Σειρές που αγαπήθηκαν και αποθεώθηκαν στα πέρατα του γνωστού κόσμου, κι όμως κατάφεραν να αφήσουν μια πικρή γεύση στο τέλος.
Είτε ήταν το τελευταίο κυριολεκτικά επεισόδιο είτε η άσχημη τροπή που πήρε τελικά η πλοκή, κατάφεραν από άγια δισκοπότηρα της τηλεόρασης να μεταμορφωθούν σε σωστές φάρσες.
Κι αν το έχουμε δει αυτό το έργο! Τόσες και τόσες και άλλες τόσες. Που μάζεψαν εκατομμύρια τηλεθεατές και μπόρεσαν να τους απογοητεύσουν όλους. Δεν το λες και μικρό πράμα.
Και οι φαν εδώ είναι καταπέλτης. Τα σχόλια και τις αξιολογήσεις μόνο να δεις στο IMDb για αλλοτινά μεγαλεία φτάνει και περισσεύει για να καταλάβεις τι πολεμική συγκέντρωσαν λατρεμένα άλλοτε τηλεοπτικά προγράμματα που πρόδωσαν στεγνά το κοινό τους.
Έτσι είναι όμως οι σειρές, μια ζαριά που ρίχνεις και περιμένεις να δεις πού θα κάτσει.
Με τον πάταγο που έκανε το φινάλε του «Game of Thrones» να μην έχει ακόμα κοπάσει, καθώς το τέλος του δεν ήταν αναμφίβολα αυτό που περίμενε ο κόσμος (έστω κι αν ο κόσμος δεν συμφωνούσε για το τι έπρεπε να περιμένει), ώρα να θυμηθούμε ανάρπαστες σειρές που δεν δικαίωσαν τους τόσους κύκλους τους.
Τα χρόνια που περίμενες δηλαδή να δεις πού θα καταλήξει όλο αυτό. Κι όταν το είδες, καλύτερα να μην το έβλεπες…
Απογοήτευση, αντιδράσεις κι ένα τέλος που κανείς δεν θέλησε (ή δεν ήταν έτοιμος να δεχτεί). Αυτό σήμαινε τελικά το κορυφαίο των κορυφαίων τηλεοπτικών φαινομένων της δεκαετίας μας, μια σειρά που πήγε εκεί όπου ελάχιστες έχουν πάει. Μια σειρά που έχτισε τέτοιους χαρακτήρες και πλοκή που αναγκάστηκαν να την επαινέσουν όλοι, ακόμα και οι ανταγωνιστές.
Κι εκεί που αναρωτιόσουν ποιος θα καθίσει τελικά στον Σιδερένιο Θρόνο, ήρθε ο όγδοος κύκλος και τα έκανε όλα μαντάρα. Τέτοια ήταν η οργή που μερικές… εκατοντάδες χιλιάδες ζήτησαν από το HBO να ξαναγυρίσει την τελευταία σεζόν! Όλος ο περιβόητος ρεαλισμός της σειράς προδόθηκε στα τελευταία επεισόδια, με τις περίεργες σεναριακές επιλογές και το εντελώς απροσδόκητο φινάλε.
Ακόμα και ο Τζέισον Μομόα τα πήρε κράνος με το τέλος!
Ήταν η σειρά που έβαλε το 2013 για πρώτη φορά το Netflix στις ζωές μας. Ήταν η σειρά που έκανε την πολιτική ίντριγκα να μοιάζει με παιδότοπο των σεναριογράφων. Ήταν η σειρά που σάρωσε κυριολεκτικά τα βραβεία (33 Emmy, 8 Χρυσές Σφαίρες κ.ά.). Ήταν η σειρά που επιβίωσε ακόμα και μετά το κόψιμο του Κέβιν Σπέισι από τον έκτο (και τελευταίο αναγκαστικά) κύκλο το 2018.
Και τότε τα έκανε μαντάρα! Όχι γιατί δεν είχε πια τον Φρανκ Άντεργουντ, αλλά γιατί έχασε την ευκαιρία να εξερευνήσει νέες δυνατότητες με τον βασικό του πρωταγωνιστή εκτός κάδρου. Η τελευταία σεζόν ήταν ξανά για τον Φρανκ, για την απουσία του τώρα, δείχνοντας πως όλα έγιναν βιαστικά και χωρίς σχέδιο, μοιάζοντας να έχει στοιχειωθεί από τις εξωτηλεοπτικές περιπέτειες του Κέβιν Σπέισι και τα σεξουαλικά του σκάνδαλα.
Άδοξο τέλος για ένα από τα καλύτερα πράγματα που βγήκαν τα τελευταία χρόνια στους μικρούς δέκτες…
Άλλο ένα απογοητευτικό και σε πολλά επίπεδα εξοργιστικό τέλος για μια επίσης σειρά-φαινόμενο του HBO. Το ρομάντζο του Μπιλ και της Σούκι ήταν η αρμόκολλα της σειράς, ο λόγος που εκατομμύρια άνθρωποι κόλλησαν με τους βρικόλακες το 2008 και θα ξεκολλούσαν βίαια το 2014, στον έβδομο και τελευταίο κύκλο.
