Η διάσημη σοπράνο Μαρία Κάλλας, που θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες της όπερας του 20ου αιώνα, πέθανε από μια εκφυλιστική ασθένεια που έπληξε τις φωνητικές της χορδές, υποστηρίζουν δύο ιταλοί γιατροί ειδικοί στην ορθοφωνία.
Σύμφωνα με αυτούς τους ειδικούς, κ.κ. Φράνκο Φούσι και Νίκο Παολίλο, οι οποίοι παρουσίασαν τα αποτελέσματα των ερευνών τους στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια (βόρεια), με την ευκαιρία μιας συζήτησης στρογγυλής τραπέζης, η μεγάλη σοπράνο είχε προσβληθεί από δερματομυοσίτιδα, μια ασθένεια που επηρεάζει τους μυς και τους ιστούς γενικά, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του λάρυγγα.
Οι ίδιοι υπογραμμίζουν ότι αυτή η ασθένεια αντιμετωπίζεται με κορτιζόνη και ανοσοκατασταλτικά, τα οποία μπορούν τελικά να οδηγήσουν σε καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς, σύμφωνα με την επίσημη ιατρική γνωμάτευση, η Κάλλας πέθανε από καρδιακή ανακοπή.
Η πληροφορία που αποκαλύπτεται από την εφημερίδα La Stampa, διαψεύδει ότι η Κάλλας αυτοκτόνησε μετά τη σταδιακή απώλεια της φωνής της από την ερωτική απογοήτευση στη σχέση της με τον έλληνα δισεκατομμυριούχο Αριστοτέλη Ωνάση, ο οποίος την άφησε το 1968 για να παντρευτεί την Ζακλίν Κένεντι.
Οι ειδικοί στην ορθοφωνία επιστήμονες μελέτησαν με υπερσύγχρονα μέσα ηχογραφήσεις της σοπράνο τη δεκαετία του ’50, την πιο ολοκληρωμένη περίοδο της, τη δεκαετία του ’60, όταν άρχισε να έχει προβλήματα, και τη δεκαετία του ’70, που χαρακτηρίζεται από μια ξαφνική απώλεια βάρος και την αλλοίωση της φωνής της.
«Ο Φούσι, ένας από πιο διάσημους ειδικούς στην ορθοφωνία στη χώρα, και ο Παολίλο ανέλυσαν τα τελευταία βίντεο της Κάλλας που δείχνουν ότι οι μύες δεν ανταποκρίνονται πλέον, επειδή η θωρακική κοιλότητα δεν φούσκωνε όταν ανέπνεε», γράφει η εφημερίδα του Τορίνο. «Η παρακμή της «Εικόνας» της όπερας δεν οφείλεται σε προσπάθειες για τη φωνή της ή σε εξωτερικές αιτίες», όπως οι συναισθηματικές εντάσεις, λένε οι ειδικοί που έχουν μελετήσει μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της καριέρας της μεγάλης Ντίβας, όταν δεν μπόρεσε να τραγουδήσει την όπερα Νόρμα στη Ρώμη, στις 2 Ιανουαρίου του 1958, προς τιμήν του τότε προέδρου της Ιταλίας, Τζιοβάνι Γκρόνκι, και της συζύγου του.
Στο τέλος της πρώτης πράξης, από την οποία το μισό κοινό ήταν απογοητευμένο, η Κάλλας έφυγε κρυφά από μια πίσω πόρτα, «αυτό δεν ήταν ένα καπρίτσιο, ήταν πραγματικά άρρωστη, είχε μια τραχειίτιδα, οι μύες χαλάρωναν. Ήταν η αρχή του τέλους», τονίζουν οι δυο ειδικοί.
