O Γρηγόρης Αρναούτογλου υποδέχτηε στο «The 2Night Show» της Δευτέρας (15/11) τον Άρη Λεμπεσόπουλο. Ο γοητευτικός ηθοποιός, που έχει ξεχωρίσει από την πορεία του στο θεατρικό σανίδι, αποκάλυψε γιατί «εξαφανίστηκε» τόσα χρόνια από την τηλεόραση που τόσο αγαπάει.
Για ποιο λόγο η εξαιρετική κριτική που είχε δεχθεί από τον Δημήτρη Χορν, αποτέλεσε «αγκάθι» στην καριέρα του;
Γιατί ενοχλήθηκε μαζί του ο Μίκης Θεοδωράκης; Τέλος, δηλώνει «τεμπέλης» στις ανάγκες μιας καθημερινής σειράς και εξήγησε γιατί μισεί την ταμπέλα περί ποιοτικού και εμπορικού, στον χώρο της τέχνης.
«Την αγαπώ την τηλεόραση και σε αυτή οφείλεται ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός, δεν την υποτιμώ, πιστευω στη δύναμή της έχει τα καλά της, έχει και τα κακά της» είπε και στη συνέχεια εξήγησε γιατί εδώ και 12 χρόνια δεν έχει κάνει κάποιο πέρασμα από αυτή.
«Δεν αρνήθηκα, δεν προέκυψε, δεν έχω τη φυσικότητα που χρειάζεται. Είμαστε και χιλιάδες άνθρωποι, είναι γούστα και συμπάθειες και παρέες εγώ το καταλαβαίνω. Έτσι πορεύομαι κι εγώ στο θέατρο. Οι δουλειές δεν υπήρχαν. Ήμουν άνεργος λόγω κρίσης» είπε.
Και συνέχισε μιλώντας για το επάγγελμα που έχει επιλέξει και υπηρετεί εδώ και χρόνια: «Είναι δύσκολο να επιβιώσεις σαν ηθοποιός. Αν δεν είχε η σύζυγός μου σταθερό μισθό, δεν ξέρω τι θα έκανα με δύο μικρά παιδιά». Ο ίδιος τόνισε: «Δεν θα άλλαζα επάγγελμα. Θα ήθελα να πω στα παιδιά μου όταν μεγαλώσουν ότι εγώ υπήρξα σε αυτό το επάγγελμα με τις δυνάμεις μου, με τον δικό μου τρόπο». Ο Άρης Λεμπεσόπουλος συνέχισε λέγοντας: «Έχω πει ελάχιστα ‘όχι’ γιατί έπρεπε να ζήσω από αυτό το επάγγελμα».
Ο πατέρας του ανησύχησε όταν του ανακοίνωσε ότι θα ασχοληθεί με την υποκριτική και αγωνιούσε για το κατά πόσο θα μπορέσει να βιοποριστεί από αυτό το επάγγελμα.
Από νωρίς ξεχώρισε στον χώρο του και μάλιστα ο Δημήτρης Χορν ήταν ένας από τους θεατράνθρωπους που είδε σε αυτόν κάτι το ιδιαίτερο.
«Πέρα από τα παραλειπόμενα πιστεύω ότι έκανε μέσα από εμένα ένα δικό του ταξίδι».
Όμως, τα καλά λόγια που είπε για εκείνον λειτούργησαν σαν δίκοπο μαχαίρι στην περίπτωσή του. «Δεν μπορώ να πω ότι με βοήθησε, ίσα ίσα που ήταν και αγκάθι. Πλάκωσαν όλοι που με φώναξαν όλοι στο θέατρο, και μετά κανείς, με φόρτωσε πάρα πολύ σαν νέος αλλά συγκινήθηκα γι΄αυτό που είπε αυτός ο άνθρωπος για εμένα» ανέφερε.
Επιπλέον εξήγησε γιατί έχει ακουστεί ότι είναι «παράξενος» στον χώρο.
«Δεν ήθελα ποτέ να είμαι αρεστός και αγαπητός, είναι αφύσικο να σε αγαπάνε όλοι. Έχω συγκρουστεί και δεν γινόταν να μην συγκρουστώ».
Σημείο αναφοράς στη ζωή του είναι οι γονείς του. Ο πατέρας του που έκανε τα πάντα για να του τα παρέχει όλα και η μητέρα του που κρατούσε πολλά μυστικά και βάσανα τα οποία έμαθε αφού έφυγε από τη ζωή.
«Η μητέρα μου ήταν ένας ευχάριστος άνθρωπος με πολλά μυστικά. Άρχισα να εισπράττω τα βάσανα και τα αδιέξοδά της αφού έφυγε…. Η εμμονή είναι αυτοί οι άνθρωποι που με έφεραν στον κόσμο… Δεν πρόλαβα να πω όσα ήθελα με τους γονείς μου. Λυπάμαι που πήγα να δείρω τον πατέρα μου στην εφηβεία μου γιατί δεν ήταν αριστερός, μεγάλο έγκλημα». Και κατέληξε: «Το μόνο επαναστατικό που έκανα στη ζωή μου ήταν αυτό το επάγγελμα και τα δύο παιδιά μου που είναι το μόνο μου παράσημο».
Ακόμη, μίλησε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου για την παρεξήγηση που είχε δημιουργηθεί ανάμεσα στον ίδιο και τον Μίκη Θεοδωράκη σε σχέση με κάποιες δηλώσεις που είχε κάνει σε συνέντευξή του.
«Δεν μάλωσα. Κοίταξε Χατζηδάκις και Θεοδωράκης ήταν μυθικά πρόσωπα. Τότε που ήρθε ο Χορν, ήρθε κι ο Χατζηδάκης μαζί και του είπα μπορώ να σας πω κάτι; Την εφηβεία μου την πέρασα μαζί σας. Έκανε μια παύση και μου είπε να συνεχίσεις να το κάνεις. Είπα τι μαγικοί άνθρωποι» είπε ο Άρης Λεμπεσόπουλος.
«Ο Μίκης στενοχωρήθηκε γιατί ήμουν σε μια εκπομπή με τον Θέμο. Είχα πάει πραγματικά στο σπίτι του Μίκη για παράσταση από τις 6 το πρωί έως τις 12 το βράδυ κι ο Μίκης ένα ποταμός. Η μοναδική φορά που μου απηύθυνε τον λόγο ήταν για να με ρωτήσει αν είμαι Εβραίος… Μετά το ενημερώθηκε κι ενοχλήθηκε, που είπα ότι η μοναδική φορά που μου μίλησε, ήταν για να με ρωτήσει αυτό. Τι να κάνω αφού αυτό είπε. Δεν του είπα κάτι μετά, εγώ ήμουν ένα τίποτα» συμπλήρωσε ο Άρης Λεμπεσόπολος.
Τόνισε στη συνέχεια πως ο ίδιος μισεί την ταμπέλα περί ποιοτικού και εμπορικού στον χώρο της τέχνης.
«Μισώ αυτή τη λέξη. Τι θα πει ποιοτικός και τι εμπορικός; Εμένα μου άρεσε ο Σωτήρης Μουστάκας, θεωρούσα ότι κρύβει μεγάλη ποιότητα μέσα του».
