Το απόλυτα αντίθετο του προηγούμενου στο Κατάρ ήταν ο φετινός αγώνας στο Τέξας. Εκείνος, με τη μονομαχία Rossi – Marquez ως τον τελευταίο γύρο ήταν από τους απολαυστικότερους της τελευταίας τριετίας.

O χτεσινός, με την απόλυτη κυριαρχία του πρωταθλητή, θα πρέπει να χαρακτηριστεί σχεδόν βαρετός. Ευτυχώς η μονομαχία για την 3η θέση έσωσε τους θεατές από την ανία λόγω χασμουρητών και έλλειψης ενδιαφέροντος.

Η υπεροχή του Marquez ήδη έχει κάνει πολλούς να στοιχηματίσουν ότι μπορεί να κερδίσει και τους 18 αγώνες της σαιζόν. Οι πιο ρεαλιστές απλά ότι θα πάρει το ρεκόρ νικών σε μια σαιζόν από τον Rossi.

Το πόσο χαλαρός ήταν ο Marc μπροστά απέδειξε το σχεδόν μοιραίο λάθος που έκανε στην τελευταία στροφή του αγώνα, οπότε από έλλειψη συγκέντρωσης τού δίπλωσε το μπροστινό. Στη γραμμή τερματισμού ήταν 4 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Pedrosa και 21 από τον Dovizioso. Η διαφορά Marquez και Lorenzo μετά από δύο μόλις αγώνες είναι ήδη 44 βαθμοί.

Για την απραξία και την βαρεμάρα φταίει βέβαια και ο Lorenzo που διέπραξε ένα παιδικό λάθος στην εκκίνηση, ένδειξη ίσως ότι έχει αρχίζει να χάνει το coοl και τη συγκέντρωσή του. Χωρίς τον Lorenzo σε φουλ μαχητικό mode, η «εποχή Marquez» θα καταφθάσει πολύ πιο γρήγορα και θα είναι πολύ πιο απόλυτη.

Το λάθος του Jorge Lorenzo έγινε στην εκκίνηση όπου έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του και προδωμένος από το εσωτερικό του ρολόι, ξεκίνησε «μια αιωνιότητα» πριν σβήσουν τα κόκκινα φανάρια.

Η αυτοπειθαρχία των υπόλοιπων οδηγών αποδείχτηκε απίστευτη, αφού κανείς δεν τον ακολούθησε. Σε άλλα σπορ, στον στίβο για παράδειγμα, έχουμε δει τους αθλητές να υποκύπτουν αμέσως στην έκρηξη της αδρεναλίνης, αν ο διπλανός τους ξεκινήσει πρόωρα.

Ο Lorenzo ξεκίνησε τόσο νωρίς από τη 2η σειρά, που είχε τον χρόνο να αναγνωρίσει το σφάλμα του, να σταματήσει σχεδόν(!) πριν περάσει τη γραμμή εκκίνησης και ύστερα να αποφασίσει να φύγει μπροστά, για να μειώσει όσο περισσότερο μπορούσε τις οδυνηρές συνέπειες της επερχόμενης τιμωρίας του.

Πράγματι έστριψε πρώτος και οδήγησε τον πρώτο γύρο, αλλά μετά αποφάσισε να μπει μόνος στα pit για να εκτίσει την ποινή «διέλευσης» που έτσι κι αλλιώς θα του επιβαλλόταν. Από τότε δεν ξαναφάνηκε μπροστά, κάνοντας μια τυπικά εξαιρετική οδήγηση στο όριο και ανέβηκε από τελευταίος στην 10η θέση. Πήρε 6 βαθμούς: από το ολότελα, καλή και η Παναγιώταινα.

Δεύτερος τερμάτισε ο Dani Pedrosa που έκανε έναν απόλυτα μοναχικό αγώνα, 4-10 δευτ. πίσω από τον Marquez και άλλα 10 τουλάχιστον από τον τρίτο. Που επιτέλους για την Ducati ήταν ο Andrea Dovizioso ανεβάζοντας τη Desmosedici στο βάθρο μετά από 3 χρόνια.

Ο Ιταλός με αλάνθαστη οδήγηση υψηλού επιπέδου, επικράτησε στην τριμερή μάχη διαρκείας με τους Stefan Bradl της LCR Honda και τον θρασύτατο νεαρό Βρετανό Bradley Smith της Monster Tech3 Yamaha.

O Smith παρότι νεοφώτιστος στην μεγάλη κατηγορία, έφτασε κάποια στιγμή να περάσει για λίγο και στην 3η θέση. Τελικά ο Bradl κράτησε πίσω του τον νεαρό Βρετανό που δείχνει πάντως να «ανθίζει», αφού η Monster Tech3 που οδηγούσε ήταν και η πρώτη Yamaha στον τερματισμό του αγώνα.

Ο συναθλητής του στην ομάδα, Pol Espargaro τερμάτισε 6ος, και αυτό ήταν ένα ταπεινωτικό μάθημα για τον πρωταθλητή της Moto2. Για να είμαστε και πιο ακριβείς, όλοι αυτοί βρήκαν θέση τόσο κοντά στους Ισπανούς alien της Repsol Honda μόνον και μόνον επειδή ο Lorenzo λύγισε στην πίεση και ο Rossi κατέστρεψε το μπροστινό του ελαστικό.

