομική πολιτική της περιόδου της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τον ίδιο, όλα εξηγούνται. Τον στηρίζει η πιο αριστερή πλευρά του κόμματος. Ένας άνθρωπος που αν τον ακούσεις δε θα διαφωνήσεις σε πολλά. Του ασκείται μια κριτική πως ήταν χαμένος και εξαφανισμένος τα τελευταία χρόνια και δεν ήταν στην πρώτη γραμμή για να στηρίξει το ΣΥΡΙΖΑ όπως έπρεπε, γιατί μην ξεχνάμε πως επί της ουσίας ήταν το Νο 2. Κινείται στη λογική που έχει η «Ομπρέλα» και παλαιότερα η τάση των «53», που ήθελε και τον Τσίπρα πρώτο μεταξύ ίσων.
Νίκος Παππάς
Ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα, πάνω απ’ όλα φίλος του και δίπλα του για πολλά χρόνια. Παρόλα αυτά, ο Νίκος Παππάς δε θα καταφέρει να συγκεντρώσει όλες τις ψήφους των προεδρικών γιατί η υποψηφιότητα Κασσελάκη άλλαξε τις ισορροπίες. Αρκετοί προεδρικοί στηρίζουν τον Κασσελάκη, άρα είναι δύσκολο να συνασπιστούν γύρω από τον Ν. Παππά. Είναι μια «καθαρή» υποψηφιότητα, υπό την έννοια πως υπερασπίζεται όσα έλεγε όλο το προηγούμενο διάστημα υπέρ της διεύρυνσης των μελών, αυτό που έλεγε και ο Αλέξης Τσίπρας και δεν προχώρησε. Έχει μια καταδικαστική απόφαση από το Ειδικό Δικαστήριο, το «13-0», και του το χτυπάνε ακόμη και εσωκομματικά. Δύσκολη μάχη για τον ίδιο. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, ο Νίκος Παππάς θα είναι εδώ και θα παίζει ρόλο την επόμενη μέρα. Η πολιτική του μετοχή ανεβαίνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Στέφανος Τζουμάκας
Ένα πρόσωπο που, πολιτικά, έρχεται από μακριά. Έχει περάσει όλη τη διαδρομή του ΠΑΣΟΚ, υπουργός και του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη. Ό,τι λέει, έχει βαρύτητα. Μπορεί να μας ξενίζει ή να μην αρέσει ο τρόπος που τα λέει ή να θεωρείται «παλιακός», αλλά έχουν αξία όσα λέει, διαφωνείς ή συμφωνείς μαζί του. Ο Στέφανος Τζουμάκας έβαλε υποψηφιότητα για να μιλήσει πολιτικά και να ακουστούν πράγματα που δε θα ακούγονταν. Έχει βάλει ζητήματα και για τη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Το κομμάτι των ψηφοφόρων που τον θεωρεί «καθαρή» περίπτωση, έντιμη, θα τον ψηφίσει. Και ο ίδιος ξέρει πως δε θα κάνει κάτι ιδιαίτερο.
Στέφανος Κασσελάκης
Η ομιλία του Στέφανου Κασσελάκη που έγινε στο Συνέδριο, έδειξε πως πολιτικά είναι ακατέργαστος. Θέλει δουλειά, είναι μια πρωτόλεια κατάσταση. Πρέπει να έχει και πλήρη επίγνωση της ελληνικής πραγματικότητας, είναι ένας άνθρωπος που βρίσκεται πολλά χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήρθε σαν κομήτης, αλλά φαίνεται πως ήρθε για να μείνει. Τον ενδιαφέρει η επόμενη μέρα. Προκάλεσε ενδιαφέρον, μια μεγάλη συζήτηση. Παρουσιάζεται ως αντισυστημική υποψηφιότητα. Υπάρχει κόσμος που τον στηρίζει, αλλά ας ξύσουμε λίγο από κάτω να δούμε τι πραγματικά υπάρχει. Υπάρχει πολιτικό υπόβαθρο; Με αυτά που έχει πει στο δημόσιο διάλογο, δεν κομίζει κάτι καινούργιο. Όλοι θέλουμε διαφάνεια, όλοι θέλουμε λογοδοσία, όλοι θέλουμε αξιοκρατία, δικαιοσύνη. Όλα έχουν ειπωθεί. Κάτι δυναμικό δεν έχουμε δει.
Ολόκληρη η συζήτηση με τον Άρη Ραβανό