Ο οποίος έμοιαζε σαν ψάρι έξω από τα νερά του, λες και οι σεναριογράφοι δεν ήξεραν τι άλλο να πουν και άρχισαν να λένε βλακείες. Ό,τι έχτισαν με ταλέντο και μεράκι 6 σεζόν, γκρεμίστηκε σαν χάρτινος πύργος. Ο Μπιλ νεκρός από το χέρι της Σούκι, εκείνη παντρεμένη και έγκυος από έναν άντρα που δεν είδαμε ποτέ(!), εκείνη να σκοτώνει τον άντρα που αγαπά για να μη χάσει τις δυνάμεις της, τι στο καλό έπαθαν οι δημιουργοί;
Το «True Blood» έκανε κοιλιά μετά τον τρίτο κύκλο, είναι η αλήθεια, δεν έχασε όμως τηλεθεατή. Η ιδιαίτερη ματιά του στον βαμπιρισμό, η εκκεντρικότητα των χαρακτήρων και οι φανταστικές καταστάσεις είχαν ακόμα πέραση, παρά την πτώση στην ποιότητα. Κι όμως κατάφεραν να απογοητεύσουν τόσους και τόσους ανθρώπους που παρέμεναν πιστοί σε ένα καράβι που όδευε τάχιστα στα βράχια…
Μιλώντας για σειρές-φαινόμενα που τα έκαναν μαντάρα, δύσκολα θα βρεις τρανότερο παράδειγμα από μια σειρά που έγινε μανία. Οι αρχικοί τέσσερις κύκλοι (2005-2009) του Fox απογοήτευσαν το παγκόσμιο κοινό με αυτό το συνεχές βγάλε με να σε βγάλω από τη φυλακή. Λες και ήθελαν να δικαιώσουν τον τίτλο της σειράς σε κάθε σεζόν.
Ακόμα χειρότερα, το σκληρό φινάλε δίχασε το κοινό, καθώς οι περισσότεροι δεν ήταν έτοιμοι για τέτοιες ωμότητες. Κι ακόμα δεν είχαν δει τίποτα! Γιατί βλέπετε το Fox αναβίωσε τη σειρά το 2017, με έναν πέμπτο κύκλο που έληξε τόσο γλυκανάλατα που καλύτερα να μην είχε γίνει. Τόσο ευτυχισμένο τέλος παραήταν ψεύτικο για μια σειρά που πόνταρε στο δράμα και τα δεινά των πρωταγωνιστών.
Άλλη μια σειρά που ξεκίνησε με τις καλύτερες προδιαγραφές το 2009 και έγινε στην πορεία κωμικοτραγική, για να το πούμε κόσμια. Ένα βρετανικό τηλεοπτικό διαμάντι, μια σειρά με απροσάρμοστα πιτσιρίκια μικροπαραβάτες που αποκτούν σούπερ δυνάμεις και έχουν στο τιμόνι τους το βρετανικό φλέγμα να τους οδηγεί.
Έγινε βέβαια σχετικά γρήγορα σαφές που δεν χρειάζονταν πέντε κύκλοι για μια ιστορία που θα μπορούσε να ειπωθεί σε έναν. Και ειπώθηκε στον πρώτο. Μετά άλλαζε το καστ, η υπόθεση διολίσθαινε ολοένα και περισσότερο στη γελοιότητα και το φινάλε της σειράς το 2013 προκάλεσε τριγμούς στους φαν. Τριγμούς νεύρων και θυμού!
Ακόμα παραμένουν εξοργισμένοι, παρά το σχετικά υψηλό σκορ που συνεχίζει να σημειώνει η σειρά στο IMDb…
Η, για πολλούς, καλύτερη σειρά όλων των εποχών (συγνώμη «Twin Peaks») έγινε πολύ επώδυνη να τη βλέπεις στο τέλος. Γιατί μπορεί να άνοιγε συνεχώς ερωτήματα στους πέντε πρώτους κύκλους, έλεγες όμως πως δεν μπορεί, θα απαντηθούν στον έκτο και τελευταίο. Και το χειρότερο όλων, πως ήταν τόσο καλογραμμένη και καλογυρισμένη που κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι αυτό το διπλό επεισόδιο του φινάλε, τη μεγαλύτερη απογοήτευση στην ιστορία της μικρής οθόνης!
«Παρεξηγημένο» για κάποιους το τέλος, οι περισσότεροι συμφώνησαν πως ήταν κάτι παραπάνω από προφανές πως οι σεναριογράφοι δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για τη σαφήνεια και την αληθοφάνεια. Ένα τέλος θόλωσε ολοσχερώς ένα ολόλαμπρο διαμάντι, λες και τίποτα δεν είχε σημασία απ’ ό,τι είχε εκτυλιχθεί σε εκείνο το μεταφυσικό νησί.
Ήταν σαν να κατάλαβαν πως δεν θα μπορούσαν να απαντήσουν σε όλα τα ανοιχτά ερωτήματα, κι έτσι έδωσαν ένα τέλος που έθετε τα πάντα εν αμφιβόλω. Ή στην άλλη ζωή τέλος πάντων.
Εκεί που βάθαινε συνεχώς το μυστήριο του νησιού, στο τέλος έγινε τόσο κουλουβάχατα που οι απαντήσεις δεν είχαν πια νόημα. Και κάτι ακόμα: το «Lost» αποθεώθηκε για το μυστήριο, τις ανατροπές και τα αφηγηματικά του αγκίστρια. Κι έτσι το τέλος παραήταν εύκολο. Και άδοξο…
