Ο Warwick Lyon είναι μηχανικός στο επάγγελμα. Ανάμεσα στις μοτοσυκλέτες του υπάρχει και ένα HD Sportster 48 που ζούσε μια νορμάλ ζωή -μέχρι που ο Lyon αποφάσισε να το μπασταρδέψει- να φέρνει «κατιτίς» σε διασταύρωση café racer και streetfighter.
Ο Lyon είναι Αυστραλός και ιδιοκτήτης του συνεργείου Rampant Motorcycles με έδρα το Μπρισμπέην. Επειδή τα πάει καλά με τους κινητήρες αλλά όχι και με τη σχεδίαση, δεν δίστασε να αναθέσει το αισθητικό κομμάτι στους ειδικούς.
Επικοινώνησε λοιπόν με την Ellaspede που ειδικεύτεται στις custom κατασκευές και όλως τυχαίως, λειτουργεί επίσης στο Μπρισμπέην. Τούς ζήτησε συμβουλές και οδηγίες για να φτάσει στο ποθητό αποτέλεσμα.
Ο ίδιος είχε ήδη ανεβάσει την απόδοση του κινητήρα Evolution της Harley με τα 1.200 κυβικά, προσαρμόζοντας το βελτιωτικό κιτ Πρώτου Σταδίου. Αυτό σημαίνει πως αντί των 67 ίππων τώρα αποδίδει 75, με τη βοήθεια μιας εισαγωγής Screaming Eagle, εξάτμισης Vance & Hines και αναπρογραμματισμού της ECU. Η ροπή επίσης αυξήθηκε στα 11,73 χλγμ.
Τα καθήκοντα που ανέλαβε η Ellaspede ήταν η αναβάθμιση της εμφάνισης. Πρώτη απόφαση των ανθρώπων της ήταν η αφαίρεση του πίσω φτερού και η αντικατάστασή του με ένα ουραίο σύνολο, φτιαγμένο στο χέρι.
Και επειδή εφόσον ο Lyon ήθελε κάτι πιο σπορτίφ, του πρότειναν να ανασηκώσει το πίσω μέρος κατά 5 εκατοστά (προσαρμόζοντας ένα αμορτισέρ της Progressive Suspension) και να χαμηλώσει λίγο το εμπρός. Το στάνταρ φλασκί-ρεζερβουάρ αντικαταστάθηκε από ένα πιο… στάνταρ HD, με χωρητικότητα αυξημένη στα 12 λίτρα.
Στο ράφι μπήκαν οι πλατφόρμες των ποδωστηρίων. Στη θέση τους τοποθετήθηκαν σπορ μαρσπιέ. Και βέβαια το τιμόνι είναι πλέον κλιπόν. Η χειροποίητη ουρά είναι πράγματι πολύ όμορφη, αλλά ήταν μπελαλίδικη στην κατασκευή.
Εσωτερικά έχει δημιουργηθεί αποθηκευτικός χώρος για τη δημιουργία του οποίου δαπανήθηκε πολύς χρόνος: έπρεπε να κατασκευαστεί πρώτα ένα ακριβές μοντέλο από διογκωμένη πολυστερίνη. Έπειτα το μοντέλο αυτό σκαναρίστηκε τρισδιάστατα και ψηφιοποίθηκε, ώστε να αναγνωρίζεται από τον υπολογιστεί. Τέλος μια μηχανή CNC υλοποίησε την κατασκευή καθοδηγούμενη από τον υπολογιστή.
Ιδιοκατασκευή αποτελεί και η βάση της σέλας που ύστερα δέχτηκε το αφρώδες της και κατόπιν επενδύθηκε -όπως και ο αποθηκευτικός χώρος- με δέρμα καγκουρώ. Η ουρά περιλαμβάνει και το led πίσω φωτιστικό που έρχεται «πρόσωπο» και ενσωματώνεται πλήρως στο σχήμα της.
Η όλη κατασκευή στηρίζεται στο πλαίσιο μέσω χειροποίητων βάσεων.
Με χρήση CNC κατασκευάστηκε και η βάση της πινακίδας, από μασίφ αλουμίνιο, φινιρισμένη σε μαύρο ματ. Έχει σχεδιαστεί ώστε να δέχεται και φτερό, αν το αποφασίσει ο Lyon.
Η πάνω πλάκα που στηρίζει το πιρούνι δημιουργήθηκε στον τόρνο ώστε να μοιάζει οπτικά με τη στάνταρ, όμως καθιστά δυνατή την τοποθέτηση της νορμάλ βάσης οργάνων στο κάτω μέρος του λαιμού, αλλά ανεστραμμένη. Έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ένα από τα στάνταρ όργανα.
Ο σιγαστήρας της εξάτμισης κατασκευάστηκε από ανοξείδωτο ατσάλι με κεραμική επίστρωση. Τα καπάκια των κάρτερ είναι επίσης ιδιοκατασκευές σε CNC με ηλεκτροστατική βαφή, πάνω στην οποία χαράκτηκαν κατόπιν τα λογότυπα των δύο κατασκευαστών.
Φοβερή δουλειά όμως έχει γίνει και σε μη εμφανή σημεία. Τα ηλεκτρικά για παράδειγμα, έχουν τακτοποιηθεί με έναν εξαιρετικά πρακτικό και μινιμαλιστικό τρόπο, τώρα υπάρχει μία μόνον πλεξούδα που διατρέχει την ραχοκοκκαλιά του πλαισίου.
Το οποίο είναι βαμμένο σε ελαφρά υποτονικές σκιές του μαύρου για να αναδείξει τα περιφερειακά. Πολλά από τα στάνταρ ανταλλακτικά έχουν βαφεί μαύρα, αλλά διαφοροποιούνται από μια εκλεκτική χρήση γυαλιστερού, σατινένιου ή ματ φινιρίσματος, κολακεύοντας το σύνολο.
Το τελικό αποτέλεσμα διαφοροποιείται δραματικά από την αρχική αισθητική, στήσιμο της μοτοσυκλέτας και τρόπο οδήγησης του Sportster 48. Αν είχε και λίγο παραπάνο γκάζι για να επιβεβαιώνει την «κακία» της εμφάνισης…