Ο Ιταλός θρύλος είχε ανέβει ως την 4η θέση και το βάθρο ήταν σχεδόν βέβαιο, αν δεν τον εγκατέλειπε το εμπρός του λάστιχο, η δεξιά πλευρά του οποίου έγινε φυτίλια. Στα μισά του αγώνα τον είχαν περάσει και οι δορυφορικοί της Tech3 για να τερματίσει 8ος, μπροστά πάντως από τον Lorenzo, κάτι που ήταν ένας αντικειμενικός του στόχος στον αγώνα.

Δύσκολη ζωή είχε το Σαββατοκύριακο ο Cal Crutchlow που μετά από μέτρια δοκιμαστικά είχε εξαρχής προβλήματα αναπηδήσεων πίσω. Μπήκε στα πιτ όταν πια είχε υποχωρήσει στη 10η θέση. Άλλαξε λάστιχο και επέστρεψε στην πίστα, αλλά στον 12ο γύρο έπεσε στην Κ2 πολύ άτσαλα και φάνηκε να τραυματίζεται άσχημα στο χέρι. Τελικά τη γλίτωσε με εξάρθρωση του μικρού δαχτύλου στο δεξί χέρι.

Στην 6η θέση ο Aleix Espargaro που αναμενόμενα έκανε έναν ώριμο αγώνα συντήρησης γιατί ήξερε πως αλλιώς δεν θα άντεχαν τα ελαστικά του. Ηρωικό αγώνα έκανε ο Andrea Ιannone που για μεγάλο διάστημα οδήγησε στην 3η θέση, και ήταν ο ταχύτερος των Ducati.

O Rossi που στον 2ο μόλις γύρο είχε περάσει τον Dovizioso, τον πλησίαζε σταθερά και πιθανώς τελικά θα τον περνούσε. Πάντως όταν δοκίμασε, πριν τον εγκαταλείψει το εμπρός του λάστιχο, ο Iannone άντεξε, αναγκάζοντας τον Rossi σε λάθος.

Προς το τέλος ο Ιταλός της Pramac άρχισε να χάνει έδαφος, γιατί κι αυτού το εμπρός λάστιχο άρχισε να καταστρέφεται. Τερμάτισε 7ος και κρίμα. Στους τελευταίους γύρους στην Κ8 έπεσε και εγκατέλειψε επίσης ο Scott Redding με την Open Gresini Honda.

Πίσω από το Lorenzo τερμάτισε ο Nicky Hayden (Drive M7 Aspar), αλλά μπροστά από τον συναθλητή του Hiroshi Aoyama. Τις βαθμολογούμενες θέσεις συμπλήρωσαν οι Yonny Hernandez (Pramac Racing), Karel Abraham (Cardion AB Motoracing) και Hector Barbera (Avinthia).

Ο αθυρόστομος και πολύ αγαπητός Colin Edwards που μόλις ανακοίνωσε ότι φέτος τερματίζει την καριέρα του, έπεσε και εγκατέλειψε αρκετά νωρίς.

Αποτελέσματα

1. Marc Marquez ESP Repsol Honda Team (RC213V) 43’33.430
2. Dani Pedrosa ESP Repsol Honda Tea’(RC213V) 43’37.554
3. Andrea Dovizioso ITA Ducati Tea’(Desmosedici) 43’54.406
4. Stefan Bradl GER LCR Honda MotoGP (RC213V) 43’56.220s
5. Bradley Smith GBR Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1) 43’56.393
6. Pol Espargaro ESP Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1)* 43’59.997
7. Andrea Iannone ITA Pramac Racing (Desmosedici) 44’1.687
8. Valentino Rossi ITA Movistar Yamaha MotoGP (YZR-M1) 44’18.949
9. Aleix Espargaro ESP NG’Forward Racing (Forward Yamaha) 44’21.035
10. Jorge Lorenzo ESP Movistar Yamaha MotoGP (YZR-M1) 44’22.541
11. Nicky Hayden USA Drive M7 Aspar (RCV1000R) 44’34.165
12. Hiroshi Aoyama JPN Drive M7 Aspar (RCV1000R) 44’37.384
13. Yonny Hernandez COL Pramac Racing (Desmosedici) 44’40.763
14. Karel Abraham CZE Cardion AB Motoracing (RCV1000R) 45’1.402
15. Hector Barbera ESP Avintia Racing (Avintia) 45’5.806
16. Michael Laverty GBR Paul Bird Motorsport (PBM-ART) 45’5.973
17. Danilo Petrucci ITA IodaRacing Project (ART) 45’12.606
18. Mike Di Meglio FRA Avintia Racing (Avintia) 45’25.392

Εγκατέλειψαν

Scott Redding GBR Go&Fun Honda Gresini (RCV1000R)
Colin Edwards USA NG’Forward Racing (Forward Yamaha)
Cal Crutchlow GBR Ducati Tea’(Desmosedici)
Alvaro Bautista ESP Go&Fun Honda Gresini (RC213V)
Broc Parkes AUS Paul Bird Motorsport (PBM-ART)