Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος επισκέφθηκε χθες και σήμερα την Αλεξανδρούπολη, τα Αρριανά – μειονοτικό χωριό στη Ροδόπη – την Κομοτηνή και την Καβάλα. Μαζί του στην περιοδεία βρέθηκαν οι Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Ξάνθης, Φερχάτ Οζγκιούρ, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Ροδόπης και οι πρώην βουλευτές Μουσταφά Μουσταφά, Αϊχάν Καρά Γιουσούφ, Χρήστος Καραγιαννίδης και Γεώργιος Καΐσας.

Στην Αλεξανδρούπολη συζητήθηκαν με τους παρεβρισκόμενους οι καταγγελίες των πολιτών για την ολιγωρία της κυβέρνησης στην κατάσβεση των πυρκαγιών και η απουσία σχεδίου για την αντιμετώπιση της συντριπτικής καταστροφής του δάσους. Επιπλέον, συζητήθηκαν οι προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αναλύθηκαν οι προτάσεις για τη δομή και τη λειτουργία του κόμματος – που κατέθεσε σε όλα τα μέλη προς διαβούλευση – και επισημάνθηκε η αναγκαιότητα να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ένα μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό που θα τον οδηγήσει στις εκλογές.

Στην Καβάλα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος συναντήθηκε με μέλη και φίλους όπου συζήτησαν για τα προβλήματα της περιοχής αλλά και τις προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

«Κανένας, ανατολικά της Καβάλας, δεν ξέρει και δεν ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους της Θράκης»
Το συμπέρασμα από όλες τις συναντήσεις μπορεί να συνοψιστεί με μια φράση των κατοίκων της Θράκης: «Κανένας, ανατολικά της Καβάλας, δεν ξέρει και δεν ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους της Θράκης».

Ο Έβρος και η Ροδόπη είναι πλέον κοινή αντίληψη ότι είναι το σύνορο, το όριο της χώρας, σαν να μην υπάρχει ζωή εκεί. Αυτό κατάφερε ο κ. Μητσοτάκης με όλο αυτό το κυνηγητό. Κατάφερε να αποκόψει την περιοχή από τη χώρα με αποτέλεσμα οι υποδομές όπως και τα δάση να έχουν εγκαταλειφθεί καταδικάζοντας τις περιοχές αυτές σε ερημοποίηση. Η απελπισία είναι διάχυτη στους κατοίκους εξαιτίας του ότι δεκάδες νέοι και νέες αναγκάζονται να μεταναστεύουν διαρκώς. Και τις περιοχές αυτές τις απέκοψε και συμβολικά ο κ. Μητσοτάκης από την υπόλοιπη χώρα, δίνοντάς τους τον αποκλειστικό ρόλο του συνόρου, του περιθωρίου όπου οποιαδήποτε απάνθρωπη πράξη επιτρέπεται.

Ο Ευ. Τσακαλώτος έκλεισε την ομιλία του λέγοντας: «Οχυρώσαμε τη Θράκη από εξωτερικούς κινδύνους – πραγματικούς ή μη – και την αφήσαμε ανοχύρωτη από εμάς τους ίδιους: πουθενά στην Ευρώπη δεν κάηκαν ποτέ ένα εκατομμύριο στρέμματα.»