Πριν λίγες μέρες έφτασε στον υπολογιστή ένα δελτίο Τύπου από την MV Agusta (Meccanica Verghera Agusta) με κάπως ασαφείς διατυπώσεις, επειδή ίσως ήταν γραμμένη στα αγγλικά από Ιταλούς.
Δεν ανέφερε ιδιαίτερες λεπτομέρειες, άλλα γινόταν κατανοητό ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει την πιθανότητα πιστωτικού γεγονότος («χρεωκοπίας», για να θυμόμαστε και τα δικά μας), παρότι οι πωλήσεις έχουν αυξηθεί εντυπωσιακά τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Και ότι με την υποστήριξη των εργαζομένων της, επιδιώκει συμφωνία με τους πιστωτές της για αναδιάρθρωση του χρέους. Σφίξιμο στο στομάχι…
Πράγματι η ιταλική φίρμα διασχίζει μια οικονομική στενωπό, αυτό είναι ήδη γνωστό από ημέρες. Έχει μεγάλο πρόβλημα ρευστότητας, πρόβλημα cash-flow που λένε και οι φωστήρες.
Το ειρωνικό είναι πως το πρόβλημα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επιτυχία τής ακολουθούμενης πολιτικής και την αλματώδη αύξηση των πωλήσεών της.
Αυτή τη στιγμή η εταιρεία έχει σταματήσει τις γραμμές παραγωγής και έχει διώξει το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού της. Έχει επίσης υποβάλλει αίτηση στο αρμόδιο δικαστήριο για «Concordato di Continuità», ζητώντας έγκριση για συνέχιση της λειτουργίας της. Πρόκειται για έναν τύπο προστασίας από τους πιστωτές που παρέχει χρόνο στην εταιρεία να αναδιοργανωθεί, παγώνοντας τις απαιτήσεις τους.
Για να υπαχθεί στο καθεστώς αυτό, η διοίκηση πρέπει να αποδείξει στο δικαστήριο ότι μένοντας σε λειτουργία θα οφελήσει τους πιστωτές της περισσότερο από ό,τι αν τεθεί σε χρεωκοπία και πουλήσει ό,τι έχει και δεν έχει για να τους ξεπληρώσει (πιθανότατα μόνον εν μέρει).
Κι αυτό, ενώ ο τζίρος (και οι πωλήσεις) της παρουσίασε αύξηση 30% το 2015, φτάνοντας για πρώτη φορά τα 100 εκατ. ευρώ. Την ίδια στιγμή η αγορά των συγκεκριμένων πολυτελών και ακριβών μοτοσυκλετών παγκοσμίως έχει αυξηθεί κατά μόλις 12%.
Στο δελτίο Τύπου τονίζεται πως το 15% των εσόδων διατίθεται για έρευνα και εξέλιξη, προκειμένου να συνεχιστεί η ανοδική πορεία. Πώς και γιατί λοιπόν έφτασε πάλι στο χείλος του γκρεμού, ενώ «πουλάει»; Θα προσπαθήσουμε πιο κάτω να το εξηγήσουμε.
Η MV Agusta έχει αλλάξει τέσσερις ιδιοκτήτες τα 12 τελευταία χρόνια. Το 2004 πουλήθηκε στην Μαλαισιανή κατασκευάστρια αυτοκινήτων Proton έναντι 70 εκατ. ευρώ. Τον Δεκέμβριο του 2005 η Proton την πούλησε έναντι ενός ευρώ στην ιταλική επενδυτική εταιρεία GEVI SpA. Το 2008 η Harley Davidson την αγόρασε από τον πατέρα Castiglioni έναντι 70 εκατ. ευρώ και τού την ξαναπούλησε το 2010 έναντι… ενός ευρώ! Από τον Οκτώβριο του 2014 η Mercedes-ΑΜG κατέχει ποσοστό 25% στην MV Agusta.
Σήμερα τα χρέη της ανέρχονται σε 40 εκατ. ευρώ. Χρέη που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει, γιατί δεν έχει επαρκή ρευστότητα.
Για να βρει ρευστό θα πρέπει να προσελκύσει κεφάλαια, δηλατή επενδυτή ή επενδυτές. Αλλά δεν μπορεί να προσελκύσει κάποιον μεγάλο επενδυτή, επειδή τότε θα μειωθεί το ποσοστό 25% που κατέχει η Mercedes AMG σε αυτήν.
Αυτό το ποσοστό πρέπει να μείνει άθικτο, διότι η μείωσή του δημιουργεί επιπλέον προβλήματα. Αφότου η Mercedes-ΑΜG αγόρασε (έναντι 30 εκατ. ευρώ λένε οι φήμες) το ένα τέταρτο των μετοχών της Agusta, η ιταλική φίρμα μπόρεσε να πάρει επιπλέον δάνειο 15 εκ. € από την επενδυτική SACE και την τράπεζα Banca Popolare di Milano (BPM).
