Η Μιμή Ντενίση φιλοξενήθηκε το βράδυ της Τρίτης (3/1) στην ΕΡΤ και στην εκπομπή «Στο κέντρο» και σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με τον Γιώργο Κουβαρά, αναφέρθηκαν στην ταινία «Σμύρνη μου αγαπημένη» που προβλήθηκε και στην Αμερική.

Η ηθοποιός και επιχειρηματίας, μιλάει για την συγκίνηση που ένιωσε στην Αμερική, για την άγνοια των ξένων για την καταστροφή της Σμύρνης αλλά και την αντίδραση της Τουρκίας.

Μεταξύ άλλων, αποκάλυψε και μία συγκινητική ιστορία πίσω από την σκηνή με το νυφικό και τον αποχαιρετισμό του ερωτευμένου ζευγαριού.

«Ξεκίνησε από ένα συμβολικό μέρος, από το Μητροπολιτικό Μουσείο που δεν προβάλλει ταινίες και ήταν τρομερά συγκινητικό που δέχτηκαν να το δείξουν. Το να περνάς από αρχαία Ελληνικά αγάλματα και να καταλήγεις να δεις μία ταινία για τη νεότερη ιστορία ήταν συγκινητικό. Ήταν από τη μία παράξενο αλλά από την άλλη πολύ φυσιολογικό. Εγώ δεν απευθύνθηκα στην ομογένεια. Η επιθυμία μου που νόμιζα ότι θα μείνει στο όνειρο, ήθελα να γίνει διεθνώς γνωστό. Είναι ένα θέμα σαν να το κρύψαμε λίγο, σαν να το φοβηθήκαμε. Οι καλλιτέχνες δεν έχουν λόγο ύπαρξης αν δεν έχουν την ελευθερία τους να δείξουν τέτοια πράγματα. Αν του έχει δοθεί τέτοια δημοτικότητα, να προσφέρει κάτι στη χώρα του. Όταν βλέπω άλλους λαούς να προβάλλουν τα δικά τους και εμείς που έχουμε την μεγαλύτερη ιστορία του πλανήτη είναι σαν να τα σνομπάρουμε.

Αυτή η καταστροφή έφερε τον θρίαμβο της μικρής Ελλάδας, αλλά είναι μια καταστροφή όχι μόνο της Μεγάλης Ιδέας αλλά και του ελληνισμού. Είναι ένα θέμα άγνωστο και πάντα νευρίαζα γιατί το ολοκαύτωμα έγινε ευρέως γνωστό. Η αρμένικη γενοκτονία με μεγάλη προσπάθεια έγινε γνωστή ανά τον κόσμο και εμείς σαν να μην υπήρχαμε ποτέ. Ήθελα να το μάθουν και άλλοι λαοί. Και με τη βοήθεια του ΟΗΕ που είχα μιλήσει το 2019, βρέθηκαν πρέσβεις πολλών χωρών στην προβολή της ταινίας που δεν είχαν ιδέα. Οι Έλληνες της διασποράς επειδή είναι μακριά τόσα χρόνια από την πατρίδα τους και δεν ξεχνούν, βλέπουν το δάσος και όχι το δέντρο», ανέφερε αρχικά.

Και συνέχισε: «Την ταινία την έχω αφιερώσει στη μητέρα μου που ήταν το μεγάλο της όνειρο, στην Olympia Dukakis που με έσπρωξε πολύ να το κάνω και τον Κώστα Βουτσά που ήθελε να παίξει και έφυγε λίγο πριν. Η Olympia και εγώ παίζαμε στο Κρατικό Θέατρο στην Κύπρο. Τότε μου είπε ότι η οικογένειά της ήταν από ένα μέρος λίγα χιλιόμετρα από την Σμύρνη. Επέμεινε πολύ και μου είπε πώς αφού γράφω συνέχεια, το θέμα που πρέπει να ασχοληθώ είναι η Σμύρνη.

