Αυλαία έπεσε στην συνεργασία της Εύας Αντωνοπούλου με τον ΣΚΑΪ μετά από 14 χρόνια και η δημοσιογράφος θέλησε να κάνει ένα μικρό απολογισμό από την «θητεία» της στον σταθμό του Φαλήρου. «Μετά από 14 χρόνια, ήρθε η ώρα να κλείσει ένας πολύ σημαντικός για εμένα κύκλος. 14 χρόνια στον ΣΚΑΙ. 14 πολύ δημιουργικά χρόνια, με ατελείωτες ώρες σκληρής δουλειάς, πολλή επιμονή, πολύτιμες συνεργασίες με συναδέλφους που έγιναν φίλοι –και οικογένεια στη συνέχεια–, αγωνίες, άγχη και χαρές» έγραψε αρχικά η Εύα Αντωνοπούλου.
«Τηλεόραση και ραδιόφωνο. Εκπομπές, ροή, έκτακτα, δελτία ειδήσεων. Καθημερινές και Σαββατοκύριακα. Το δεύτερο σπίτι μου για 14 χρόνια ή, αλλιώς, η επαγγελματική μου οικογένεια. Τι να πρωτοθυμηθώ από τα πολύ πρωινά δελτία ειδήσεων στις 5.30 το χάραμα ως τις εκπομπές, πρωί και μεσημέρι, και στη συνέχεια τα δελτία ειδήσεων.
Αρχικά το κεντρικό δελτίο τα Σαββατοκύριακα. Στη συνέχεια, η πρόκληση να στήσουμε από το μηδέν το πρώτο καθημερινό αναλυτικό δελτίο ειδήσεων στις 14.00. Πριν από οκτώ χρόνια. Αγωνία για το εγχείρημα, στην αρχή. Χάρη στο πάθος μας και στην επιμονή μας, αλλά και χάρη στο μοναδικό δημοσιογραφικό και τεχνικό δυναμικό του σταθμού, έγινε πολύ γρήγορα η καθημερινή συνήθεια του κοινού, το οποίο μας επιβράβευσε γενναιόδωρα.
Ώρες ολόκληρες στον αέρα, με έκτακτα και ροή, στις καμπές της κρίσης, της πανδημίας, του πολέμου και όλων των σημαντικών γεγονότων εντός και εκτός συνόρων. Ένας σταθμός είναι οι άνθρωποί του του και οι άνθρωποι του ΣΚΑΙ ξέρουν πώς να ρίχνονται στη μάχη» έγραψε στην συνέχεια η Εύα Αντωνοπούλου.
Τέλος η δημοσιογράφος ανέφερε: «Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην διοίκηση του σταθμού, τον Γιάννη Αλαφούζο και την Εύη Κουτσαυτάκη, που με στήριξαν από την πρώτη στιγμή, από την αρχή αυτής της διαδρομής. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συναδέλφους, δημοσιογράφους και τεχνικούς, που συνεργαστήκαμε άψογα, που ήταν πάντα εκεί στα δύσκολα, με μια ματιά να με εμψυχώσουν και να μου πουν με τον τρόπο τους ότι όλα θα πάνε καλά!
Μια μεγάλη αγκαλιά στα αγαπημένα μου κορίτσια στο κομμωτήριο, το μακιγιάζ και το ενδυματολογικό, που έβαζαν πάντα πλάτη στα άγχη. Ξέρουν τι εννοώ. Συνεργάτες που έγιναν στενοί φίλοι και οικογένεια. 14 χρόνια κάθε μέρα μαζί. Ένα ξεχωριστό ευχαριστώ στον αρχισυντάκτη μου, Γρηγόρη Λέκκο. Μαζί από την πρώτη μέρα. Μαζί σε όλα. Συνεργάτης και αδερφός. Μια συγγνώμη σε όσους ενδέχεται να πιέστηκαν από την επιμονή μου κάποιες στιγμές, πάνω στην αγωνία και την ένταση της δουλειάς. Σας ευχαριστώ. 🙏Στο επανιδείν…».