Η συμμετοχή της ρωμαλέας γερμανικής εταιρείας ήταν επαρκής εξασφάλιση για να ανοίξει αμέσως ο δρόμος της χρηματοδότησης. Στους όρους της δανειακής σύμβασης ωστόσο περιλαμβάνεται και ένας που προβλέπει ότι εάν η συμμετοχή της AMG μειωθεί κάτω από το 20% (ή μηδενιστεί φυσικά), τότε το δάνειο μπορεί να γίνει αμέσως και κατά το όλον απαιτητό.
Δύσκολη εξίσωση…
Στη συνέχεια η MV Agusta πήρε άλλα 25 εκατομμύρια δάνειο, με αποτέλεσμα να χρωστά σήμερα 40 εκατ. Για να τα ξεπληρώσει, θα πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί και να αυξάνει τις πωλήσεις της.
Λειτουργία σημαίνει πίστωση από τους προμηθευτές της. Βλέπετε, από τη στιγμή που θα σχεδιαστεί ένα νέο μοντέλο ως τη στιγμή που θα αρχίσει να φέρνει έσοδα πωλήσεων, μεσολαβούν τουλάχιστον 18 μήνες.
Στο μεσοδιάστημα η εταιρεία λειτουργεί χωρίς να πληρώνει για τα ανταλλακτικά που χρησιμοποιεί, καθώς όλοι προσβλέπουν στις επερχόμενες πωλήσεις. Βέβαια όλη αυτή η κατάσταση έχει ένα πλαφόν που εξαρτάται από τα μεγέθη της εταιρείας.
Η αύξηση παραγωγής / πωλήσεων τα τελευταία χρόνια και η σχεδίαση πολλών νέων μοντέλων, σημαίνουν ότι η Agusta έχει καλύψει το πλαφόν της και δεν μπορεί να πάρει άλλα ανταλλακτικά με πίστωση για να συναρμολογήσει τις νέες μοτοσυκλέτες που θα της αποφέρουν τα αυξημένα έσοδα. Και τη δυνατότητα να μειώσει τα χρέη της.
Βέβαια η αρχή του προβλήματος βρίσκεται στο 2010 όταν ο αείμνηστος Giovanni Castiglioni, πατέρας του σημερινού CEO Claudio Castiglioni, αγόρασε πάλι την MV Agusta από την Harley Davidson για ένα ευρώ. Η εταιρεία ήταν ελλειματική σε κεφάλαια, αλλά εν μέσω κρίσης, ήταν αδύνατον να βρεθεί χρηματοδότηση, ακόμη και για εταιρείες με σταθερή ιστορία. Και η MV Agusta κάθε άλλο παρά σταθερή ιστορία έχει.
Η μία λύση θα ήταν να βρεθεί ένας επενδυτής που να καλύψει τα χρέη. Δηλαδή τα 40 εκατομμύρια. Όποιος όμως βάλει τόσα χρήματα, θα απαιτήσει τουλάχιστον το 51% της εταιρείας, ώστε να έχει τον έλεγχο. Όμως έτσι βγαίνει από το παιχνίδι o Claudio Castiglioni. Επιπλέον μια τόσο μεγάλη επένδυση θα μείωνε το ποσοστό της AMG (πολύ) κάτω από το 20% και τότε πιθανώς οι τράπεζες θα ζητούσαν την άμεση εξόφληση των 15 εκατομμυρίων.
Η άλλη λύση είναι να βάλει ένα εξίσου μεγάλο ποσό και η AMG για να διατηρήσει το ποσοστό της. Αλλά οι Γερμανοί δεν φαίνονται πρόθυμοι για κάτι τέτοιο. Ενώ βέβαια ο Castiglioni δεν θέλει να χάσει τον έλεγχο της εταιρείας που είναι στενά συνδεδεμένη με την οικογένειά του.
Και έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Η επιλογή της διοίκησης είναι, όπως διαβάζουμε, να προσπαθήσει την αναδιάρθρωση χρέους, ερχόμενη σε συμφωνία με τα εργατικά συνδικάτα, τους προμηθευτές αλλά και τους πιστωτές. Θα τα καταφέρει;
Στο παρόν στάδιο η έκβαση είναι περισσότερο αντικείμενο χρησμού παρά λογικής ανάλυσης. Μακάρι, γιατί αλλιώς η Μοτοσυκλέτα θα φτωχύνει.
Ενθαρρυντική είναι η προϊστορία: οι Castiglioni έχουν αποδείξει πως όσον αφορά τη σχέση τους με την περήφανη εταιρεία που ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 1945, είναι πολύ επινοητικοί –ίσως και εφτάψυχοι.
Θανάσης Χούντρας