Ήταν ξεχασμένο και το θεωρούσαν όλοι επικίνδυνο. Το 2012 που το ξεκίνησα δεν σκεφτόμουν ότι θα γίνει ταινία. Όλοι μου έλεγαν ότι θα καταστραφώ, ότι ήταν πολύ πολιτικό και δεν συνειδητοποίησα ότι θα είχε μία βαρύτητα κοινωνικοπολιτική. Όταν άρχισε να παίζεται, τότε συνειδητοποίησα ότι οι απόγονοι έχουν ένα τραύμα που δεν έχει επουλωθεί ποτέ και δεν το είχα καταλάβει. Έβλεπα αντιδράσεις που δεν ήταν θεατρικές αλλά ζωής.

Η ταινία είναι όσο πιο αντικειμενική μπορούσε να είναι. Και οι Τούρκοι που αντέδρασαν δεν ξέρω εάν την έχουν δει ή γίνεται σκόπιμα όλο αυτό. Όταν έφτασα να γράψω το σενάριο, φυσικά και είχα καταλάβει ότι έχει μεγάλο αντίκτυπο. Ο στόχος μου ήταν το εξωτερικό γιατί δεν ήξεραν τίποτα. Δεν περίμενα ότι θα αντιδράσει η Τουρκία. Ακόμη και οι Τούρκοι ηθοποιοί δεν αντέδρασαν και δεν ήρθαν σε δύσκολη θέση. Ζούμε σε μία εποχή που κάνει η Τουρκία την προπαγάνδα της, βρήκε πάτημα με την ταινία. Η ταινία δεν βρίζει πουθενά τον Κεμάλ και ήμουν πολύ προσεκτική με την καταστροφή.

Υπάρχει πιθανότητα να το δούμε στο Netflix. Πρέπει να παιχτεί σε πολλές χώρες ακόμη και όταν τελειώσει η προβολή από εκεί, να πάει σε μία πλατφόρμα. Συζητάμε με πλατφόρμες και με ανθρώπους στο Χόλιγουντ που την είδαν και τους άρεσε πάρα πολύ.

Είναι αυτό το νυφικό που είχα ετοιμάσει για τον γάμο μου με τον Αντώνη Τρίτση που έφυγε από τη ζωή και δεν μπόρεσα να το φορέσω ποτέ και έμεινε στην ντουλάπα. Και όταν έγραφα τον αποχαιρετισμό του ερωτευμένου ζευγαριού, σκέφτηκα ότι αυτό το κορίτσι ξέρει ότι δεν θα δει τον αγαπημένο της, ας φορέσει κάτι που δεν έκανα εγώ».

Η Μιμή Ντενίση για την ταινία «Σμύρνη μου Αγαπημένη», εξέφρασε τη γνώμη της για τη μη συμμετοχή της στα Oscars. Παράλληλα, όταν ρωτήθηκε για την κριτική που της έχει ασκηθεί για το ταλέντο της, απάντησε αναφέροντας τον Κολοκοτρώνη, τη Μπουμπουλίνα και τον Καραθεοδωρή.

Για το ενδεχόμενο να ασχοληθεί με την πολιτική, ξεκαθάρισε ότι: «Πολιτική είναι αυτό που κάνω. Δεν ξέρω εάν θα έμπαινα ενεργά στην πολιτική. Εξαρτάται στο τι και το πώς. Θεωρώ ότι αυτό που κάνω είναι πολιτιστική πολιτική και εάν υπήρχε ένας όρος να είναι σαν πολιτική πρέσβειρα, αυτό είναι το δυνατό μου, γιατί μιλάω και πολλές γλώσσες. Κάνω ένα άνοιγμα της ιστορίας της Ελλάδας στο εξωτερικό. Πιστεύω πώς θα μπορούσα να είμαι πολύ καλή στην πολιτική. Δεν είμαι της ίντριγκας και σε πηγαδάκια. Δεν είμαι του παρασκηνίου καθόλου και δεν ξέρω εάν θα τα έβγαζα πέρα».